NASA heeft een nieuwe visualisatie vrijgegeven van data die is verzameld door de satelliet New Horizons. De satelliet heeft drie jaar lang data verzameld op weg naar Pluto, waaronder data over zonnewind: de stromen van geladen deeltjes die aan het oppervlak van de zon ontsnappen. De data onthult hoe veranderingen in deze deeltjestromen andere deeltjes in de ruimte beïnvloeden.Het instrument waarmee dit in kaart gebracht is, is een technologie genaamd SWAP (Solar Wind Around Pluto). Dankzij het SWAP-onderdeel van New Horizons konden wetenschappers bestaande weermodellen van heelal testen, waaronder het model waarop de bovenstaande visualisatie gebaseerd is.
Advertentie
Dit model toont het weer in de ruimte, een paar maanden voor New Horizons op haar dichtste punt bij Pluto kwam. "In de visualisatie is een lijn getekend die het pad van New Horizons voorstelt. Daarnaast is ook de huidige positie van de twee Voyager-voertuigen te zien, die momenteel drie tot vier keer zo ver van de zon afstaan als de New Horizon is geweest. De zonnewind die de New Horizon tegenkwam zal de Voyagers pas ongeveer een jaar later bereiken," schrijft NASA.De bevindingen, die gepubliceerd zijn in Astrophysical Journal Supplement, zullen wetenschappers helpen om het weer in de ruimte te begrijpen, door de kennis die vergaard is bij missies dichterbij de zon aan te vullen.Je denkt misschien dat de ruimte voornamelijk leeg is, maar het tegendeel is waar. Zonnewind vult de leegtes met een continue stroom aan geladen deeltjes en geïoniseerde gassen genaamd plasma. Het gebeurt regelmatig dat grote klompen zonnemateriaal door een explosie de ruimte in geslingerd worden – een fenomeen dat ook wel bekend staat als een plasmawolk. Deze snel reizende groepen materiaal veroorzaken schokgolven die het weer in de ruimte beïnvloeden, en zo bijvoorbeeld het poollicht veroorzaken, zowel op de aarde als op andere planeten met magnetische velden.De draaiing van de zon maakt dat er patronen in zonnewind ontstaan, die afvlakken naarmate de wind verder van de zon vandaan reist, zoals ook te zien is in de visualisatie. De temperatuur, dichtheid en druk van de deeltjes worden in de visualisatie afgebeeld in de kleuren rood, groen en blauw. De dichtheid van zonnewind neemt af naarmate deze verder door de ruimte reist, terwijl de temperatuur hetzelfde blijft. (Een meer gedetailleerde kleurentabel is hier te vinden).New Horizons heeft ook iets geobserveerd dat wel eens de geboorte van atypische kosmische straling zou kunnen zijn. Dit is straling die gevormd wordt wanneer geladen deeltjes van de zonnewind botsen met interstellair medium: de materie en energie die zich bevindt tussen sterren. Deze straling is schadelijk voor zowel astronauten als ruimtevoertuigen. De Voyager-satellieten hebben deze straling geobserveerd, maar niet de formatie ervan, waardoor de data van New Horizons potentieel heel nuttig kan zijn."Er bestaan een aantal overeenkomsten tussen wat New Horizons en Voyager 2 hebben geobserveerd, maar er zijn ook een aantal belangrijke verschillen," zei Heather Elliott, hoofdauteur van het onderzoek, in een persbericht. "De zonne-activiteit was veel intenser toen Voyager 2 door deze specifieke regio van het heelal reisde."Hoewel de waarde van de data van New Horizons voor het het begrijpen van atypische straling dus nog onzeker is, heeft het ons in ieder geval meer geleerd over zonnewind. En voor ons leken is het een lekker trippy plaatje om het weekend mee in te zeilen.