Achter de schermen bij de grootste schoonheidswedstrijd voor transgenders in de VS

Afgelopen weekend verzamelden 36 Amerikaanse transvrouwen zich in Los Angeles om te strijden om de titel Queen USA. Ze kwamen samen in het Ace Hotel in het centrum van LA, waar ze zich voorbereidden op de wedstrijd. Hoewel iedereen wilde winnen, was er toch een gevoel van zusterschap – ze leken elkaar allemaal te steunen. Wij namen een kijkje achter de schermen bij deze bijzondere schoonheidswedstrijd.

Het is al de vijftiende keer dat de Queen USA-verkiezing plaatsvindt, maar dit keer wordt het evenement voor het eerst op nationale schaal georganiseerd. Het is ook de eerste keer dat er geld wordt ingezameld voor de gezondheidskliniek voor transgenders van het St. John's Well Child & Family Center. De kliniek richt zich op zorg voor de minderbedeelden van de samenleving. In hun transgenderkliniek werken ook alleen maar transgenders. Zij verzorgen meer dan 1200 mensen in de omgeving van Los Angeles, ongeacht de papieren, verzekering of financiën van de patiënt.

Schoonheidswedstrijden komen natuurlijk best oppervlakkig over. Ze draaien vaak om een ideaalbeeld, waar vrouwen als een soort object worden neergezet en waarbij hun schoonheid hun waarde bepaalt. Hoewel de winnaars altijd wel bezig zijn met sociale kwesties en vrijwilligerswerk, draaien schoonheidswedstrijden voornamelijk om het uiterlijk van de kandidaat. Zo'n wedstrijd lijkt daarom misschien wat achterhaald in 2016, maar voor transgendervrouwen kan die nadruk op fysieke schoonheid juist enorm van belang zijn. Hun uiterlijk wordt vaak bekritiseerd – zowel op institutioneel niveau als in het dagelijkse leven – als ze proberen mooi te zijn en hun vrouwelijkheid te omarmen.

"Deze schoonheidswedstrijd laat de diversiteit van onze gemeenschap zien. Schoonheid kent vele gezichten," vertelt Diana Feliz Olivia, gezondheidsmanager van het transgenderprogramma van St. John's, in een interview voor de wedstrijd.

Later die dag arriveert de kandidaat uit New Jersey, een Filipijnse transvrouw genaamd Angel, in de St. John's-kliniek. Ze legt uit dat de deelnemers van de Queen USA-verkiezing een voorbeeld zijn voor transmeisjes en de maatschappij in het algemeen. "Het is een goede manier om de transgendergemeenschap te vertegenwoordigen," vertelt Angel, die zelf opgroeide zonder een rolmodel. "Ik had die steun niet toen ik ervoor uitkwam dat ik transgender was."

Angel's ogen beginnen te glinsteren. "Uiteindelijk is het jouw leven," zegt ze. Angel besefte zich dat ze het op haar eigen houtje moest redden. Ondanks dat ze bang dat haar vrienden en familie het niet zouden accepteren, begon ze toch aan haar transitie. "Je kan altijd achteraf proberen de liefde van je familie terug te winnen," voegt ze eraan toe.

Angels zus, Allie, zit naast haar. Ze is samen met hun broer vanuit New Jersey naar Los Angeles gevlogen om Angel te verrassen. Allie is ook transgender en huilt terwijl Angel en ik met elkaar spreken. "Dankzij haar ben ik nu de vrouw die ik wilde zijn," vertelt Allie, terwijl ze haar tranen wegveegt. "Toen ik begon met mijn transitie trad ik in haar voetsporen." Allie vertelt me dat Angel haar rolmodel werd. Ze hebben het jaren geheim gehouden, maar ze deelden allebei al jaren de droom om een vrouw te worden. Angel had uiteindelijk als eerste de moed om de grote stap te zetten. "Ze zei tegen me: 'Je hoeft nooit om toestemming te vragen om te zijn wie je bent'," zegt Allie.

Als de wedstrijd eenmaal begint, lopen alle 36 kandidaten het volle theater binnen in rode cocktailjurkjes. Ze lopen langs de jurytafel, waar Caitlyn Jenner naast Kelly Osbourne, model Geena Rocero, Transparent-actrice Alexandra Billings en elf andere iconen en medestanders uit de transgenderwereld zit. Op het podium worden de kandidaten ontvangen door transgenderlegende Candis Cayne.

De jonge vrouwen stappen een voor een naar voren om hun leven kort samen te vatten. "In mijn vrije tijd ga ik graag naar de kerk met mijn echtgenoot en probeer ik anderen te inspireren met mijn youtubekanaal," zegt een van de kandidaten. Het publiek geeft haar een daverend applaus. "Ik ben bezig met een tandartsopleiding en ik mijn vrije tijd ben ik model," roept een andere kandidaat onder oorverdovend gejuich. De kandidaten komen uit het hele land en zijn allemaal tussen de twintig en dertig. Het is een groep met diverse achtergronden; Zuid-Amerikaanse, Afrikaans-Amerikaanse vrouwen, witte en Filipijnse vrouwen. Ook zijn er twee kandidaten die hun indianenstam vertegenwoordigen.

