Bedenk goed wie je jouw borsten laat verbouwen

Er zijn waanzinnig veel aanbieders van borstcorrecties in Nederland. Want: de vraag is groot, dus met het verbouwen van borsten valt grof geld te verdienen. Een borstvergroting of -verkleining kost tussen de 1500 en 4500 euro. “Dat een kliniek duurder is, wil niet per definitie zeggen dat-ie beter is,” zegt Berend van der Lei. Hij is sinds 2007 hoogleraar Esthetische Plastische Chirurgie – de eerste van Europa – en is verbonden aan het Universitair Medisch Centrum Groningen.

“Het gaat allereerst om de tijd en aandacht die je krijgt”, stelt hij. “Een gehaast consult van een arts die dit als lopendebandwerk beschouwt en denkt: oh, daar hebben we er al wéér eentje, is nooit goed. Hij moet meten hoe breed je borst is, hoe die op je lijf zit. Zoiets kun je niet op fingerspitzengefühl doen. Dan moet je wegwezen, want een borstvergroting of -verkleining is heel persoonlijk.”

Ook een nachtmerrie: naar een kliniek gaan en het eerste consult krijgen van een niet-dokter. “Je wordt dan wel geopereerd door een arts, maar de eerste afspraak en de keuzes die je dan maakt, wordt begeleid door iemand die er misschien wel veel vanaf weet, maar niet gediplomeerd is.” Klinieken doen dat om geld te besparen – volgens Van der Lei zeer onwenselijk. “De arts die jou opereert, moet je lichaam hebben gezien en je wensen hebben gehoord vóór je onder het mes gaat. Het kan niet zo zijn dat je elkaar voor het eerst ziet in een operatiekamer.”

Als Van der Lei mensen adviseert bij welke kliniek ze zouden moeten gaan, raadt hij ze aan om te checken of de kliniek 3D-simulaties en pas-protheses aanbiedt. “Het is belangrijk dat de arts een zo goed mogelijk beeld schetst van hoe de borst er op het lichaam uitziet. Dat de vrouw ziet: zó wordt het. Anders gaat ze fouten maken in haar keuzes.”

Want de keuze is aan de vrouw zelf. Lijkt misschien een open deur, maar vroeger was het zo dat de cliënt niet heel veel te zeggen had. ‘Bepaalt u maar, u zal het wel weten’, werd er dan tegen de dokter gezegd. “Nu beseft de medische wereld dat de vrouw haar eigen lichaam het allerbeste kent. Dus niemand kan beter beslissen welke borst het best bij je past dan jijzelf. Jij bent leading.” Daar kan een arts wel bij helpen, natuurlijk. Ga je voor rondvormige implantaten of juist in druppelvorm?

“Mensen denken vaak dat een ronde vorm het mooiste is, maar dat is niet altijd zo. Ik heb weleens vrouwen gehad die per se ronde borsten wilden, en die dan met de pasprothese en de simulatie zagen: oeh, dat is toch niet zo mooi bij mij.” Je hoeft niet altijd de vorm te kiezen die je borsten al hebben. Als de borst al heel druppelvormig is, kan het mooi zijn om een rond implantaat te kiezen, omdat die meer vulling bovenin geeft. Ben je vrij plat en heeft je borst weinig vorm? Dan is een druppelvorm vaak mooier (lees: natuurlijker).

“Zo moeten die keuzes gemaakt worden,” stelt de hoogleraar. Wat hij ook vindt: artsen moeten ook beschikken over meerdere typen en merken implantaten, onder het mom van: niet elke sleutel past op elk sleutelgat. “Er is geen standaardborstvergroting, al denken sommige klinieken dat wel. De een wil een zachte borst, de ander een iets stevigere.”

Het is ook belangrijk waar het implantaat wordt geplaatst. Hij moet onder de grote borstspier komen – the state of the art, zoals Van der Lei dat noemt. “We weten nu dat dat de beste plek is. Het lijkt het meest logisch om het implantaat voor de borstspier te plaatsen, zodat de vorm beter uitkomt. Bij vrouwen met veel eigen borstweefsel kan dat, maar bij de meeste vrouwen ga je dat zien als het borstweefsel dunner wordt naarmate je ouder wordt.” Dan zie je de randen van het implantaat dus. Moet je niet willen.

Een nadeel van de wondere wereld van de cosmetische chirurgie: er is geen officieel keurmerk. In principe kan elke arts zich aanbieden als borstvergroter of -verkleiner. “Dat keurmerk zou er wel moeten komen,” stelt Van der Lei.

Wat je wel kan doen: de naam van de arts in te voeren in het online BIG-register. Staat de naam er niet in? Dan is hij óf niet gediplomeerd, of hij heeft zich niet op tijd bijgeschoold. “Het is ook goed om de arts van tevoren te googelen. Zoek op borstenforum.nl, check of de arts ergens is genoemd. Er kan best eens een slecht verhaal zijn over een arts, maar als het té veel slechte verhalen zijn, dan is er iets niet in de haak.”

Ook een ding: nazorg. Want ja, soms gaat het mis. Een nabloeding, of dat het implantaat verschuift. “Soms komt een vrouw terug met de klacht dat één borst niet mooi is. Dan is de ene groter dan de ander, of steviger. Of het implantaat zit te hoog, waardoor de tepel naar beneden wijst. Dat wil je niet.”

Van der Lei weet dat duurdere klinieken – over het algemeen – goede nazorg aanbieden. “Vroeger hadden doktoren alleen een inspanningsverplichting. Zo van: ik heb mijn best gedaan, het zit erop. Daar komen ze nu niet meer mee weg.” Een goede tip is daarom om te checken of klinieken een nazorgjaar aanbieden. Als iets dan binnen een jaar moet worden overgedaan, moet het gratis gebeuren. “Als dat niet kan worden gegarandeerd, dan zou ik nooit kiezen voor welke kliniek dan ook.”