We luisterden stiekem af wat Groningers van de foto’s van David LaChapelle vinden

Je kunt in hem geloven of niet, maar Jezus Christus is in ieder geval een figuur die flink de tongen heeft losgemaakt. En dat is alleen nog maar meer het geval nu hij terecht is gekomen in de foto’s van David LaChapelle, de Amerikaanse fotograaf die volle zalen trekt met zijn kleurrijke, en soms ietwat controversiële portretten van beroemdheden. Niet alleen van de Verlosser, maar ook de Kardashians, David Bowie en Michael Jackson. Een dode Michael Jackson om precies te zijn, die dan weer in de armen van Jezus ligt.

Deze foto’s zijn nu te zien in de eerste solotentoonstelling van David LaChapelle in Nederland: Good News For Modern Man in het Groninger Museum. In datzelfde museum is ook een tentoonstelling over landschapschilderkunst uit de Romantiek. Het publiek dat daarop afkomt is over het algemeen wat ouder dan bij de LaChapelle-tentoonstelling, maar veel van hen namen toch even een kijkje. Dat weet ik omdat ik er rondhing om mijn kunstliefhebbende medemens af te luisteren. Dit is wat ik zoal opving.

Die foto van Michael Jackson in de armen van Jezus is de eerste die ik tegenkom. De King of pop ziet er aardig dood uit, of op z’n minst ernstig ziek. Zijn zilveren handschoen ligt op de grond, maar hij is in goede handen. Toch kan niet iedereen dit beeld waarderen.

Klein oud dametje: O god. We hebben de verkeerde afslag genomen.
Haar man: Nee, dit is zeker geen romantiek. Of nou ja. Het is maar net hoe je het bekijkt natuurlijk.
Klein oud dametje: Wat een onzin. Doei!

Ze stoomt de trap af naar beneden, gevolgd door haar man. In hun plaats komen twee vrouwen van middelbare leeftijd met een piepklein tasje op hun rug.

Piepklein tasje 1: Christus. Het is Michael Jackson. En Jezus.
Piepklein tasje 2: Jezus was dramatisch! Ze zijn nog homo ook geloof ik.
Piepklein tasje 1: God. Dit is wel veel te verteren hoor. Kom je?

Ze pakt de banden van haar tasje beet alsof het een parachute is en loopt naar de volgende zaal.

In de volgende zaal staan een vader en zoon die eruitzien alsof ze zojuist in hun cabrio aangekomen zijn, en straks gaan lunchen met oesters en champagne. Ze kijken aandachtig naar een naaktfoto van Lil’ Kim.

Vader: Dit is ook wel geestig. Ze heeft allemaal Louis Vuitton-logo’s op haar lijf.
Zoon: Zeker. En kijk hier: David Bowie! Worstelde hij er nou mee dat hij niet wist of hij nou man of vrouw was?
Vader: Ja zeker wel, en hij heeft jaren geleefd op coke. Hij is niet oud geworden.
Zoon: Schade.

Verderop hangt onder andere een enorm panorama van de hele Kardashian-familie in een soort futuristisch casino vol geld, goud en piramides.

Tienermeisje: Kijk mam, dit is nou Kim Kardashian!
Haar moeder: Wie?!
Tienermeisje: Kim Kardashian, van tv! Volgens mij is dit haar levensverhaal. Hier ligt bijvoorbeeld een stapel tijdschriften waar ze op staat. Alleen die ogen op die piramides snap ik niet.

Ik wil ‘Illuminati!’ roepen, maar ik hou me in.

Om de hoek hangt een foto waarop allemaal kunstwerken van beroemde kunstenaars te zien zijn. Ze zijn alleen niet meer helemaal heel. Jongen 1: Dit is een werk van Jeff Koons. Die is heel duur.
Jongen 2: Hmm.
Jongen 1: En hier, Damien Hirst. Ook heel duur.
Jongen 2: Maar dit is een haai! Ik heb hier echt niks mee hoor. Ik vind die van Naomi Campbell mooier.
Jongen 1: Ja, omdat het een lekker wijf is zeker.

