Twintigers vertellen hoe het is om nog thuis te wonen

Verhuizen van je slaapkamer in je ouderlijk huis naar een klein, walgelijk appartement dat je deelt met zes anderen zou een vanzelfsprekend overgangsritueel moeten zijn voor alle jongeren. Maar vanwege het tekort aan woningen en de enorme huurprijzen, veroorzaakt door nalatig overheidsbeleid, en inhalige huisbazen, kunnen veel twintigers slechts dromen van het moment dat hun eerste huisfeestje vroegtijdig door de politie wordt beëindigd. Het Britse Bureau voor Nationale Statistieken stelde vast dat er vorig jaar 3,3 miljoen 20- tot 34-jarigen in het Verenigd Koninkrijk waren die nog thuis woonden – een stijging van 618.000 in de afgelopen 20 jaar. We spraken vijf jongeren en hun ouders, die allemaal in verschillende delen van de wereld wonen, om erachter te komen hoe het voor hen is om een huis te delen. We leerden hoe ze de rekeningen en de huiselijke taken verdelen, en of het oké is als ze na een date iemand mee naar huis nemen.

Frederic (25) verhuisde weer terug naar zijn ouders in Keulen na zijn afstuderen.

VICE: Waarom woon je bij je ouders?
Frederic: Ik ging op mijn twintigste op mezelf wonen toen ik ging studeren. Ik had de onafhankelijkheid echt nodig, dus verruilde ik mijn kleine kamer thuis voor een appartement in de stad. In juni ben ik afgestudeerd en sindsdien woon ik weer bij mijn ouders. Ik nam die beslissing omdat het financieel gezien logisch was. Ik doe nu een master en ik ga misschien voor een semester naar het buitenland, dus het is het niet waard om weer een appartement te nemen als ik over een jaar weer wegga. Doe je wat in het huishouden?
We behandelen elkaar als huisgenoten. Als we bijvoorbeeld samen eten, koken we om de beurt. Er zijn natuurlijk een hoop voordelen: de koelkast is altijd vol en mijn moeder kookt heerlijk.
Bettina: Mijn man werkt doordeweeks in Berlijn, dus ik ben blij dat mijn zoon hier is. Ik zorg er wel voor dat ik hem niet te veel bemoeder of dat ik alles voor hem doe. Vroeger waste ik meteen zijn vuile vaat af, maar nu leg ik er een briefje bij of herinner ik hem eraan dat hij het moet opruimen. Wat vinden je vrienden ervan dat je weer bij je ouders woont?
Frederic: De meesten begrijpen het helemaal. Het is eerder omgekeerd: mensen vroegen zich af waarom ik op mezelf ging wonen, omdat mijn ouders zo dichtbij waren.
Lutz: Toen ik dertig jaar geleden naar de universiteit ging, wilde iedereen vrij zijn en zo snel mogelijk het huis uit. Nu wonen de meeste van mijn vrienden weer samen met hun kinderen. Is er iets wat je irritant vindt aan samenwonen met je ouders?
Frederic: Als student had ik mijn eigen dagelijkse ritme. Ik blijf meestal later op dan hen en luister graag naar muziek. Dat is niet alleen een probleem voor mijn ouders, maar ook voor de buren. Maar ik verwacht niet dat ik alles kan doen wat ik wil. Samenwonen betekent dat je rekening met elkaar moet houden, en dat zou niet anders zijn als ik met vrienden zou samenleven. – Lea Albring

Jonathan (23) woont nog steeds bij zijn ouders in Ontario om geld te besparen, terwijl hij een carrière in de muziek najaagt. VICE: Waarom besloot je om thuis te blijven wonen?
Jonathan: Toen ik aan de universiteit begon, leek het me logisch om gewoon thuis te blijven en geld te besparen, in plaats van mezelf in de schulden te werken en me zorgen te maken over de rekeningen. Nu ik ben afgestudeerd en parttime werk, kan ik me concentreren op mijn droom om muziekproducer te worden, zonder dat ik een fulltime baan nodig heb. Het gaf me een heerlijk gevoel dat ik de studiebeurs van mijn master gewoon op mijn spaarrekening kon zetten, zonder dat ik het op hoefde te maken aan huur of eten. Hopelijk kan ik het besteden aan iets waardevols, zoals een aanbetaling voor een eigen huis. Wat zijn de plus- en minpunten aan samenwonen met Jonathan?
Joe: Er zitten eigenlijk geen nadelen aan – het is fijn om hem erbij te hebben. Als je voor twee kookt, is het een kleine moeite om die derde mond te voeden. De rekeningen zijn ook niet veel meer dan wanneer we met zijn tweeën waren geweest.
Maria: Hij maakt niet veel rommel.
Jonathan: Het is niet altijd koek en ei. We hebben soms wel ruzie, maar het is nog nooit heel erg geweest. Wat vinden je vrienden ervan dat je nog thuis woont?
Jonathan: Veel van hen zitten in hetzelfde schuitje. Sommige vrienden die gedwongen werden om uit huis te gaan zijn jaloers dat ik zo'n veilige woonsituatie heb.
Joe: We kennen ouders die hun kinderen op straat schopten toen ze zestien waren. Als Jon een luie, rokende zuiplap was geweest, hadden we zeker overwogen om hem de deur uit te trappen, als we hadden gedacht dat het hem in de juiste richting zou helpen.
Maria: Hij weet zelf wanneer het tijd is om te verhuizen. Ik wil niet dat hij moet stressen omdat hij geen geld bij elkaar kan schrapen voor de huur of eten. Hoe zit het met feestjes of meisjes die je mee naar huis wil nemen?
Jonathan: Nou, ik breng eigenlijk nooit meisjes mee naar huis, dus dat was geen probleem. Ik ben meer een relatiepersoon, in plaats van dat ik op zoek ben naar meerdere meisjes om mee naar huis te nemen. Ik vind het ook een fijn idee dat ik naar het feest van een vriend kan gaan en dan thuis kan komen in het comfort van mijn eigen huis.
Maria: We willen dat hij zijn eigen leven heeft. Ik heb geprobeerd om hem naar meer feesten te krijgen, maar hij wil nooit. – Moses Montrezza