De hele avond verschijnen de kandidaten een voor een in verschillende outfits, eerst in badkleding en later in avondkleding. Cayne roept het publiek meerdere malen op om te doneren aan St. John's en het publiek wordt beloond met optredens van sterren als Our Lady J en Betty Cantrell. Aan het einde van de avond stapt Jim Mangia, de directeur van St. John's, het podium op voor een speech. "Vanavond zijn we hier samen om de schoonheid, de strijd, de volharding en de cultuur van transgenders te vieren," zegt hij.

"Wij geloven dat ieder mens recht heeft op goede gezondheidszorg," vervolgt hij. "De transgendergemeenschap heeft te maken met veel geweld, discriminatie, politiegeweld, minder economische kansen en huisvesting, en moord. Het afgelopen jaar zijn er drie gekleurde transgendervrouwen per maand vermoord in dit land."

Mangia's speech is gebaseerd op zijn persoonlijke ervaringen. Hij vertelt dat hij in armoede is opgroeide in New York. Toen zijn ouders hem onteerden nadat ze leerden dat hij homo was, ontfermde een transgenderactivist zich over hem. "Ze heette Marsha P. Johnson," vertelt Magnia, terwijl hij uitlegt doe deze transgenderactivist hem hielp in de moeilijkste jaren van zijn leven. "Ze nam me in huis en leerde me hoe ik met mijn homoseksualiteit moest omgaan. Ze was een goede vriendin van me. Marsha werd uiteindelijk vermoord in New York."

"Tegen onze cisgender zusters en broeders wil ik zeggen: steun ons. Laten we elkaar steunen. Laten we bondgenoten worden om de transgendergemeenschap te helpen. Laten we elkaar leren wat schoonheid is en hoe waardevol het is om diversiteit te vieren."

Toen St. John's in 2014 haar deuren opende, hadden ze minder dan tien patiënten; inmiddels zijn het er meer dan duizend. Diana Feliz Olivia hoopt dat het personeel aan het einde van de maand verdubbeld is, om al die patiënten te kunnen ondersteunen. Het geld dat wordt opgehaald met deze schoonheidswedstrijd – en het Transnation Film Festival dat daarbij hoort – kan St. John's helpen om door te groeien. Daarnaast zijn de wedstrijd en het filmfestival volgens Diana "een eerbetoon aan onze ervaringen, ons erfgoed, onze geschiedenis, onze veerkracht, onze volharding, schoonheid, kracht en onzekerheid."

Na urenlange optredens en tientallen outfits is het tijd om de winnaars bekend te maken. Alle kandidaten lopen het podium weer op en het publiek gaat uit z'n dak. Cayne heeft voor de derde keer een nieuwe jurk aangetrokken en stapt met de uitslag van de verkiezingen in haar hand het podium op. Elke keer als ze een envelop opent, roept het publiek de naam van de persoon waarvan ze willen dat die wint. Er worden eerst wat kleinere prijzen uitgereikt. Miss Pennsylvania wint de titel voor Beste Avondkleding. Dan wordt de titel voor Miss Congeniality uitgedeeld. Het is doodstil in de zaal.

"Miss New Jersey!" roept Cayne.

"Go, Angel!" roept er iemand uit het publiek. Angel loopt sierlijk naar voren om haar prijs in ontvangst te nemen. Opeens herinner ik me wat Angel twee dagen eerder tegen me zei. "Tijdens een autorit was ik laatst aan het dagdromen dat ik vooraan op dat podium stond," had ze gezegd. "Daar had ik nog nooit over nagedacht, ik durfde daar niet eens aan te denken. Ik droomde ervan om een vrouw te zijn, verder dan dat durfde ik niet te dromen. Nu durf ik dat wel."

Nu de kleinere prijzen zijn uitgedeeld, worden de tien finalisten bekendgemaakt. De andere kandidaten stappen het podium af. Elke finalist krijgt negentig seconden om een vraag te beantwoorden. Miss Pennsylvania krijgt de eerste: "Als je één plek mocht uitkiezen om te wonen in de Verenigde Staten, waar zou dat zijn en waarom?" "Bedankt voor deze geweldige vraag," zegt Miss Pennsylviana, met een lichte en luchtige stem. Het publiek juicht weer. "Ik zou willen wonen op een plek waar transgenders geaccepteerd en getolereerd worden," vervolgt ze met een dramatische ondertoon. Ze maakt krachtige handgebaren. "In sommige landen en staten worden transgenders vervolgd om wie en wat ze zijn. Dat moet veranderen."

"Dames en heren!" gaat ze verder. "We zijn allemaal kinderen van God, van het universum! Laten we elkaar en iedereen omarmen met liefde en steun. Samen zijn we sterker dan alleen. Samen zullen we de wereld laten zien dat liefde sterker is dan haat. Liefde wint altijd."

Andere kandidaten geven ook antwoord op hun vraag. Dan stapt Miss California naar voren. Minuten later zal ze de kroon winnen en de volgende Miss Queen USA worden. Er wordt haar gevraagd wat de grootste bijdrage van de transgemeenschap aan de wereld is. Miss California staat fier in de spotlights en zegt: "Het idee dat je van jezelf houdt."

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.