Will Saul noemt zijn muziek graag deepdiscohousetechno

https://www.facebook.com/events/1546526815623305/Will Saul is een producer en dj uit Londen, labelbaas van Simple Records en de man achter Aus Music, dat hij runt met Ninja Tune's Fink. Met releases van onder andere Sideshow, Joy Orbison, Bicep, Dusky, George FitzGerald en Midland heeft Will aardig wat uiteenlopende samenwerkingen op zijn naam staan. We spraken hem onder andere over het vaderschap, trends die ten onder gaan aan hun eigen succes, het digitale tijdperk en Studio 80.

THUMP: Ha Will! Je sound is best wel eclectisch, je noemt het "deepdiscohousetechno met flitsen van soul en melodieën die teruggrijpen naar de beginperiode van Detroit". Hou je niet van grenzen?

Will Saul: Waar ik moeite mee heb is het definiëren van tracks die in een bepaald genre zouden moeten vallen. Als je een overduidelijke disco- of technotrack hebt is het niet moeilijk, maar de grenzen tussen house en techno zijn erg vaag. Meer dan wat dan ook gaat het om een bepaald gevoel dat je bij muziek krijgt. Ik begrijp wel dat journalisten het nodig hebben om te kunnen beschrijven, maar ik teken een artiest bij mijn label omdat ik van hun geluid hou en er een bepaald gevoel bij heb. Genres doen er niet toe.

Ja, de releases bij Aus Music zijn heel verschillend. Is er een rode draad?

Ik houd van een bepaald type melodie en een soulvol, melancholisch gevoel. Blij-verdrietig, klinkt dat logisch? Ik probeer met oog voor detail een bepaalde geluidsesthetiek te creëren die niet te clean en gepolijst is, maar vooral diep met veel lagen. Dit is een constante worsteling voor me, want ik vind het daardoor lastig om simpele clubtracks te maken.

Hetzelfde geldt voor het label. Ik kijk naar een hook, idee en melodie, en teken geen clubtracks die mensen na een week alweer zijn vergeten. Ik wil muziek uitbrengen die mensen in hun collectie opnemen en onthouden, en het is niet erg als het iets meer pop is. Toen ik begon te werken met Dusky was hij nog niet zo bekend als hij nu is bijvoorbeeld – ik teken artiesten met liefde voor muziek.

In dit stuk beschrijf je hoe je voor het eerst in contact kwam met elektronische muziek in Londen. Je begon met uitgaan toen je zeventien was. Kwam je de clubs wel in dan?
Ja, dat ging wel. Er zal vast wel eens naar mijn ID zijn gevraagd, maar ik kan me niet herinneren dat ik ooit ben geweigerd, ik zag er niet zo jong uit. In Groot-Brittannië kwamen mensen van allerlei leeftijden in de clubs. het deed er niet echt toe hoe oud je was. Er was een gevoel van eenheid.

Van jong broekie in de club word je nu vader van je tweede kind.
Kinderen krijgen laat je je hele leven waarderen. Opeens ben je verantwoordelijk voor iemand anders. Het is geweldig om me te realiseren dat mijn kinderen ook ooit in een club zullen staan, en vraag me af van wat voor muziek ze zullen gaan houden. Ik heb twee jongens, daardoor ben ik minder bezorgd dan als het meisjes waren geweest, als ik eerlijk ben.

Vader zijn heeft mijn obsessieve liefde voor muziek niet veranderd, en ik wil nog altijd jonge producers helpen. De honger is er nog steeds. Ik zou niet zeggen dat mijn clubbing days voorbij zijn, maar ik feest wel minder.

Je vertelde dat je liefde voor de club waar je begon met uitgaan weg is geëbd. Gaan dingen vaak ten onder aan hun eigen succes in de elektronische muziekwereld?
Iets wordt populair totdat het niet langer aangrijpend genoeg is, mensen stappen snel over naar een volgende trend. Je hebt eclectische hooks, melodieën en muzikale ideeën nodig om dit niet te laten gebeuren. Het is belangrijk om met de tijd en trends mee te gaan, en ontwikkelingen te blijven volgen. Ik hou daarvan, ik zou het ook doen als ik niet in de muziek zou zitten. Beats en context veranderen constant, maar je kernwaarden moeten hetzelfde blijven.

Wat raad je jonge dj's aan die willen doorbreken? Dat is steeds moeilijker door het enorme aanbod.
Honger en passie voor nieuwe dingen ontdekken is sowieso belangrijk. Blijf loyaal aan wat je gelooft, en vindt een eigen sound en niche. Wat het genre ook is, als je er trouw aan blijft én open blijft staan voor een breed scala aan invloeden, zal het uiteindelijk gebeuren.

Studio 80 is je thuisbasis in Nederland, waar dit weekend ook weer een labelnight is – waarom daar?
Dit komt door het team van mensen die de club runnen. In deze industrie ontmoet en werk je met mensen die gepassioneerd zijn over muziek, en zij kristalliseren dit gevoel. Ze zijn zo enthousiast over hun artiesten, geluidsysteem en alle andere details van een avond – dat zie je terug als je er draait. Amsterdam is een competitieve markt. Leon Vynehall heeft vorig jaar bij een van onze labelnights in Studio 80 gestaan, nog voor hij in het volgende stadium van zijn carrière terecht kwam. We kunnen in Studio 80 elke artiest van ons label neerzetten, ook de kleinere en opkomende artiesten. En we doen het beide echt voor de liefde voor muziek, zoals het hoort.

Will Saul draait samen met Marquis Hawkes en Interstellar Funk op 11 April in Studio 80 in Amsterdam tijdens zijn Aus Music label night en op Koningsnacht draait hij in Doornroosje bij Subcultuur.

Je kunt Will Saul vinden op Facebook // Soundcloud