Ik deed alsof ik vrienden was met Russell Brand om gratis spullen te krijgen

Had ik je al verteld over the Shed? Dat ding dat ik gedaan heb? Mocht je het gemist hebben: ik heb de hele wereld voor de gek gehouden door te doen alsof ik het beste ‘restaurant’ op TripAdvisor had.

Gek genoeg heeft het mijn leven veranderd. De afgelopen maanden kreeg ik er duizenden volgers bij op social media. Dronken mensen willen met me op de foto in de kroeg. Ik kan niet door mijn geboortedorp lopen zonder dat er bekenden naar me zwaaien. Maar hoe lang gaat dat nog duren? Ik ben geen echte beroemdheid, ik ben gewoon een Brit die de boel belazert.

Om erachter te komen hoe ik dit nieuwe leven zo lang mogelijk kan rekken, keek ik op wat profielen van celebrity’s. Naast zelfpromotie en inspirerende quotes zie ik foto’s van nieuwe schoenen, kaartjes voor speciale evenementen, heerlijke maaltijden, luxe hotels en op maat gemaakt kleding. Er staan altijd bijschriften bij met dingen als “dankjewel, McDonald’s!” of “wow @nike, helden!”. Het lijkt erop dat je het goede leven kunt behouden door gratis spullen te krijgen en daarna de merken openbaar te bedanken voor de gratis spullen. Vervolgens heb jij je gratis spullen en geef je je volgers het idee dat jij iemand bent die gratis spullen waard is. Het is idioot en hebberig en ik wil dit ook!

Om dat voor elkaar te krijgen, moet ik mezelf merk-vriendelijk maken. Ik heb iemand nodig, een vriend wiens bekendheid de mijne overstijgt. Ik denk diep na en dan heb ik het: Russell Brand. Iedereen houdt van Russell Brand! Jammer genoeg heb ik geen flauw idee hoe je vrienden wordt met Russel Brand. Ik moet dus iets anders bedenken om mijn volgers en merken ervan te overtuigen dat we vrienden zijn.

Hoe? Heel simpel

Dit is Ryan.

Ik vind Ryan door aan vrienden te vragen of ze toevallig iemand kennen die op Russell Brand lijkt. En Ryan lijkt wel een beetje op Russell Brand, of niet soms? Verder heb ik niks nodig, behalve Photoshop, en een paar foto’s van de echte Russell. Als ik vervolgens een selfie neem met Ryan, een face-swap doe en de foto op Instagram gooi, wie houdt me dan tegen?

Ik neem contact op met Ryan en hij is er wel voor te porren. Het plan ontvouwt zich.

Maar zelfs met mijn eigen neppe Brand op sleeptouw kan ik niet zomaar foto’s posten van ons in een All Bar One-restaurant of wel? Ik moet me in de juiste omgeving begeven, plekken waar je een beroemdheid zou verwachten. The Groucho, of zo, of een van die vreselijk chique clubs van Mayfair waar Rihanna, Bieber en Drake flessen champagne drinken die duurder zijn dan een eersteklas vlucht naar een ver land. Hoe kom ik daar binnen? Simpel: door een personal assistant van Russell Brand in het leven te roepen, en hem alles te laten regelen.

Ik surf naar GoDaddy, koop het beschikbare domein www.russellbrand.co, en maak een e-mailadres aan voor Russell’s nieuwe personeelslid, Ben Mather. Ik stuur een paar e-mails uit en ik kan je vertellen: ze waren perfect.

Ik vind een hotel dat zichzelf omschrijft als ‘populair bij beroemdheden’, wat het hotel erg ‘cool’ maakt volgens de website. Na wat research te hebben gedaan, hebben we een suite geboekt om aankomende woensdag in te chillen. De prijs daarvan ligt tussen de 457 en 570 euro.

Ik ben in West-Londen, en ik begin mijn dag als een echte influencer.

Een koffietje geserveerd met een beetje opschepperij.

Niet lang daarna post ik mijn eerste Insta-update.

De foto hierboven is niet de foto die ik gepost heb. We moesten namelijk afbeeldingen van Russell Brand aankopen om hem op de foto te mogen laten zien. Anders zouden we vervolgd kunnen worden voor schending van het auteursrecht. Het maakt uiteindelijk ook niet zoveel uit, want het lijkt precies!

