Een vliegtuig moest gisteren een noodlanding maken omdat iemand te erg stonk

Reizen per vliegtuig is voor een hoop van je zintuigen niet de meest enerverende bezigheid, vooral voor de neus kan het een flinke beproeving zijn. Je loopt altijd het risico dat de persoon naast je het concept deodorant niet begrijpt, of dat je naast zo’n onmens zit die denkt dat het oké is om tijdens de vlucht zijn of haar schoenen uit te trekken, zich daarbij niet bekommerend om de zoete geur van tenenkaas die zich langzaam door de cabine verspreidt.

Maar het kan erger. Oh, en of het erger kan. Dat weten de passagiers van het vliegtuig dat in 2015 moest omkeren omdat iemand een te gore drol had gedraaid, en sinds gisteren weten de passagiers van een vlucht op weg van Gran Canaria naar Schiphol het ook. Het vliegtuig waarin zij zaten moest een noodlanding maken in Portugal, omdat een van de passagiers zo erg stonk dat er mensen onwel werden. In het Portugese Faro werd de man – naar verluidt een Rus – uit het vliegtuig gehaald en per ambulance afgevoerd. Daarna moest een schoonmaakploeg het vliegtuig onder handen nemen, voor de reis naar Amsterdam kon worden voortgezet.

In de Telegraaf doet een Belgische passagier zijn verhaal: “Vanaf het moment dat hij het gangpad betrad, begonnen mensen te gillen en doken in hun tassen op zoek naar zakdoekjes om voor hun neus te houden.” Over de geur zelf zegt hij: “Ik hoorde rond me iemand zeggen dat de stank erger was dan die van een lijk dat al een maand in ontbinding was.”

Dit verhaal roept een aantal zeer prangende vragen op. Laten we beginnen met: hoezo de fuck was er iemand aan boord van dat vliegtuig die weet hoe een lijk dat al een maand in ontbinding is ruikt? En het mag dan een opluchting zijn geweest toen die riekende Rus uit het toestel werd gehaald, maar hoe comfortabel is het om vervolgens je vlucht te moeten voortzetten in de wetenschap dat er iemand aan boord is die soms met rottende lijken chillt?

Ten tweede: als je aan boord van een vliegtuig wil stappen moet je eerst allerlei controles doorstaan om te bewijzen dat je geen gevaarlijke zaken als bommen, messen of flesjes water meeneemt, maar als je zo ranzig ruikt dat even later het vliegtuig een noodlanding moet maken mag je gewoon doorlopen? Moeten we toe naar een situatie waarin er bij de douane niet alleen drugs- en explosievenhonden staan, maar ook honden die ruiken of je niet zo erg stinkt dat je misschien een gevaar voor het vliegverkeer vormt?

Moeten we het ontwerp van vliegtuigen misschien herzien, om de luchtvaart ook toegankelijk te houden voor mensen met een geur die het effect heeft van een buk-raket? De gebroeders Wright waren tijdens het ontwerpen van het eerste vliegtuig waarschijnlijk zo druk met het breken van hun hoofden over thermodynamica en aanverwante zaken, dat ze geen rekening hebben gehouden met het gevaar dat ziekelijk stinkende mensen vormen voor de luchtvaart. Dat kan je ze niet kwalijk nemen, maar we zijn inmiddels meer dan een eeuw en allemaal technologische ontwikkelingen verder dus wie weet kunnen we vliegtuigen tegenwoordig wel meurproof maken? Wat we ook kunnen doen is mensen die zo erg stinken dat andere mensen er letterlijk van moeten kotsen vragen om zich even te wassen en een schoon shirt aan te trekken.

Hoe dan ook, de belangrijkste vraag van allemaal is natuurlijk: wat moet je doen om zo ontzettend uit je lijf te walmen dat mensen er fysiek onpasselijk van worden en een vliegtuig een noodlanding moet maken??? Ik bedoel: normaal maken vliegtuigen noodlandingen als er een motor in de fik staat of zo, niet omdat een van de passagiers wat naar zweet stinkt omdat hij een eindje naar de gate moest hollen. Er moet dus iets veel ingrijpenders aan de hand zijn geweest. Laten we ervan uitgaan dat drs. Meurmans op Gran Canaria was om van een vakantie te genieten, want mensen gaan over het algemeen niet naar Gran Canaria om andere dingen te doen dan net zo lang op het strand liggen tot de oncoloog verdrietig met zijn hoofd schudt. Veel langer dan een week of twee duren vakanties naar Gran Canaria meestal niet – er zijn maar weinig mensen die het langer dan twee weken volhouden om voorgemixte margarita’s te drinken en als een doorrookte kreeft op het strand te liggen. Als je in twee weken een stank wil opbouwen die grof genoeg is om een Boeing 737 uit de lucht te krijgen, moet je actief op zoek gaan naar de ranzigste geuren op het eiland. Misschien heeft hij gedacht: deze vakantie ga ik eens even lekker met de beentjes in de lucht, de boel de boel laten, en lekker stinken. Mogelijk heeft hij vervolgens opgezocht waar het het allerergste meurt op dat eiland, en heeft hij de verschillende vuilstortplaatsen op Gran Canaria gegoogeld. Ik heb dat ook even gedaan, en er zijn er twee. Vuilstort Vertedero de Juan Grande wordt op Google omschreven als een plek met een misselijkmakende geur. Misschien heeft de man in kwestie hier vervolgens zijn strandbedje opgeklapt, en is hij net zo lang blijven zitten tot die lucht in alle poriën van zijn huid zat. Ik snap dat deze theorie erg vergezocht klinkt, maar luister, we hebben het hier wel over een man die zo'n onwelriekende geur met zich meedroeg dat een vliegtuig een noodlanding moest maken.

Hoe het ook zit, laat dit incident een les zijn voor iedereen die weleens in een vliegtuig komt: zorg dat je een beetje normaal ruikt. Dat is prettig voor de persoon naast je, en je voorkomt dat je vlucht vertraging oploopt vanwege een noodlanding. En trek op z’n minst in godsnaam nooit je schoenen uit.