Ik was de bron van de grote schurft-uitbraak op de UvA

Een paar weken geleden brak er schurft uit in studentensteden in het midden en noorden van Nederland. Dat was niet voor het eerst. Twee jaar eerder was er ook een grote schurftuitbraak, toen met name onder studenten in Amsterdam. Zo’n kleine epidemie, waarbij er plotseling relatief veel mensen te maken hebben met kleine beestjes (schurftmijt) die gangetjes graven in je huid, ontstaat vrij plotseling. Waar zoiets begint is vaak niet duidelijk. Ik heb hier echter wel een idee van, omdat een van die vorige schurftuitbraken onder studenten bij mij begonnen is. Tenminste, ik zat vrij dicht bij het vuur, zullen we maar zeggen.

“Je krijgt schurft meestal door intiem lichamelijk contact,” staat te lezen op de website van SoaAids Nederland. “Of bijvoorbeeld door gezamenlijk gebruik van besmette kleren en beddengoed.” Dat laatste staat er vast om bezorgde ouders van studerende oogappeltjes een beetje gerust te stellen. Want het verhaal dat ik je nu ga vertellen is niet bepaald iets dat je bij je ouders aan de keukentafel deelt, als je als student weer eens een weekendje thuis bent.

Het verhaal is van een paar jaar terug. Inmiddels ben ik net begonnen met mijn tweede baan en doe ik het allemaal wat rustiger aan, maar dat was een destijds wel anders. Zoals dat gaat met studenten in de hoofdstad genoten we erg van het vrije studentenleven en vooral van elkaar. Ikzelf liep hierin zo ongeveer voorop, als in dat ik het type was dat Tinder het vaakst had uitgespeeld.

Even voor het beeld: ik ben lang, blond, heb zeer vrouwelijke vormen en helder groene ogen. En ik hield dus wel van een avontuurtje. Deze avond viel onze keuze op de Bubbles. Na een avond sjansen met – laten we hem voor het gemak Johan noemen – belandde ik aan het eind van de avond met wat vrienden bij hem thuis. Wat drankjes en bepoederde neusjes verder, maakte Johan zijn move. Johan, als je dit leest: dat duurde echt teringlang, dude!

Goed, Johan legde eindelijk zijn hand op m’n been. Gretig als ik was, zei ik hardop: “Waarom vraag je je vrienden niet even om weg te gaan?” Natuurlijk is er dan altijd iemand die het niet doorheeft. Die ene gast die blijft hangen. Inmiddels was mijn geduld behoorlijk op, en dus zei ik tegen de zittenblijver: “Hey, ehm, wij gaan dus zo seksen, misschien moet je even wegwezen.”

De nacht die erop volgde was een wilde – als het een script van een pornofilm zou zijn, zou-ie niet misstaan op de sectie wild & rough van de meest vuige xxx-website. De volgende ochtend werd ik wakker, en voelde ik direct dat ik moest overgeven. Nadat ik rennend was aangekomen bij de badkamer, merkte ik helaas dat ik ook moest poepen. Goimp! Een klassiek Southpark-dilemma. Ik koos ervoor om te kotsen in de wc. For the record: ik heb alles daarna schoongemaakt. Hoe dan ook, het was een nacht om snel te vergeten. Een date om nooit meer aan terug te denken. Helaas liep dat anders.

Twee weken later had ik overal ongelofelijke jeuk. Zo erg dat je je huid ervan openkrabt. De huisarts zei: “Ah je bent er weer. Dit keer geen soa, je hebt schurft. Dat is erg besmettelijk, dus mensen met wie je sinds je klachten intiem contact hebt gehad moet je zo snel mogelijk op de hoogte brengen.”

Wat doe je in zo’n situatie? Je kunt er enorm van gaan balen, maar je kunt ook van de nood een deugd maken. Toevallig had ik net daarvoor twee dagen bij mijn beste vriendin in bed geslapen. Uiteraard had zij nu ook schurft. “Hoeveel mensen moet jij bellen?” vroeg ze. “Vier, jij?” zei ik. “Zeven,” zei ze. Geïnstalleerd met snacks en een goede fles chardonnay gingen we van start met ons belspelletje ‘Hey, ken je me nog? Je hebt schurft’.

De reacties liepen uiteen. Hieronder beschrijf ik ze.

#1 – De socially awkward pinguïn van Lowlands

Dit was een catch van mij. De pinguïn reageerde heel chill.

#2 – Peter, de slechte tonger

Peter is een random dude die ik op Nomads Festival aan de haak had geslagen. Verdere omschrijving: een hele lange gast die heel slecht kan tongen. De slechte tonger reageerde vrij a-relaxed.

#3 – De Bron

Ja, de bron ja. De echte bron van de schuftepidemie op de UvA. De gast met de poep op de badkamervloer.

#4 De nieuwe lover

Nummer vier behoeft wat uitleg. Na dit hele avontuur met ‘de bron’, had ik een hele leuke jongen ontmoet in de Marktkantine. Het was meteen duidelijk dat er meer in zat dan gewoon seks. In plaats van een vertrek in stilte, was het de hele dag Netflix & chill. Opgevolgd door een paar leuke dates. Nu moest ik hem opbellen met het schurftverhaal.

Om een lang verhaal kort te maken: de nieuwe lover had schurft, zijn zes vrienden ook en hij was niet meer mijn nieuwe lover. Goed, kun je nu denken: Amsterdam is een grote stad. Hoe lang zal je nu achtervolgd worden door zo’n verhaal? Dat zal ik je vertellen. Een paar maanden later zat ik in een kroeg en kwam er een wildvreemde gast naar me toe: “Van jou heb ik schurft gekregen!”

-

Lauren is een gefingeerde naam.