Ik liep een dag rond met de gezichtstatoeages van Post Malone

In mijn jeugd waren gezichtstatoeages nog echt iets voor mafkezen. Voor enorme gasten uit de harde kern van voetbalclubs die zonder spijt je schedel inbeuken. Pak Mike Tyson, of die ene gast van de middelbare school die had uitgevonden hoe je een naald op een elektrische tandenborstel kunt solderen, en voor het gemak maar op z’n eigen hoofd begon te oefenen.

Die hele context veranderde het afgelopen jaar compleet door de opkomst van een subgenre in hiphop. Opeens waren gezichtstatoeages niet alleen weggelegd voor de grootste idioten van de stad, maar werd het een handelsmerk van een nieuw soort rapper met een voorliefde voor verdovende middelen en problematische levenskeuzes. Wijlen Lil Peep had ‘Cry Baby’ boven z’n rechteroog, het ‘issa knife’-moment van 21 Savage is m’n favoriete meme van de afgelopen jaren, en Lil Uzi Vert, Lil Xan, Lil Pump, Trippie Redd, 6ix9ine hebben ook hun hele porem onder de tekeningen zitten.

Maar het meest iconisch zijn de tatoeages op het hoofd van Post Malone, juist omdat hij kilometers afstaat van de oorspronkelijke eigenaars van gezichtstatoeages. Hij is zacht en heeft wat weg van een teddybeer. Z’n muziek is geliefd – z’n single Rockstar is een wereldhit – en tegelijkertijd wordt hij gehaat omdat hij geen liefde voor hiphopcultuur zou hebben. Post is zeker niet de eerste en enige rapper in de hitlijsten met een beklad gezicht. Lil Wayne heeft immers Lollipop gemaakt en is nog altijd de belangrijkste inspiratie voor alle jonge rappers van nu, maar met de groeiende bekendheid van Post Malone is hij duidelijk de huidige aanvoerder van deze beweging.

Dit gaat zelfs zo ver dat je tijdelijke tatoeages kan kopen van wat erop zijn gezicht zit. Kijk maar:

De website Post’s Tattoo Parlor verkoopt deze dingen. Ik zal nooit van m’n leven een tattoonaald in de buurt van m’n gezicht laten komen, maar omdat mijn collega’s heel graag wilden dat iemand zou weten hoe het is om de tatoeages van Post Malone op het gezicht te dragen, plakte ik ze op een dinsdagochtend toch op.

Als je Post Malone vraagt naar de reden achter de tatoeages, waaronder de woorden ‘STAY AWAY’ en ‘ALWAYS’ op z’n linkerwang, zegt hij dat hij er alles aan doet om z’n moeder te sarren. Dat klinkt als de gedachtegang van een 23-jarige die nog niet helemaal volwassen is, maar het klinkt vooral heel erg dom. Ik heb namelijk helemaal geen zin heb om de hele dag door de stad te lopen met tekeningen in m’n gezicht, hoe erg ik me ook wil afzetten tegen mijn ouders.

Post Malone is, net als ik, een behoorlijk gewone gast, maar wel eentje die een boel volgers heeft op Twitter. Voor de compleetheid van dit stuk, hier wat feitjes over de artiest: -Hij werd geboren in de stad Syracuse, groeide op in Dallas en rolde de muziek in omdat hij behoorlijk goed was in Guitar Hero.
-Na z’n middelbare school verhuisde hij met een kudde youtubers en gamers naar Los Angeles, waar hij af en toe Bob Dylan-covers online zette.
-In 2015 maakte hij de single White Iverson en dat veranderde in één klap z’n hele leven. Z’n debuutalbum was een enorm succes, en hij werkte al met Kanye, Justin Bieber en Young Thug.
-Hij heeft een aantal tatoeages in zijn gezicht waarmee je echt niet wil rondlopen.

Wanneer ik op straat loop met de tatoeages in mijn gezicht kom ik voor een enorme verrassing te staan: mensen kijken me aan op een manier die ik niet gewend ben, wat me er de hele tijd aan herinnert dat er inkt op mijn gezicht zit. Het nemen van gezichtstattoos is een perfecte graadmeter voor in hoeverre jij je geaccepteerd voelt door de maatschappij. Toch ga ik gewoon lekker door met m’n dag:

Hier koop ik een broodje, want je moet iets eten:

Hier lees ik een boek, want kennis is ook belangrijk:

Hier ben ik in een museum, ook iets wat normale mensen doen:

Hier zit ik in een park:

Allemaal erg leuk, maar toch net iets minder dan normaal vanwege die tatoeages. Het voelt alsof er constant cameralichten op m’n gezicht staan gericht, en alsof elk paar ogen in de omgeving mijn kant opkijkt. Daarnaast moet ik de hele tijd denken aan Hostgator Dotcom, een gast die z’n hele gezicht bedekte met de URL’s van pornosites, en aan hoe ongelooflijk ten einde raad hij moet zijn geweest om dat voor een paar centen te doen. Groot verschil: hij nam deze tatoeages niet om z’n moedertje te pesten, maar om z’n kinderen te kunnen voeden nadat hij z’n baan verloor tijdens de economische crisis.

Maar bij Post Malone speelt dit allemaal geen rol. Bij hem lijkt het puur om de stijl te gaan, en binnen die stijl balanceert hij esthetisch gezien tussen arm en rijk. Z’n gezichtsbeharing ziet eruit alsof hij minstens drie keer per week vergeet dat er mayonaise in kleeft, maar daaronder draagt hij designerkleding waarmee hij in principe altijd klaar is voor een fotoshoot. Z’n tatoeages sluiten hierbij aan – op een manier presenteren ze een ander personage dan wie hij is.

Begrijp me niet verkeerd: ik wil mensen met gezichtstatoeages niet afzeiken, ze worden al genoeg gestigmatiseerd. Om eerlijk te zijn is iedereen die ik ken met inkt in z’n gezicht een prima persoon. Ik heb gewoon het gevoel dat het in het geval van Post veel meer overdreven wordt dan noodzakelijk is. Dit zijn gewoon hele gekke afbeeldingen voor op je gezicht.

Maar wie weet is zijn persona wel hetgeen dat dit allemaal gaat veranderen, en wordt het fenomeen in 2049 wel meer geassocieerd met bedplassers dan met moordenaars. Of dit een goed vooruitzicht is, ligt maar net aan hoeveel jij geeft om het gezicht van een ander. Post Malone is altijd een gek geweest – het is precies wat z’n publiek naar hem toe trekt. En ik denk dat zijn gezichtstatoeages in het verlengde hiervan liggen: een symbolisering van zijn verlangen om een buitenstaander te zijn maar tegelijkertijd ergens bij te horen. Wat het gek maakt is dat je nu dit gevoel kunt ervaren door wat plakplaatjes te kopen, ermee rond te lopen, om het aan het einde van de dag van je gezicht te wassen en te doen alsof het nooit gebeurd is. Probeer het eens, en misschien ga je opeens andere verbanden en contexten zien.