Het werk van fotografe Jill Freedman bracht haar op de meest uiteenlopende plekken in een ongetemd Amerika – van de armste wijken van het land tot brandende daken en situaties op leven en dood tussen de politieagenten. In 1971 bevond ze zich regelmatig in een grote circustent. Ze publiceerde de foto's van haar reiservaringen met het Clyde Beatty-Cole Brothers Circus in haar fotoboek Circus Days.Toen ze de mensen achter de Clyde Beatty-Cole Brothers eenmaal beter leerde kennen, vond ze een bijeengeraapte familie, die voor een groot deel bestond uit buitenstaanders die hoopten op een nieuwe kans. "Het was onze kans om het dorpse leven te ontvluchten," zegt Freedman. In deze kringen " heeft niemand een echte naam," ze heten "kleine Bobby" en "Mike van de plee." Behalve door de mensen die meereisden werd ze ook gegrepen door de magie van de show en de persoonlijkheden van de circusdieren. Freedman is al haar hele leven een dierenliefhebber en vond hun gevangenschap verschrikkelijk. Ze maakte vooral foto's die hun kracht en waardigheid tonen. Ze vond het vooral prettig dat er tijdens de twee maanden die ze reizend met het circus doorbracht altijd iets gebeurde – Iedereen, zelfs de olifanten, hielpen bij het opzetten van de tent. Dan deden ze twee shows, braken ze de tent weer af en gingen ze diezelfde avond nog op weg naar de volgende stad.
Advertentie
Tijdens het maken van Circus Days gebruikte Freedman een gestabiliseerd drukproces om een paar van de foto's te beoordelen. Die afdrukken werden dus niet met fixeer behandeld. Uiteindelijk belandde die grote stapel prints op een plank waar ze jarenlang door iedereen werden vergeten. Omdat de afdrukken nooit waren behandeld, bleven ze aan elkaar plakken en vormden ze één baksteen. Ze was de foto's helemaal vergeten, tot ze de gestolde stapel onlangs tegenkwam. Ze overwoog de stapel uit elkaar te halen met een boormachine, of aan van de kinderen die aan de overkant van de straat aan het basketballen waren te vragen haar te helpen ze uit elkaar te trekken. Maar na voorzichtig wat te hebben getrokken en gepulkt viel de stapel uiteindelijk uitelkaar.Hieronder zie je de eerder uitgebrachte prints uit Freedman's periode bij het circus. Deze foto's vangen de emoties en de kracht van de mensen die elke avond optreden voor grote groepen mensen en een thuis vinden in het gezelschap van vreemden.
