Waar komen opeens al die reclameposters voor sekssites vandaan?

Ik reis bijna elke dag met de metro en opeens waren ze daar: meisjes die me met grote ogen aankeken, verleidelijk op hun lip beten en me smeekten om ze te bellen of te chatten. Hun geile blikken volgen me opeens elke dag als ik het station uit loop.

Ik vind het maar rare posters. Ze zijn niet zo schokkend als die van de ALS-Stichting die ik ook veel ben tegengekomen op de metrostations, met daarop foto's van mensen die op sterven liggen ("Als je dit leest ben ik er niet meer"), maar deze seksreclames zijn minstens zo intens. Waar komen ze opeens vandaan? Zouden er daadwerkelijk nog mensen zijn die bellen met sekslijnen of door deze posters een potje gaan webcamseksen?

Seks zien we overal in reclames, want seks verkoopt nog steeds hartstikke goed. De posters van 538, Suit Supply en American Apparel zijn berucht om het vele naakt dat erop te zien is, terwijl het niet eens seks is wat er verkocht wordt. Dan zijn de thuis.nl-reclames, waarop enkel een pijnlijk lipje en een getergde blik te zien is, eigenlijk nog behoorlijk beschaafd.

Toch zijn het juist de expliciete seksreclames die het lastig hebben bij de Stichting Reclame Code, de commissie die bepaalt of reclames wel of niet oké zijn. Vorige zomer stuurde Dinand Woesthoff (van Kane, weet je nog) een woedende tweet waarin hij reageerde op een enorm billboard langs de A4, met daarop pornoster Bobbi Eden die het bedrijf Webcamsex.nl een warm hart toedraagt. Dat bord mocht toen blijven hangen, maar vorige week besloot SRC dat vier andere billboards van Webcamsex in strijd waren met hun regels.

In de metro mag het blijkbaar wel, maar daar zitten ook vaak scholieren, dus een heel overtuigend argument vind ik dat niet. Maar er is wel meer onduidelijk aan wat er wel en niet mag met reclames en seks, waarom thuis.nl opeens een offline offensief is begonnen met de blikken van getergde meisjes, en hoe het komt dat die posters nu juist in de metrostations hangen. Daarom dook ik wat dieper in de wereld van seksreclames, en kwam ik uit bij de volgende bevindingen.

Seksreclameposters zijn ouderwets
Reclame maken voor seks voelt als iets van vroeger – dat is één reden waarom de thuis.nl-posters me zo opvallen. Stiekem opblijven tot twee uur 's nachts en dan de seksreclames en soft-erotische programma's op RTL5 kijken – dat gevoel. In de krant snel doorbladeren naar de advertentiepagina en de seksoproepjes van de 'eenzame moeder op zoek naar een seksmaatje' lezen.

Tegenwoordig kunnen we dat allemaal online – elke elfjarige kan porno opzoeken, en ook nog eens incognito. Seksadvertenties poppen online ook om de haverklap op, dus waarom dan toch die traditionele vorm van reclame maken? Volgens Dennis Muijser, verantwoordelijk voor de billboards van webcamsex.nl, worden ze vooral gebruikt om de consument "vertrouwd te maken met de website". Hij vertelt: "De website speelt natuurlijk in op een privé-moment dat je aangaat. Een bekend gezicht zoals dat van Bobbi Eden of het gebruiken van een bekend reclameconcept, zoals billboards, zorgt ervoor dat de klant de advertentie vertrouwt."

Seksreclameposters hangen op rare plekken
Volgende vraag: waarom staren deze meisjes mij na bij elke metro-uitgang, waardoor ik het gevoel krijg dat ik uit een soort pornokelder stap in plaats van een metrostation? Thuis.nl wil helaas niet met mij praten, omdat ze bang zijn dat ik hun woorden verdraai. De meest logische verklaring voor deze locatie lijkt mij dat er veel mensen met de metro gaan en dat al die mensen langs die poster lopen. Net als de A4, daar komen natuurlijk ook een heleboel mensen langs, mensen die weinig anders denken dan: 'Ah lekker, bijna thuis.nl.'

