Zwerkbal is de meest progressieve sport ter wereld
Todas las fotos son de Charlie Kwai

FYI.

This story is over 5 years old.

Sport

Zwerkbal is de meest progressieve sport ter wereld

Snaaien, beukers en een hoop oude slurken: voor jou en mij is zwerkbal een fictieve sport, verzonnen door iedereens favoriete Britse auteur JK Rowling.

De sport, gespeeld op bezemstelen, bestaat puur en alleen in Harry Potter-boeken of geacteerd in de films die van de boeken gemaakt zijn. Maar dat is niet alles. Voor een kleine groep mensen is zwerkbal een echte sport, niet veel anders dan de fictieve versie, met hoepels en bezemstelen, waarop het gebaseerd is.

Het grootste verschil is dat de echte spelers niet vliegen, maar rondrennen met een stok tussen hun benen. De stok dient als een handicap op dezelfde manier als bijvoorbeeld het niet op mogen pakken van de bal bij voetbal. Je kan tot 21 spelers per selectie hebben en zeven spelers op het veld: een keeper, drie jagers (degenen die slurken in de hoepels gooien en daarmee de punten scoren), twee drijvers (degenen met de beukers, zij beheersen het trefbalgedeelte van de sport) en de zoeker (degene die de snaai probeert te pakken). De snaai is niet een kleine gouden bal met mechanische vleugels, maar een goedkope tennisbal in een gele sok, die uit de achterkant van de broek van de ‘snaairenner’ hangt.

Advertentie

Zwerkbal staat voor inclusiviteit van beide geslachten. De teams zijn gemengd en accepteren mensen van alle genders en degenen die het concept van gender geheel afwijzen. Zwerkbal is de inclusieve sport van de toekomst.

Ik ontmoette de 21-jarige Jack Leonard, een van de journalisten van deQuidditch Post, een medium dat 40.000 lezers per maand bereikt, en speler van het tweede team van Oxford University, de Oxford Quiddlings. Leonard is gender fluid en ontdekte de sport door zijn obsessie met Harry Potter. Maar dat is niet waarom hij bleef plakken. “Dit is echt de eerste sport die genderinclusiviteit steunt,” legt hij uit. “Als je transgender bent, speel je als het gender dat je bent. Als je non-binary bent, dan geldt daar hetzelfde voor. Dat heeft zwerkbal echt tot een unieke omgeving gemaakt. Dit LHBTQ-element is altijd een onderdeel van de sport geweest, maar het is ook steeds meer iets waarmee we ons profileren. Er zullen altijd mensen zijn die geïnteresseerd in sport zijn, maar zich niet comfortabel voelen in een omgeving die claustrofobisch is als het aankomt op gender en seksualiteit. Zwerkbal is het tegenovergestelde.”

Jack Leonard van de Oxford Quiddlings

In de reglementen van de internationale zwerkbalorganisatie (IQA) is een enorme sectie gewijd aan het uitleggen van de juiste termen voor gender identiteit. Neem bijvoorbeeld de “maximaal vier gender”-regel. Elk team mag maximaal vier spelers (uitgezonderd van de zoeker) op het veld hebben die zich identificeren als hetzelfde gender. Als nieuwe sport is zwerkbal echt gebaseerd op het idee van een veilige, inclusieve omgeving.

Advertentie

Elk team dat ik spreek, vertelt me dat ze minstens een transgender speler hebben, net als non-binary spelers en verschillende seksualiteiten. Het team Taxes, waarvan de spelers uit het hele land komen, is een van de meest LHBT-vriendelijke teams in het Verenigd Koninkrijk. “Ik ben gender fluid. Ik heb een transgender speler benaderd en samen zijn we dit team begonnen, wat een groot verschil betekende in de uitstraling,” zegt de 24-jarige Bex McLaughlin. “Onze trainer is ook gender fluid. Omdat het team is opgericht door non-binary mensen, heeft het meer van zulke mensen aangetrokken. Het team is heel divers. Als we ergens op moeten letten, is dat alleen de regel voor teveel vrouwen.”

Een ander lid van het team, dat anoniem wil blijven, zegt dat het ontdekken van zwerkbal intrinsiek verbonden is geweest aan het vinden van een identiteit. “Ik wist niet dat de term ‘genderneutraal’ bestond voordat ik aan zwerkbal begon. Maar ik wist wat ik voelde. Ik was geen meisje of mannelijk. Toen hoorde ik tijdens een zwerkbaltraining dat iemand zei genderneutraal te zijn. Het is me toen uitgelegd en bij mij resulteerde dat in een soort openbaring. Dat is precies hoe ik mijn hele leven ben geweest. Er zijn zoveel mensen die het zo voelen binnen deze gemeenschap.”

Sport schrijft normaliter voor dat je een keuze moet maken: vrouwelijk of mannelijk. Bij zwerkbal is het andersom en hoeven mensen geen gender te kiezen als ze dat niet willen. “Bijna alle sportteams op de universiteit zijn gesegregeerd wat sekse betreft. Dat is nutteloos,” zegt Zoe Ford, een genderneutrale 22-jarige van de Oxford Quiddlings. “Bij zwerkbal kan zelfs het kleinste meisje een enorme rugbygast tackelen. Dat maakt het spel dynamisch gezien heel interessant.”

