Een gesprek met een meisje dat geld verdiende met het liken van kattenfoto's

Lekker veel geld verdienen als influencer op Instagram klinkt misschien als de droom, maar in de praktijk blijkt het nogal eens uit te monden in desastreuze psychologische crises. Neem Kylie Jenner, die zo vreselijk moest huilen omdat ze de hele tijd mooie selfies moet nemen om haar volgers tevreden te houden. Of Essena O’Neill, die toegaf weleens tegen haar zusje te hebben geschreeuwd wanneer die foto’s van haar maakte – de foto’s moesten nóg beter.

Toch betekent dat niet dat de droom niet bestaat. De Russische Anna Sapegina betaalde een tijd lang haar eten, vakanties en haar huurhuis in Amsterdam van het geld dat ze verdiende met het liken van kattenfoto’s. Ik sprak haar om te vragen: “Hoe???!”

VICE: Hoi Anna. Jij verdiende geld met het liken van kattenfoto’s. Hoe zit dit?
Anna Sapegina: Ik zal bij het begin beginnen, namelijk twee jaar geleden. Ik woonde in Amsterdam, en werkte op afstand voor een Russisch-Italiaans bedrijf, dat decoratieve hoezen voor meubilair verkocht.

Ik was geen vaste werknemer, maar ik kende de eigenaar en die had mij gevraagd om een marketingstrategie te schrijven, omdat ik marketing heb gestudeerd. Maar voordat ik het wist zat ik betaald kattenfoto’s te liken.

Wat hebben kattenfoto’s te maken met een bedrijf voor meubilairhoezen?
Op een gegeven moment ben ik me gaan verdiepen in die hoezen en hoe mensen ze gebruiken.

In de hoofdomschrijving van die hoezen las ik eigenlijk niets bijzonders – die ging vooral over hoe ze eruitzagen. Maar per toeval ontdekte ik iets geks in een ander bedrijfsdocumentje: de hoezen waren kattenbestendig. Katten krabben er niet graag aan, en als ze al krabben, zie je geen losse draadjes.

In principe is het materiaal gewoon niet handig voor een kat. Er zitten allemaal van die friemeltjes aan die helemaal meerekken als een kat zijn nagels erin zet. En omdat het spul dus zo friemelig is, zie je geen schade. Dus toen bedacht ik me: ik moet eigenlijk iets doen met dat katten-aspect.

Op het instagramaccount van de organisatie gebeurde toen nog niet veel. Het leek me wel het proberen waard om het account weer tot leven te wekken. Ik ben meme-achtige foto’s gaan posten, van volledig vernielde banken plus de schuldige: een kat. Daar zette ik dan zoiets bij als “Had je je bank maar moeten beschermen” én een linkje naar de webshop met die meubilairhoezen natuurlijk.

En toen?
Mijn baas vond het een interessant idee. Kattenplaatjes gaan natuurlijk sowieso snel viral op social media. Dus als daar dan als bedrijf je product in kan verwerken, werkt dat lekker voor de verkoop.

De volgende stap was om zoveel mogelijk mensen naar het account te krijgen. Dat doe je door zoveel mogelijk aandacht te trekken, en als het even kon onder de mensen die ook daadwerkelijk interesse zouden kunnen hebben in kattenbestendige meubilairhoezen. Oftewel: mensen met katten.

De strategie was dus om katten-eigenaren op te zoeken en hun kattenfoto’s te liken via dat bedrijfsaccount. Nou, dat heb ik dus wekenlang zitten doen. Aan de lopende band, wel honderd per uur. Want hoe meer interactie je met ze hebt, hoe sneller ze naar je account zullen kijken.

Klinkt als een makkelijk baantje. Hoeveel kreeg je betaald?
Nu komt dus het grappige: ik kreeg gewoon het salaris van een marketingmedewerker – zo’n 100 euro per dag. Het bedrijf had ook prima goedkope freelancers kunnen inhuren, maar mijn baas zei: nee hoor, dit kun je goed zelf.

Ik verdiende dus heel aardig met een baan die ik zelf had bedacht, door het product helemaal uit z’n verband te rukken. Meubilairhoezen hebben gewoon echt heel weinig te maken met lollige kattenfoto’s. Maar er was nét genoeg verband om er geld aan te kunnen verdienen.

Was het ook een commercieel succes voor het bedrijf?
Hoeveel mensen daadwerkelijk hoezen zijn gaan kopen door het instagramaccount, was moeilijk te meten. De reclamestrategie was dan ook redelijk experimenteel. Nu is het bedrijf helaas ook weer overgestapt op oersaaie reclamefoto’s, gewoon van die hoezen zelf. Ze speelden toch liever op safe.

Maar ik heb er in elk geval veel aandacht mee gegenereerd. Eerst had dat account nauwelijks volgers, maar na de campagne waren het er zo’n vijftienduizend. En ik heb ook veel positieve reacties gekregen, omdat bezoekers de plaatjes hilarisch vonden.

Wat vonden mensen in je omgeving eigenlijk van je baan?
Ik woonde destijds in Amsterdam Slotervaart, en op een gegeven moment kwam mijn huisbaas langs toen ik aan het werk was. Hij was een extreem zweverige gast en had het altijd over de goden en over aura’s en zo.

Toen hij binnenkwam, zag hij me achter mijn computer zitten, terwijl ik heel driftig op hartjes aan het drukken was. Ik moest namelijk mijn target van 150 likes nog halen. En nou moest ik dus uitgerekend aan hem uit zien te leggen dat ik nu even geen tijd voor hem kon maken omdat ik het vreselijk druk had met mijn werk. Je had zijn gezicht eens moeten zien.

Heb je nog rare kennis opgedaan door dit werk?
Absoluut. Door veel tijd door te brengen op profielen van kattenfans, ga je op een gegeven moment zien om wat voor mensen het gaat. Ik heb bijvoorbeeld ontdekt dat kattenfans meestal vrouwen zijn. Ook zijn ze vaak bovengemiddeld actief op Instagram: ze sturen graag berichtjes en plaatsen veel comments.

Ben je nu zelf ook een crazy cat lady geworden?
Zeker, ik ben dol op katten. Ik kan geen genoeg krijgen van die beesten, en vind ze een stuk cooler dan mensen. En eerlijk is eerlijk: ik mis het wel om dagelijks kattenfoto’s te zoeken en te liken. Misschien moet ik er maar gewoon weer mee doorgaan in mijn vrije tijd, haha.

Heb je al nieuwe, ingenieuze plannen om bakken geld te verdienen met Instagram?
Ik heb helaas geen organisaties meer gevonden waarvoor ik opnieuw zoiets kan doen. Het is soms moeilijk is om aan bedrijven uit te leggen dat viral plaatjes kunnen werken, omdat het lastig te meten is hoeveel extra verkoop het oplevert. En je moet ook maar net een creatief idee hebben.

Maar zelf ben ik er echt van overtuigd dat het werkt. Mensen worden al continu overspoeld door irritante reclames. Eigenlijk moeten reclames opvallen zonder vervelend te zijn. Bijvoorbeeld doordat ze meme-achtig zijn, of gewoon iets met je gevoel doen. Als mensen verrast worden of er plezier aan beleven, dan ben je als bedrijf binnen, toch?