"Afgelopen zomer hebben wij tweehonderd billboards van webcamsex.nl langs de wegen gezet, op de punten waar je een stad in of uit rijdt," vertelt Muijser. Ze kiezen dus bewust voor deze plekken, maar toevallig zijn dit ook de minst erotische plekken die ik ken en ook nog eens de plekken waar ik het liefst zo kort mogelijk ben. Maar heeft het geholpen, zijn er inderdaad meer bezoekers sinds de offline billboards? "Dat kan ik niet zo zeggen," vertelt Muijser. "Je ziet zelden direct de resultaten van je reclame."

Zou een vliegveld niet een logischere plek zijn (voor een beetje erotiek in de cockpit), of misschien een toilet (je broek hang toch al op je knieën)? En waarom investeren de sekssites hun reclamegeld niet in advertenties op de meest logische plek anno 2016: het internet?

Seksreclameposters zijn verbonden aan vage regels
We hebben vrijheid van meningsuiting, maar dat betekent niet dat reclame maken niet aan regels is verbonden. Tabaksreclame is sinds 2002 bijvoorbeeld verboden en reclame voor alcohol mag pas na negen uur 's avonds op televisie worden uitgezonden. Reclame voor betaalde seks is niet verboden, maar er is wel vaak gesteggel over, en religieuze politieke partijen zoals de SGP en de ChristenUnie zien er graag een verbod op. Aan welke regels moet seksreclame zich dan precies houden?

Voor het antwoord belde ik met de Stichting Reclame Code, die de Nederlandse Reclame Code heeft opgesteld. "We hebben geen specifieke regels voor seksreclames, wel richtlijnen die alle reclame moet volgen," vertelt Fiona Vening, jurist bij SRC. "Als we een klacht krijgen, gaan we kijken of de reclame geschikt is of niet. De commissie bepaalt per geval of de reclame binnen de subjectieve normen van goede smaak en fatsoen past, en dat hangt van veel factoren af."

De billboards werden om verschillende redenen verboden. De een stond dichtbij een McDonald's, een ander langs een weg waar dusdanig langzaam werd gereden dat er niet alleen "slechts vluchtig visueel contact" plaatsvond. Eén bord stond naast een school, waar dus kinderen langs fietsten die daardoor "noodgedwongen op zeer korte afstand het billboard passeerden", zegt het verslag van de SRC. Dat zorgde voor "een zodanig intense en onwenselijke confrontatie van het (deels jeugdige) publiek met de uiting voor 'webcamsex'" dat het bord verwijderd werd.

Jonge mensen, zoals scholieren, zijn natuurlijk vatbaar voor een hele hoop en helemaal voor alles wat met seks te maken heeft. Voor je het weet worden de wc-muren volgekalkt met getekende pikjes en geile oproepen, gaat iedereen cammen op de schoolcomputers en stellen kinderen "vervelende vragen aan hun ouders" – dat is tenminste waar een raadslid van de SP in Tilburg bang voor is.

Net als coffeeshops binnen een straal van 250 meter van een school overdag sluiten, vermoed ik dat scholieren zich niet laten tegenhouden om naar een sekswebsite te gaan als ze daar zin in hebben.

Misschien gaat het de websites echt om een 'stukje vertrouwen' naar de klanten toe.

Als bedrijven die seks verkopen al deze moeite doen om te laten zien dat hun site meer is dan een louche internetpagina met webcams – ze hebben immers posters – is dat best bewonderenswaardig. De wereld van internetseks is vaak nogal schimmig en ook daar is klantvriendelijkheid natuurlijk belangrijk. Maar als je met het licht uit en de gordijnen dicht je laptop openklapt, ga je dan op zoek naar porno die je 'vertrouwt', of naar iets waar je zin in hebt?

Helaas kreeg ik thuis.nl dus niet aan de telefoon, daarom snap ik nog steeds niet helemaal waarom hun seksposters bij de metrostations hangen. De business is online, de offline reclame trekt niet meetbaar meer bezoekers en voor je het weet heb je de 'subjectieve normen van goede smaak en fatsoen' overtreden en krijg je de SRC op je dak.

Aan de andere kant, ik heb net meer dan 1000 woorden besteed aan deze sekssites, dus aandacht krijgen ze er zeker door.

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.