In 1994, toen Masuru 19 jaar was, bezocht hij voor het eerst Tōhoku, één van de meest afgelegen en adembenemend mooie plekken van Japan. Deze plek bleef hem zijn hele leven bij. In 2006 ging hij er weer heen om de regio te fotograferen 'vanuit het gezichtspunt van de mensen die er wonen.' Hij volgde jagers, ontmoette een groep broers die nog steeds op primitieve wijze met een speer zwaarvissen vingen en raakte bevriend met een bijna blinde sjamaan die claimde dat hij stemmen van de doden kon horen. Na de verwoestende aardbeving van 11 maart 2011 en de tsunami's en nucleaire ramp die volgde, was veel van wat Masaru had gefotografeerd verdwenen of drastisch veranderd (het epicentrum van de beving was minder dan 100 kilometer van het gebied). Gedurende het afgelopen jaar ging hij nog vaak terug om de foto's te maken.
Advertentie