Man 1: Echt mooi hoe de fotograaf alles bij elkaar heeft gezet. Die vrouw en die goudstukken en dan die graafmachine erachter. Het heet The Rape of Africa. Heel symbolisch.
Man 2: Nee, gatver. De protserigheid! Ik vind alleen die kip mooi.
Man 1: Is dat niet een haan?”
Man 2: Haan dan. Ik vind gewoon alleen die haan mooi en verder is alles veel te ziek!”

De laatste spreker zwaait woest met zijn armen en stormt naar de uitgang. Dan komt een moeder voorbijlopen met twee kinderen van een jaar of zes en acht. Ik besluit ze te volgen. Ze ontleden kunstwerken alsof het knutselwerkjes zijn, en komen tot stilstand voor een foto van een vrouw die ligt te masturberen in een groen landschap. Moeder: Wat vinden jullie van deze foto?
De jongens: Stom!
Moeder: Maar de boompjes zijn wel leuk. Toch?
Jongen 1: Ja, die lijken wel van papier. En de rotsen lijken wel van wasabi-nootjes.
Moeder: Goed gezien hoor.

In een smal gangetje om de hoek hangt een aantal afbeeldingen van een langharige Jezus in een moderne setting. Een jong stelletje staat rustig te kijken.

Vrouw: Is dit Het Laatste Avondmaal?
Man: Bij Het Laatste Avondmaal zaten twaalf mensen aan tafel. Misschien moet je ze tellen.
Vrouw: Het zijn er maar elf….. O nee, ik vergat die skank met zilverfolie.
Man: Volgens mij is dat Maria, schat.
Vrouw: Whatever.

Een vrouw loopt langs. Ze klinkt verontwaardigd. Verontwaardigde vrouw: ‘Jesus is my homeboy’? Nou ja zeg, nu moet het niet gekker worden. En hier, Jezus in een vieze studentenkeuken. En dat moet dan modern heten?

Een eindje verder loopt een stel vrouwen wat foto’s te ontcijferen. Ze hebben allebei blond haar, een witte broek en een shirt dat ze waarschijnlijk zouden omschrijven als ‘casual.’ Ze staan voor een paar moderne stillevens.

Witte broek 1: De verboden vrucht.
Witte broek 2: Het is een citroen! Hoe zuur kan het leven zijn?
Witte broek 1: Nou, heel zuur, maar deze snap ik niet. Een gebroken fles wijn en een mobieltje.
Witte broek 2: Het heet Early Fall. Dat betekent vroeg. Misschien kom je dit tegen als je ’s ochtends wakker wordt met een kater?

Twee connaisseurs van een jaar of vijftig staan voor een foto van een stilleven. De een heeft zijn handen eerbiedig op zijn rug gevouwen en de ander staat met zijn neus op één millimeter van de foto.

Connaisseur 1: Dit doet me nou denken aan die kunstenaar uit Den Bosch.
Connaisseur 2: Jeroen van den Bosch?
Connaisseur 1: Ja die!

Ze lopen door naar een foto van groen paradijs.

Connaisseur 1: Dit zijn de Cariben. Ben ik ook geweest.
Connaisseur 2 [fluit bewonderend].
Connaisseur 1: Gewoon boeken. Krijg je nooit geen spijt van. Ik bedoel, kijk nou.

In dezelfde zaal hangt ook een serie met de hand ingekleurde negatieven van foto’s. Dat staat netjes op het informatiebordje, maar zorgt bij twee vrouwen toch nog voor verwarring. Vrouw 1: Is dit nou geschilderd?
Vrouw 2: Ja, hand painted.
Vrouw 1: Met Paint?
Vrouw 2: Nee met de hand geschilderd.
Vrouw 1: Maar dit is niet geschilderd. Dit is sowieso Photoshop.
Vrouw 2: Nou, sowieso heel knap. Ik doe het hem niet na.

Lees hier meer afluistertapes van Gerda . Good New for Modern Man van David LaChapelle is tot en met 28 oktober te zien in het Groninger Museum.