Natuurlijk zag het er wel een beeeetje anders uit voordat de magische hand van de professionele photoshopper de afbeelding bewerkte.

Belangrijk: zouden mensen het gaan geloven? Ik kreeg maar één kans. Geloven mijn volgers echt dat ik iemand ben die een dag met de Russell Brand doorbracht? Of dat ik iemand ben die treurig genoeg is om dat te neppen? Het is een gevaarlijke gok.

Ik post de foto. Twee minuten gebeurt er niets, dan trilt mijn telefoon opeens.

Mijn Instagram-inbox zit gelijk vol met berichten van mensen die dit geloven. Maar dit was nog maar het begin.

Het is makkelijk om mensen wijs te maken dat Ryan eigenlijk Russell Brand is, want ik heb internet en photoshop, maar hoe maak ik een hotel wijs dat Russell Brand bij hen te gast is? Ik zeg Ryan, die mij me in de buurt rondhangt, om zijn zonnebril op te houden.

Ik loop het hotel binnen en wordt verwelkomd door een drukke mevrouw. “Ben jij Oobah?” vraagt ze. De vertegenwoordiger van het hotel stelt zich voor. “Ik heb met Ben gesproken. Kent u Ben?” Ik was het bijna vergeten, maar Ben is natuurlijk mijn personal assistant.

Ik knik. Ze vraagt me hoe laat Russell er is. Ik geef een vaag antwoord. Ze geeft me de sleutel van de hotelkamer. Ik bedank haar, draai me om, en probeer door te lopen. “Ik volg je op Instagram,” zegt ze. “Het lijkt erop dat jullie elkaar vandaag al ontmoet hebben?” Ze staart naar mijn verhaal en bestudeert de foto. Ik hou mijn hart vast. “Erg cool!” Ze verdwijnt en ik loop met razende hartkloppingen de lift in.

Vervolgens loop ik de kamer binnen en zie ik dit:

Ze hebben kosten noch moeite gespaard om Brand, die erom bekend staat veel te wiepen, te voorzien van verschillende seksspeeltjes. Net wat je nodig hebt tijdens een interview. Ik voel me bijna schuldig, maar dan herinner ik mezelf eraan dat dit allemaal gratis is voor een mens dat onderdeel uitmaakt van de 1 procent die zo’n suite überhaupt zou kunnen betalen.

Instagram moet zien waar ik nu ben.

Ik gooi mezelf op het belachelijk dure bed en verdwijn in de zachtheid ervan, een beetje alsof een chihuahua in een schuimende jacuzzi springt.

Het lijkt erop dat deze kamer andersoortige volgers aantrekt.

Deze aandacht is best wel oké, maar ik wil meer.

Opeens besef ik dat ik Ryan helemaal vergeten ben! Ik ren de straat op om hem naar binnen te brengen. Ryan heeft totaal niet een accent dat lijkt op die van Russell Brand, dus ik moet ervoor zorgen dat hij zwijgt en ver weg blijft van hotelmedewerkers. We wandelen door de lobby zonder te stoppen.

Mijn volgers op sociale media geloven dit echt, maar het is niet genoeg. Ik wil in de watten gelegd worden als een echte snob. Ik heb een post nodig die merken naar me toe lokt om me gratis shit te geven. Maar het mag niet opvallen, dus ik kies een pose die Russell Brand typeert en laat Ryan de pose uitvoeren.

We posten nog een foto op Instagram.

Ik wachtte in stilte terwijl ik naar mijn telefoon staarde, hopend dat er een privé-berichtje in mijn inbox zou verschijnen. Na een tijdje wachten is het raak. Ik geef het bedrijf mijn gegevens, en even later wordt er een cadeautje bezorgd.

Ludieke Street Fighter-sokken van de lieve mensen bij Stance. Perfect. Maar ik wil niet alleen dat het ganse internet jaloers op me is, ik wil ze ook vermaken. Dus ik zeg tegen Ryan dat hij de sokken moet aangeven…

En zeg hem dat hij iets comfortabelers aan moet trekken.

Wat natuurlijk uitdraait op…

Genoeg gelachen, ik heb honger.

Ik bel rond naar de perskantoren van verschillende fastfoodbedrijven om te vragen of ons iets te eten kunnen brengen. Terwijl Pizza Hut, itsu en KFC een beetje argwanend blijven is er eentje die toehapt. En niet zomaar eentje, maar de perfecte voor deze gelegenheid.