Advertentie

Zwerkbal is een vreemde sport om te zien. Enorme gasten worden neergehaald door magere genderneutrale mensen met dreadlocks, dikke mensen gooien ballen naar transgender vrouwen. Veel mensen vertellen me dat ze helemaal niet waren gaan sporten als zwerkbal niet bestond, omdat zwerkbal ook open staat voor alle verschillende lichamen. Leonard vertelt zelfs dat het beter is als er verschillen zijn. “Bij zwerkbal hebben we veel verschillende posities, tactieken en speelstijlen nodig. Neem bijvoorbeeld degene met de snaai. Sommige snaaien zijn ‘cardio-snaaien’, zij rennen veel rond. Je hebt ook tanks, die je met een gestrekte arm op afstand kunnen houden. En je hebt snaaien die klein zijn, maar vechtkunsten kennen en op die manier spelen.”

Mocht je je zorgen maken: zelfs de gedemoniseerde man kan hier zijn plek vinden. Andrew Price, een 21-jarige speler van Nottingham Nightmares, voelt zich ook welkom in de sport, maar om een andere reden. “Ik wilde fysiek actief zijn, tackelen en mensen naar de grond beuken, maar ik heb nooit rugby gespeeld. Toen ik ging studeren, vond ik mezelf te oud om me bij een rugbyteam aan te sluiten.” Zwerkbal is laagdrempelig. Omdat de sport nog maar een paar jaar bestaat, zijn er niet veel mensen die het van begin af aan gespeeld hebben.

Universiteiten zijn politieke kernpunten in het Verenigd Koninkrijk. Het was bijna onvermijdelijk dat een sport als deze op een gegeven moment zou ontstaan. Het is alleen vreemd dat het zwerkbal is geworden.

Advertentie

Tijdens de finales van het Verenigd Koninkrijk halen Oxfords eerste team, Durham, Warwick en Nottingham de halve finales en wint Oxford uiteindelijk de titel. Ondanks de filosofie en grondslag van de sport, is de sport zichtbaar wit en middenklasse. Ik leg dit voor aan Leonard, die het hier niet mee eens is. Hij zegt dat de universiteiten van Keele en Chester als eerste teams hadden, waarna de rest volgde. Dat gezegd hebbende, reflecteren de teams vooral de demografie van de universiteiten.

De spelers zijn dus voornamelijk universiteitsstudenten, maar wie zijn de toeschouwers? Wie kiest ervoor om tijdens het weekend een zwerkbalwedstrijd te kijken op een veld in pakweg Staffordshire? Het zijn voornamelijk andere studenten die hun vrienden aanmoedigen, of familie van spelers. Er zijn ook redelijk wat mensen die uit nieuwsgierigheid komen kijken. Het gezin Paduano is komen kijken omdat hun veertienjarige dochter fan is van Harry Potter. Ze wilden zien waar de zwerkbalhype om draait. “We waren gewoon geïnteresseerd,” zegt de vader. “Ik ben een beetje teleurgesteld dat er geen echte bezemstelen worden gebruikt, maar het is een fascinerende sport, veel fysieker dan we hadden verwacht. Ik denk dat het een geschikte sport is voor toeschouwers en ik kan me voorstellen dat kinderen dit geweldig vinden om te spelen.” Zijn kinderen van zeven en acht knikken instemmend.

De kinderen hebben misschien mazzel, want er is een kans dat zwerkbal op scholen in het Verenigd Koninkrijk gespeeld gaat worden. Er is een kinderversie met eigen regels die Leonard en zijn maatjes proberen het Britse schoolsysteem in te krijgen. Stel je een toekomst voor waarin er genderneutrale kinderen zijn die achter een bal aan rennen met een stok tussen hun benen, in plaats van jongens die voetballen en meisjes die op ballet gaan. Hoe langer je naar zwerkbal kijkt, hoe werkelijker dat beeld wordt.

Advertentie

Maar er is nog wel wat aan de weg te timmeren. Niemand buiten de spelers zelf denkt op dit moment dat zwerkbal een echte sport is. “We strijden er echt voor dat de sport erkend wordt in Engeland,” vertelt Leonard. “Daarvoor moet je verschillende dingen hebben, die nu allemaal zijn gerealiseerd, zoals een nationaal toernooi en een nationale organisatie. Hopelijk worden we volgend jaar erkend en krijgen we fondsen, toegang tot betere faciliteiten, etcetera.”

Zwerkbal is misschien een sport waar de meeste cynische voetbalvaders op neerkijken. Het heeft tradities volledig overhoop gegooid. Er heerst een intense, liefdevolle sfeer, die bij Britse scholen nooit te zien was op het sportveld. Na de zwerkbalfinale van het Verenigd Koninkrijk knuffelen Oxford en de verliezende teams elkaar. “We houden van elkaar. Alle teams,” zegt Leonard. “We doen dit allemaal samen en zijn beste vrienden.”

Of dit amateuristische liefdesfeest behouden blijft als zwerkbal omarmd wordt door de massa, valt te bezien. Hoe groot en mainstream kan een veilige omgeving worden? Volgens Leonard wil iedereen binnen de sport dat zwerkbal erkend wordt en groeit, maar niet ten koste van de kernwaarden. “De vier-genderregel is heel belangrijk en raakt de kern van alles wat we doen. Ik kan me niet voorstellen dat dat ooit verandert. Als men zegt dat zwerkbal geslachten moet scheiden, betekent het dat we niet doorgaan. Dan zeggen we nee en trekken we een grens. Zwerkbal is inclusief. Het is meer dan een groepje Harry Potterfans die doen alsof ze kunnen vliegen op bezemstelen.”

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.