Melania (24) verhuisde terug naar haar moeder in Rome toen ze haar vaste inkomen verloor. VICE: Waarom ben je weer samen gaan wonen met je moeder?
Melania: Ik heb geen vaste baan meer, dus ik heb geen stabiel inkomen en ik heb moeite om de rekeningen te betalen. De meeste van mijn vrienden wonen nog thuis, dus ik schaam me er niet voor. Wat zijn de voor- en nadelen van thuiswonen?
Melania: Hoewel ik me soms erger aan mijn moeder, heb ik slechtere huisgenoten gehad. We helpen allebei met de huishoudelijke taken, dus het is redelijk eerlijk.
Mirela: Ja, het is goed dat er een helpende hand is als je die nodig hebt, en het is voor een ouder ook goed om betrokken te zijn bij het leven van je kind. Helaas heeft ze vaak geen tijd voor mij, omdat ze bezig is om haar eigen leven uit te vogelen. Wanneer zie je jezelf weer verhuizen?
Melania: Zo snel mogelijk! Maar telkens gebeurt er iets wat mijn plannen in de war schopt.
Mirela: Gauw, hoop ik. Niet dat ik haar niet om me heen wil hebben, maar het zou betekenen dat ze stabiliteit heeft gevonden. Er bestaat een Italiaanse term, 'bamboccioni' (grote baby's), voor twintigers die nog steeds afhankelijk zijn van hun ouders. Past die beschrijving bij jou?
Melania: Nou, op een bepaalde manier wel, maar ik zie mezelf niet voor altijd zo leven. We hebben in Italië een groot probleem met werkloosheid en betaalbare woningen, dus mijn situatie is niet zo vreemd. Maar ik voel wel dat ik achterlig op waar ik had moeten zijn. – Matteo Contigliozzi

