Het wordt tijd dat we vrouwenvoetbal in Nederland bloedserieus gaan nemen

Ajax wordt vanavond waarschijnlijk kampioen van de Europa League, maar, en dat is je misschien compleet ontgaan, afgelopen vrijdag was Ajax al kampioen. Het vrouwenvoetbalteam heeft namelijk met 2-1 in de 88ste minuut de landstitel binnengesleept, in een wedstrijd tegen ADO Den Haag. Dat is absoluut iets waar we trots op mogen zijn, maar het is vreselijk verdrietig dat deze historische gebeurtenis maar weinig mensen een wedstrijdfluit kan schelen.

Ikzelf was vijf jaar oud toen ik bij DSC – in de volksmond de Drielse Schup Club – in Kerkdriel op voetbal ging, dat zal het jaar 1997 geweest zijn. Ik kan me herinneren dat ik moest bellen naar de club om te vragen of ik een keertje met de jongens mee mocht trainen. Dat mocht. Ik was het enige jonge meisje op de club, en het enige meisje in de competitie. Dat was meestal prima, maar af en toe vond de tegenstander mijn vrouw-zijn zeer moeilijk te behappen.

Vrouwenvoetbal in Nederland kent een lange, eentonige geschiedenis van seksisme. Het Polygoon Journaal, dat tot 1986 werd uitgezonden in bioscopen, deed in die tijd als enige verslag van vrouwenvoetbalwedstrijden. Een zin uit zo'n verslag luidde bijvoorbeeld: "(…) een afwisselende strijd, waarin terloops typisch vrouwelijke doffertjes werden uitgedeeld."

Hoewel ik doffertjes best een leuk woord vind, kun je in mediaverslagen over vrouwenvoetbal van vroeger en van nu de onaangename geur van het patriarchaat rúiken. Dit soort seksistisch geleuter zie je bijvoorbeeld in deze saaie video van Powned uit 2016, waarin met satirische bedoelingen de nadruk wordt gelegd op billen en tieten en de verslaggever opmerkingen maakt zoals: "Er staat een heel mooi meisje voor me, voor een vrouwenvoetballer."

Maar bedroevender dan een plagerig seksistisch mediaverslag, is het feit dat veel regionale clubs nog steeds geen teams voor jonge meisjes hebben, en de vrouwenteams meestal mannentenues moeten dragen. Zelfs op professioneel niveau. Niks mis mee, als mannen in vrouwentenues niet hartstikke ondenkbaar zou zijn.

In Engeland, Duitsland, Noorwegen, Zweden en de Verenigde Staten is vrouwenvoetbal eerder de norm dan een uitzondering. Dat heeft met verschillende factoren te maken: in de VS bijvoorbeeld was voetbal vanaf het begin al een vrouwensport, mannen moesten American Football spelen. In Duitsland wordt de ontwikkeling van vrouwenvoetbal gesteund door allerlei subsidies en sponsors, en is Angela Merkel vaak te vinden op de stadiontribune. Ze noemde vrouwenvoetbal tijdens haar nieuwjaarsspeech in 2006 zelfs het 'uithangbord voor Duitsland'. En voor het eerst in de geschiedenis van de Bundesliga gaat een vrouw het komende seizoen wedstrijden fluiten.

In de VS verdient de bekendste speler, Alex Morgan, ongeveer 450.000 euro per jaar, terwijl vrouwen in onze eredivisie nauwelijks rond kunnen komen van voetbal alleen. In Nederland loopt de ontwikkeling van vrouwenvoetbal vooral organisatorisch spaak, door ingewikkelde regelgeving, problemen met het verdelen van kwaliteit – door het relatief kleine aantal vrouwen dat voetbalt moet men ervoor waken dat kwaliteit niet wordt uitgesmeerd over meerdere clubs –, maar vooral omdat vrouwenvoetbal wordt gezien als minderwaardig. Clubs hebben vaak geen zin om zich te bemoeien met de ontwikkeling van vrouwenvoetbal.

Maar getverderrie, even wat positief nieuws: er zijn ook een hele hoop ontwikkelingen die wél bijdragen aan de emancipatie in vrouwenvoetbal. Vorig jaar is het aantal aanmeldingen van meisjes bij de KNVB met 6 procent gestegen – de KNVB telt nu ongeveer 147.000 leden. Inmiddels heeft elke grote, professionele voetbalclub een vrouwenteam, en ook Feyenoord is eindelijk bezig met het oprichten van een voetbalacademie voor vrouwen. Bovendien is in 2007 de eredivisie voor vrouwen opgericht, waarvan de bezoekersaantallen de afgelopen jaren zijn verdubbeld. Ook worden sinds januari de samenvattingen van wedstrijden uit de Eredivisie uitgezonden op Studio Sport, en in 2016 is Liona opgericht, een merk speciaal voor vrouwenvoetbalkleding. Voetbal is de populairste sport van ons land, en vrouwenvoetbal is de snelst groeiende sport van alle sporten.

Als je het kampioenschap van Ajax hebt gemist afgelopen vrijdag, maar je wil toch nog kunnen joelen op de tribune, dan bof je. Over een paar weken wordt het EK vrouwenvoetbal in Nederland gehouden, en op 16 juli is de openingswedstrijd van de OranjeLeeuwinnen tegen Noorwegen in Utrecht. Dat lijkt me genoeg reden om je serieuze humeur erbij te pakken, en die eens even flink los te laten op OnsOranje. Een wedstrijd kost maar een tientje, dus koop als de wiedeweerga hier een kaartje, trek je Prins Pils t-shirt aan en geef verdomme nou eens een keer wat om vrouwenvoetbal.