Chlamydia: symptomen, behandelingen en feiten

"Op jullie leeftijd krijg je met een hoop driften te maken," zegt een leraar in de film Mean Girls tegen een groepje ongeïnteresseerd uitziende leerlingen. "Je zult je kleren willen uittrekken en elkaar aan willen raken. Maar als je dat doet, krijg je chlamydia. En ga je dood." Goed, zo erg is het nou ook weer niet, maar chlamydia is wel degelijk iets waarvan we de gevaren niet moeten onderschatten. In Nederland is chlamydia zelfs de meest voorkomende bacteriële soa; de diagnose werd in 2016 bij 20.698 bezoekers van de Centra Seksuele Gezondheid gesteld. Speciaal voor iedereen die niet tot deze groep wil behoren, hebben we hieronder wat vragen beantwoord die je daar nog eens goed bij zouden kunnen helpen.

In principe loopt iedereen die onbeschermde seks heeft met iemand die besmet is risico, al laten Amerikaanse onderzoeken zien dat dit risico vooral groot is onder jonge vrouwen. Van de bezoekers van de Centra Seksuele Gezondheid die chlamydia gediagnosticeerd kregen, was 64 procent jonger dan 25 jaar.

Wanneer je een brandend gevoel hebt tijdens het plassen, of last hebt van gele of witte afscheiding. Mannen krijgen mogelijk last van pijnlijke of gezwollen testikels, maar dat is zeldzaam. Symptomen kunnen zich voordoen tussen één en drie weken na de infectie, al zul je er in veel gevallen helemaal niets van merken.

Door jezelf jaarlijks te laten testen, zegt Peter Anthony Leone van het North Carolina Institute for Public Health, afdeling soa-preventie. Een jaarlijkse check, alsof je de olie van je auto ververst. “Als uitgangspunt kun je tijd nemen, maar ook het aantal gereden kilometers,” zegt Leone. “Dus wanneer je een nieuwe partner hebt of het nieuwe jaar aanbreekt – waar jij voorkeur aan geeft.”

Dat valt mee. Even een antibioticakuur, een week zonder seks en je kunt er in principe weer tegenaan. Het kan alleen voor echte problemen zorgen als je er niets aan laat doen. Onbehandelde chlamydia kan bij vrouwen zorgen voor een "verhoogd risico op bekkenontsteking en onvruchtbaarheid," zegt Gail Bolan van het Centers of Disease Control and Prevention. Chlamydia trachomatis, de bacterie die chlamydia veroorzaakt, kan de eileiders blokkeren of beschadigen, met als mogelijk gevolg dat je eindigt als die ene kinderloze tante die beweert dat het sowieso al nooit haar plan was om kinderen te krijgen. Daarnaast zijn er ook aanwijzingen dat chlamydia eierstokkanker kan bevorderen.

Tot voor kort was de medische consensus dat chlamydia voor mannen alleen maar een ongemak was, iets vervelends dat vanzelf weer weggaat. Maar inmiddels zijn er ook aanwijzingen dat het wel wat meer voorstelt, zoals dit onderzoek uit Spanje laat zien. Mannen met chlamydia hebben drie keer zoveel DNA-fragmentatie, wat betekent dat het voor hun spermacellen lastiger is om DNA aan eicellen te leveren. Hun sperma heeft meer gebreken en is minder mobiel. Dat betekent allemaal niet dat je geen vader meer kunt worden, maar wel dat bevruchting een stuk lastiger is. De onvruchtbare mannen met chlamydia die aan het Spaanse onderzoek meededen, kregen antibiotica voorgeschreven. Na vier maanden verbeterde hun DNA-fragmentatie met 36 procent, en 13 procent van deze mannen slaagde er alsnog in om hun partner te bezwangeren. Dat garandeert verder geen positieve of negatieve uitkomst, maar pleit wel voor antibiotica.

Dat kan zeker, zegt Bolan. Een tweede infectie is zelfs vrij gebruikelijk. "Een op de vier jonge vrouwen die voor chlamydia is behandeld, raakt binnen een jaar weer besmet. Meestal omdat haar partner ook geïnfecteerd is, maar geen passende behandeling heeft gekregen." Ja, dat lees je goed. Mensen krijgen opnieuw chlamydia omdat ze seks blijven hebben met de persoon door wie ze in eerste instantie besmet zijn geraakt. En dat terwijl er genoeg manieren zijn om dit te voorkomen. Als je besmet raakt, doet je (seks-)partner er altijd goed aan zich ook te laten testen. Zodat hij of zij niet alleen zichzelf, maar ook jou niet voor de gek houdt.