Simon (26) is een student Economie uit Melbourne. Hij hoopt volgend jaar uit huis te gaan. VICE: Waarom besloot je om thuis te blijven wonen?
Simon: Vooral uit gemak. Ik kan goed met mijn ouders opschieten, dus het kost weinig moeite. Ik ken veel mensen die helemaal gek worden van hun ouders, omdat ze nog steeds behandeld worden alsof ze vijftien zijn. Maar dat is bij mij niet het geval. Dat gezegd hebbende kijk ik ernaar uit om uit huis te gaan als ik over een maand klaar ben met mijn master en in het nieuwe jaar aan mijn eerste echte baan begin. Het is mooi geweest, deze dingen hebben hun grenzen. Bovendien lijkt het me heel leuk om op mezelf te wonen, en ik wil dat allemaal gedaan hebben voordat al mijn vrienden getrouwd en saai zijn. In welke mate speelt de prijs van kopen of huren een rol?
Het is een overweging, maar niet de beslissende factor. Sinds ik klaar ben met de middelbare school heb ik bijna vier jaar fulltime gewerkt en in deze periode heb ik thuis ook huur betaald, een bedrag dat te vergelijken is met de huur van een kamer in een buitenwijk. Ik had waarschijnlijk genoeg geld gehad om een voorschot neer te leggen voor een appartement als ik niet een jaar lang was gaan reizen, inclusief een uitwisselingssemester in het Verenigd Koninkrijk. Ik weet nog steeds niet of dat een goede zet was, maar op dat moment leek het me een uitstekend idee. Wat zijn de voor- en nadelen van samenwonen met je ouders?
Er zijn een heleboel voordelen. Om te beginnen wonen ze in een heel mooi gedeelte van Melbourne. Het gaat mij tientallen jaren kosten voordat ik iets kan betalen wat ook maar enigszins in de buurt komt. Er is heel veel ruimte en het is niet moeilijk om wat privacy te krijgen. Daarnaast is het maar tien minuten lopen naar de winkels, het strand, het treinstation en een paar kroegen. Als je dat vergelijkt met samenwonen in een vochtig hol met een paar mensen die je via het internet hebt gevonden, is het geen moeilijke keuze. Oh, en het eten natuurlijk. Ik ben geen slechte kok, maar mijn ouders zijn een stuk beter. Er zijn niet echt veel nadelen. Jarenlang leek het alsof iedereen het zo deed, maar nu voelt het alsof ik de grenzen van het acceptabele heb bereikt. Als ik tot laat uitga, haast ik me meestal naar huis voordat de zon opkomt, zodat ik me niet hoef te schamen omdat mijn ouders al wakker zijn. Ik ken een paar gasten die dan zeggen "dat ze bij een maat blijven slapen" en dan midden op de dag in een vreselijke staat thuiskomen. Blijkbaar geloven hun ouders dat. Heel naïef, want geen enkele twintiger heeft logeerpartijtjes. Hoe is het voor jullie, Amanda en Ian?
Amanda: Ik heb nog niet die fase van verdriet gehad omdat Simon ging verhuizen en we de band die we nu hebben verliezen vanwege de afstand. Ook is het fijn dat we nu op een meer volwassen manier met elkaar kunnen omgaan. Ian: Ja, hoewel de problemen nou wel complexer zijn dan toen hij een kind was, als we nu bezorgd om hem zijn. Wat vinden je vrienden ervan dat je nog thuis woont?
Simon: We praten er niet over. Onder mijn vrienden is de verhouding van wie nog thuis woont en wie op zichzelf woont ongeveer gelijk. Misschien is het pas onlangs gebeurd dat ik in de minderheid ben gekomen. Maar zelfs als ze denken dat het zielig is, zijn ze er beleefd over. Ik kan alleen maar concluderen dat ze het niet echt hebben opgemerkt. Wat meisjes betreft hangt het er echt van af. De jongere meisjes denken over het algemeen dat het nu iets te lang is doorgegaan, maar zij zijn gewoon jong en idealistisch. Dat was ik waarschijnlijk ooit ook, maar dan walst het leven over je heen en word je ineens wakker als je 26 bent en nog thuis woont. – Julian Morgan

João (30) geniet ervan om thuis te wonen in het kleine dorpje Sismaria, omdat het betaalbaar is en handig voor zijn werk. VICE: Waarom heb je besloten om thuis te blijven wonen?
João: Ik werk met mijn vader in een fabriek die op slechts twee minuten lopen van ons huis staat, dus dat is gewoon erg handig. Natuurlijk wil ik op een gegeven moment van ons kleine dorpje verhuizen naar een grote stad, maar voor nu is het gewoon de moeite niet waard. Ook vind ik het erg fijn om hier te wonen – het landschap is prachtig en het is maar tien minuten naar het strand. Wat zijn de voor- en de nadelen van het feit dat je zoon bij jullie woont?
Raúl: We vinden het erg leuk dat hij er is – het is goed gezelschap. Ik zie niet echt nadelen in deze regeling.
Margarida: Mijn man en ik ondersteunen elke beslissing die hij maakt. Als hij op een dag besluit om te gaan, is dat oké. Hij heeft het recht op een eigen leven. Maar we zullen hem nooit de deur uitschoppen. Hoewel ik wel heel opgetogen zal zijn als hij een speciaal iemand ontmoet en met haar gaat samenwonen. En hoe zit het met jou, João? Wat zijn de voor- en nadelen voor jou?
João: Afgezien van hoe handig het is voor mijn werk, is het ook heel gemakkelijk om met mijn ouders samen te wonen – het zijn niet het soort mensen dat regels oplegt om maar regels op te leggen. Natuurlijk wil ik wel op een gegeven moment mijn eigen plek hebben. Wat vinden je vrienden ervan?
João: De meesten wonen ook nog thuis, dus ze kunnen me niet belachelijk maken. Ik denk dat het een verschil maakt als je in een klein dorp woont. Mensen blijven hier over het algemeen langer bij hun ouders wonen. Het is niet logisch om naar de stad te verhuizen als dat niet hoeft. De appartementen zijn daar kleiner, hoewel je wel meer privacy hebt. Maar voorlopig vind ik het niet irritant. Wanneer zie je jezelf verhuizen?
João: Misschien volgend jaar, maar ik weet nog niet waar ik heenga. De afstand naar mijn werk is heel belangrijk, en de fabriek is hier, dus ik weet niet zeker of ik wel met een lange afstand kan omgaan. – Pedro Miguel