Deze gast verdient duizenden euro’s per maand in de online seksbusiness

Op de middelbare school zijn er altijd mensen die op de een of andere manier een lekker zakcentje verdienen zonder afgebeuld te worden in een spoelkeuken of supermarkt. Zo iemand is Jonas*, die bij mij op school zat. Achter zijn rustige, goedlachse uitstraling zat stiekem een geslepen zakelijk instinct dat hem leidde naar de schimmige wereld van sekschats en camgirls.

Ik was benieuwd hoe het met hem ging, en belde hem op om te vragen hoe hij op jonge leeftijd al geld verdiende met seks. Het bleek dat het hem allemaal goed was bevallen, want inmiddels heeft hij er een fulltime baan van gemaakt.

Toch waren zijn middelbare schooljaren de echte gouden jaren. Het internet was nog een soort Wilde Westen vol kansen voor avonturiers. Als je geweten had wat Jonas wist, was je een hoop bijbaan-leed bespaard gebleven en had je niet eens hele vuile handen hoeven te maken. Al kwamen er wel simkaarten op een Pools feest, ‘mannenpap’ en vieze sokken bij kijken. Ik vroeg hem hoe hij het gat in de markt van de chatbots en camgirls ontdekte, en hoe hij er nu financieel voorstaat.

VICE Money: Toen je begon was je nog erg jong.
Jonas: Ik was zeventien. Samen met een compagnon probeerde ik mensen aan te melden op seksdate-websites waar je in contact kan komen met vrouwen: chatbabe.be en chatgirl.nl. Ik ging naar zo’n chatbox en deed me voor als een vrouw. Ik stuurde een berichtje naar mannen: “Leuk dat je gereageerd hebt, je lijkt me een heel leuke jongen. Maar wil je verder chatten op die en die website, dat praat wat makkelijker, wat anoniemer en wat veiliger.” En dan kregen we commissie over al het geld dat mensen uitgaven op die site.

Heftig.
Valt wel mee.

Is het leuk?
Het levert heel veel vrijheid op, en het gaat best wel goed, dus ik mag niet klagen. Het was vooral vet om te doen als zestienjarige, want wie heeft dat nou als bijbaantje? Ik vind het nog steeds hartstikke leuk om te doen.

Was dit je eigen idee?
Iemand die ik via via kende was er al mee bezig. Ik ging voor hem werken, maar ik had wel veel vrijheid om eigen concepten en projecten te ontwikkelen om mensen te werven. Ik heb bijvoorbeeld een heel klein scriptje geschreven dat met intervallen van één tot drie uur een automatisch berichtje stuurde, en vervolgens na twee dagen nog een berichtje stuurde, en na een week nog één. “Hee heb je mijn berichtje wel gehad? Ik heb je nog niet gezien.” Het was allemaal te simpel voor woorden wat we deden, maar het werkte wel.

Jullie hadden een chatbot geprogrammeerd, zodat je zelf het vuile werk niet hoefde op te knappen.
Het was niet zo dat we zelf niks deden. We hadden bijvoorbeeld heel veel e-mailadressen nodig. Want de berichtjes moeten natuurlijk altijd uit naam zijn van iemand anders. Ik was een keer in Polen op een feest, en daar lagen toevallig op een tafel een stuk of honderd simkaarten, die iedereen gratis mee kon nemen. Ik gooide ze allemaal in mijn tas, want we hadden simkaarten nodig om e-mailaccounts te verifiëren. Met die kaarten konden we vijf of zes e-mailaccounts per simkaart aanmaken. Maar het vuile werk knapten andere mensen voor ons op. Wij deden zelf dus niks met de chatsites. We verwezen alleen mensen door.

Je hoefde die geile berichten niet zelf te sturen?
Niet alles was geautomatiseerd. Bij sommige sites waarop we mannen wierven moest je om de zoveel tijd activiteit vertonen. Meestal zeiden we dus gewoon: “Je lijkt me een hele leuke jongen,” maar soms was het ook minder lief. Je kreeg ook weleens berichtjes als: “Wil je een dikke staaf in je kut?” Daar reageer je natuurlijk anders op. Mensen vroegen ook aan die meisjes of ze vieze sokken en slipjes wilden opsturen. Dat deden we natuurlijk niet. Je probeert gewoon zo veel mogelijk mensen aan te melden op de site van iemand anders. Wat die mensen daadwerkelijk willen, was voor ons niet zo interessant. Maar soms zag je wel dingen voorbijkomen waarvan je dacht: dit is gewoon raar. Wat me bijvoorbeeld altijd bij is gebleven, is iemand die vroeg of een meisje zijn mannenpap wilde. Dat vond ik wel een mooie uitspraak.

Poëtisch. Vond je het niet vervelend om dat allemaal te horen?
In het begin was het wennen. Dan is het spannend en grappig, en soms denk je: oei, dit is wel heel smerig, ik hoef ik niet te weten dat je dit wil doen. Het is ook heel veel bloot: mannen sturen ongegeneerd foto’s van hun pielemuis. Daar schrik je van, maar als je dat de hele dag ziet, maakt het eigenlijk niet meer uit. Dan kijk je er gewoon doorheen.

Heeft het je eigen seksleven ook beïnvloed?

Nee, eigenlijk niet. Ik kan niet zeggen dat ik er inspiratie uit heb gehaald.

De laatste keer dat ik je sprak, op de middelbare school, was je de seksdating een beetje beu.
O ja, misschien was dat een tijdje zo. Maar dingen veranderen. Als je meer kan gaan doen, en het gaat goed, dan is alles natuurlijk ineens een stuk leuker. Het is gewoon een hele makkelijke, relaxte baan. Er is altijd ruimte om nieuwe dingen te proberen. Ik heb een tijdje rechten gestudeerd, maar daar vond ik geen klap aan. Ik zit nu ook de hele dag achter mijn laptop, maar het is gezellig met de mensen waar ik mee werk en het is wat minder taaie, droge stof. En ondertussen is het al best wel groot geworden.

Verdient het een beetje?
Het is natuurlijk allemaal relatief. Vroeger, toen ik zeventien was, was het nog een stuk makkelijker. Voor mij was het echt een bijbaantje van acht uur per week, maar als je er fulltime mee bezig was en je had je zaakjes goed op orde, dan hield je er wel 10.000 euro per maand aan over. Ik heb nog steeds een bovengemiddeld salaris, maar het is wel moeilijker geworden. Er zijn meer en grotere spelers op de markt, en wat ik doe is iets bekender. Dat hele simpele scriptje van vroeger, dat werkt nu niet meer. Google heeft het veel sneller door. Vroeger kon je heel veel e-mailadressen hebben, maar nu word je automatisch geblokt op basis van je IP-adres.

Daar moet je nu allemaal omheen werken.
Ja, maar dat is al lang niet meer het enige waar we op focussen. We doen ook andere dingen. We hebben wat dingen met webcams gedaan en we proberen af en toe ook wat meer naar de ‘normale’ kant te gaan: datingapps ontwikkelen die we gewoon in de appstore kunnen lanceren.

Heb je toen het geld binnenstroomde nog absurde aankopen gedaan, om het te vieren?
Nee, alleen een MacBook. We zijn wel op belachelijke vakanties gegaan met z’n allen. Dan vlogen we naar Malta of Ibiza en zopen we onszelf klem in een VIP-lounge.

Hoeren en champagne?
Wel champagne, maar met de hoeren viel het mee. Daar raak je door je werk wel op uitgekeken.

*Uit privacy-overwegingen is de naam Jonas gefingeerd. Zijn echte naam is bij de redactie bekend.

—

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen: