Survivallen in de festivalrimboe

Dit artikel verscheen eerder in de VICE Festival Guide.

Een festival verschilt niet zoveel van survivallen: je bent dagenlang overgeleverd aan behoorlijk grimmige ­omstandigheden, zoals ‘de buitenlucht’ waar je ook nog eens in moet slapen, en het gebrek aan eerste levensbehoeftes zoals een koelkast naast je bed en thuisbezorgd.nl. Als je dan ook nog eens per ongeluk iets vergeet mee te nemen, ben je al helemaal volledig aangewezen op de natuur.

Om mezelf voor te bereiden op het ­festivalseizoen ging ik een dag overleven in het wild met survivalexpert en ­doorgewinterde bosman Vincent van Dalen, van Vandals Bushcraft & Primitive Skills. Ik vroeg hem om survivaltips die me uit barre festivalsituaties kunnen redden.

Je hebt aan alles gedacht: extra tampons, droogshampoo, een paar hoge hakken voor je weet maar nooit – maar je bent per ongeluk wel je tent vergeten. In de meeste ­uitgestrekte festivalweiden liggen helaas geen kameelkarkassen voor het ­oprapen die je open kunt snijden om een nachtje in door te brengen, zoals Bear Grylls zou doen, en Luke Skywalker. Om jezelf tóch zo goed mogelijk te beschermen tegen de brandende zon, of, waarschijnlijker, een Hollandse hoosbui, bouw je een ­plaggenhut. Vincent legt uit hoe: “Je gaat op zoek naar lange stokken, dennentakken, mos en bladeren. Dan maak je een A-frame, waarbij je twee takken diagonaal tegen elkaar zet. Daar zet je een derde stok op, die naar beneden loopt. Vervolgens zet je zoveel mogelijk stokken aan weers­zijden van die laatste stok. Je bedekt alles met grote dennentakken, stopt de gaten dicht met mos en gooit er daarna nog een stel bladeren overheen.” Als dit je is gelukt scheur je je shirt kapot, bal je je vuisten en klop je heel hard op je borst. Survival!

Je hebt honger. Het eerste wat er ­natuurlijk in je opkomt is: graast hier ­misschien ergens een yak wiens rauwe lever ik met een modderige hand in mijn ­primitieve snater kan stoppen? Helaas blijkt dit meestal niet het geval. Gelukkig heb je wel een heleboel blikjes knakworsten bij je, alleen bezit je niets om ze mee op te warmen. Je kunt daarvan balen, maar ook het heft in je eigen noeste survivalhanden nemen.

Volgens Vincent is het hartstikke makkelijk om een brander te maken waar je je knakworsten mee op kunt warmen: “Pak een leeg blik knakworsten. Aan de onderkant maak je een aantal gaatjes. Je stopt onderin het blik wat gedroogd gras, takjes, en stukjes T-shirt. Als je op een festival alleen nat, modderig gras tot je beschikking hebt, kun je dat even onder je shirt stoppen. Dan droogt het zo op.

Aan de bovenkant van het blik maak je twee gaatjes aan beide kanten, tegenover elkaar. Daar kun je twee haringen doorheen halen, zodat je daar je blik knakworsten op kunt zetten. Je steekt de boel aan, zet het blik frankfurters op de haringen, en na tien minuten heb je warme worstjes.” Voor een onvervalst survivalgevoel prop je er tien tegelijkertijd in je mond en breng je een triomfantelijke grom ter gehore.

Er is helemaal niks natuurlijks aan een festival als je kijkt naar de duizenden chemische drugsdrollen die in de eco-toiletten worden verzameld. Dat wil je niet zien, en daar wil je niet aan meedoen.

Dat vindt ook Vincent. “Drollen horen thuis in de natuur, of naast je tent op een festival, in een diepe gleuf.” Je veegt af met mos, zoals je oma ook altijd deed.

Je staat middenin een moshpit te springen bij je favoriete metalband en opeens haalt de dikke nagel van een langharige druiloor je wang open. Niks aan de hand! Ga als de wiedeweerga een bosje in, ontwijk de wildplassende stoners en zoek het plantje genaamd duizendblad. Je herkent ze, aldus Vincent, aan het fijn verdeelde blad en de witte bloemetjes. Leg het blad op je open wond. Binnen een paar minuten is het bloed gestold. En dan kun je het feestgedruis weer in, nu met een sicke wangkorst.

Op een festival komen er liters zweet uit alle gaten van je lichaam gestroomd, bijvoorbeeld omdat je je tentje in de ­brandende zon hebt gezet, of omdat je van drie pillen tegelijkertijd hebt lopen smullen. Het is belangrijk om te hydrateren, en er is op de camping niet altijd water binnen handbereik. Bear Grylls heeft een aantal manieren om lekker koel te blijven en ­genoeg vocht binnen te krijgen. Hij plast bijvoorbeeld over zijn T-shirt heen en wikkelt ‘m dan om z’n hoofd. Ook drinkt hij zijn eigen urine uit een slangenhuid, en als hij echt dorst heeft zuigt hij de vloeistof uit een olifantendrol vandaan.

Maar goed, je bent op een festival met ­zestigduizend anderen om rekening mee te houden, dus een ondergeplast shirt op je hoofd is niet de beste optie. Vincent raadt aan om van een stevig blad een trechtertje te maken dat je in de opening van je bidon steekt. Na een fikse regenbui kun je dit water koken en opdrinken. Een andere tip van Vincent, die alleen in het voorjaar geldt, is om een takje van een berk (je herkent die aan zijn witte bast) een stukje af te breken, en daar je bidon tegenaan te houden. Op die manier verzamel je suikerwater, en da’s niet alleen heerlijk, maar ook goed voor je drugskater. En je voelt je alsnog een echte survivor, zonder een rietje in een drol te hebben hoeven steken.

Mocht je nou enorm uit je toeter stinken omdat je de ongewassen pik van een muziekjournalist af hebt lopen lebberen, dan kun je een tandenborstel maken van het eerdergenoemd berktakje. “De bovenkant sla je een beetje plat, zodat het op een ­borsteltje begint te lijken,” zegt Vincent. Daarmee kun je prima tussen je tanden schrobben, en voor je het weet is die pikmeur verdwenen als sneeuw voor de zon. Ander gerief dat schoonmaak behoeft, zoals pannetjes, kun je volgens Vincent weer brandschoon krijgen door takjes te ­verbranden en het as te gebruiken om de aangekoekte macaroni weg te schrobben. Maar als je het echt schoon wilt houden kun je natuurlijk beter je dieet beperken tot pik. Gewassen pik.

Je hebt op een lege drugsmaag een slappe hamburger naar binnen gewerkt, en dat had je beter niet kunnen doen. Dat halfrauwe vlees kon je al niet aan, laat staan het krokante stukje dreadlock van de kok dat in je broodje is beland. Jij gaat effe niet goed! Maar ook als je misselijk bent heeft de natuur een oplossing voor je. “Kauw op een brok houtskool, want dat absorbeert alle giftige stoffen,” zegt Vincent.

Niet veel later kun je de dansvloer weer op met je zwarte kooltanden, om uiteindelijk samen met meneer meurpik in je ­zelfgebouwde plaggenhut te eindigen. ­­­­­Je hebt het overleefd, wees trots op jezelf en trakteer jezelf op een heerlijk ­dorstlessende drol.

Knal vol gas het festivalseizoen in met VICE. Lees deze zomer alles over festivals op festivals.vice.com en volg VICE Festivals op Facebook.