Dominos! Ze zijn bereid om ons €137 aan eten te brengen, en vragen daarvoor slechts een fotootje. Wat klinkt als een grap ziet er 30 minuten later zo uit…

Een waar feestmaal! Tijd voor het cruciale postje…

Maakt het uit dat een snelle Google-zoektocht laat blijken dat Russell Brand eigenlijk een veganist is? Of dat zijn rechterarm ineens niet meer bedekt is met tatoeages?

Nope!

Negen stukken pizza en een koek later voel ik me voldaan en gelukkig. Tijd om de stad in te trekken. Ik ren naar boven, sleur Ryan mee en we verdwijnen in de nacht. Op zoek naar een gepaste feestlocatie verzend ik berichtjes links, rechts en in het midden, naar Wembley, the O2, en andere plaatsen die normaal gezien veel te duur voor me zijn.

Ik spot twee mannen die buiten een pub staan te drinken en loop op hun af terwijl ik mijn telefoon in m’n hand hou. “Ik ben aan het Facetimen met mijn vriend Russell Brand!” vertel ik hun uit het niets. Ze kijken verbaasd.

"Zwaai naar Russell!" zeg ik, terwijl ik ze de faceswapvideo laat zien waarop Ryan terugzwaait.

"Is dat echt?" vraagt een van hen, terwijl hij zwaait naar het scherm. "Jij bent bevriend met Russell Brand?" Ik stop de telefoon gauw weg. "Ja, ik pest hem vaak door hem aan allerlei vreemden voor te stellen als we bellen.”

“Dat is te gek!” roepen ze uit.

Ik voel me gewaardeerd.

Ik had in principe besloten om alle foto’s exclusief op Instagram te zetten, om saboterende reacties te voorkomen, maar na die ontmoeting ben ik nergens meer bang voor. Dus ik stuur een tweet de wereld in.

De likes van collega’s, kennissen en mensen uit de industrie stapelen zich op. Een e-mail die mijn inbox binnenkomt maakt het helemaal af. Een VIP-uitnodiging voor een feestje waar allerlei mensen van statuur op afkomen.

VIP-kaarten voor Elbow in de O2 Arena. Dit is het leven van een echte influencer, en een vriend van Russell Brand.

Wanneer ik terugkeer van de O2 Arena ontdek ik een hele rits aan berichten van vrienden en collega’s, die zich oprecht afvragen waarom ik met Russell Brand hang. Het verbijstert me. Of het nou ging om de neppe persoonlijke assistent, de bewerkte foto’s, de kaaspizza’s, of het simpele feit dat een snelle zoektocht op Google laat zien dat Russell Brand vanavond optreedt in Hull, ik heb mensen kansen genoeg gegeven om er doorheen te prikken, maar niemand deed het. De kracht van Russels faam is te groot.

Er is dus blijkbaar niets wat me ervan weerhoudt om gratis sokken te krijgen en elke avond van het jaar naar Elbow te gaan! Helemaal niets! Behalve…

Ik word wakker omdat Ryan een trillende telefoon tegen m’n slaap drukt. “Spreek ik met Ben?” vraagt een ijzige stem aan de andere kant van de lijn. “Hoe lang werk je al met Russell? Want ik werk al tien jaar met hem.”

Ik stotter wat, maar ze kapt me al snel af: het lijkt erop dat mijn verzoek voor VIP Stereophonics-kaarten me de das om heeft gedaan. “Heb jij het domein russellbrand.co geregistreerd?” Ik blijf stil. “Ik raad je aan om te stoppen waar je mee bezig bent. Als je berichten blijft versturen onder het alias van zijn persoonlijke assistent kun je een rechtszaak verwachten. Doei.”

Voor dit stuk online komt probeer ik contact op te nemen met Brand om te vragen wat hij ervan vindt. Maar ik ontvang enkel een berichtje waarin staat dat ik zijn naam niet mag gebruiken voor gratis spullen, wat lastig is aangezien ik precies dat heb gedaan.

Helaas kan ik hier verder geen commentaar op geven.

Mijn dank aan Liam Clemson voor het bewerken van de foto’s.

DISCLAIMER: We raden je ten sterkste af om zoiets zelf te proberen. Los van de wet, is het belachelijk veel werk om hoofden van beroemdheden te photoshoppen.