Domino Day - actie - copyright EndemolShine Nederland
Afbeelding via EndemolShine Nederland
tradities

De terugkeer van Domino Day is een geschenk uit de hemel

Dit is het alternatief voor vernieling dat we nodig hebben.
Wouter van Dijk
Amsterdam, NL

Voordat we goed en wel een begin maakten aan dit jaar, stond het al vast dat 2020 een van de hoogtepunten uit de geschiedenis van ons kleine land zou gaan worden. Een jaar waaraan wij, een hele generatie, vol weemoed aan terug zullen denken als we oud en verschrompeld zitten te ontbinden in een bejaardentehuis.

2020 wordt namelijk het jaar waarin we voor de tweede keer op rij het Songfestival gaan winnen. Het jaar waarin we met het beste centrale duo van de wereld het EK voetbal gaan domineren. Het jaar waarin we koninklijke tranen van geluk zien opwellen achter de glazen van de enorme bril van Prins Bernhard junior, nadat onze eigen Max Verstappen op het circuit van Zandvoort heel snel rondjes rijdt. Maar al deze dingen zullen verbleken bij de dag dat Domino Day – het mooiste evenement ter wereld – terugkomt op de televisie en diep in het hart van iedere Nederlander.

Advertentie

Gisteren maakte productiemaatschappij Endemol Shine bekend dat Domino Day na elf lange jaren van afwezigheid weer terugkomt, en dat nieuws is geweldig. Voor de mensen die het concept niet kennen: Domino Day is sinds 1998 een enorm evenement in Nederland. In een gigantische hal in Leeuwarden worden door volwassen mensen miljoenen steentjes neergezet, en vervolgens omver gemieterd. Tijdens dit proces onthullen de omgevallen steentjes een patroon of een afbeelding, vaak in vergezochte thema’s als ‘Balancing Yin & Yang’. Hier kijken miljoenen mensen van over de hele wereld naar.

Vanwege de financiële crisis werd in 2010 genadeloos de stekker uit dit spektakel getrokken. Sponsoren trokken zich terug, en ook de televisiezenders in het buitenland die Domino Day elk jaar uitzonden konden niet genoeg centen inleggen om de organisatie te bekostigen. Hiermee verloren we een belangrijke bron van vermaak. Hans Kraay junior kon niet meer floreren als presentator, en de spanning om elk jaar opnieuw een wereldrecord neer te zetten verdampte uit onze woonkamers.

Dat klinkt alsof er simpelweg niet genoeg geld was om een hobbyproject van wat buurtouders in stand te houden, maar hiermee doen we Domino Day tekort. Er verdween namelijk een belangrijke uiting van de Nederlandse cultuur. Een pijler waar onze nationale identiteit op rust. Een noodzakelijk goed, iets wat ons scherp houdt. Er zijn namelijk niet veel dingen die ons als volk beter definiëren dan het collectief bouwen aan iets moois, en dat vervolgens in het kader van vermaak de vernieling in helpen.

Advertentie

Iets meer dan een jaar geleden stond Den Haag in brand. Op de stranden van Scheveningen en Duindorp werden, zoals elk jaar, enorme vreugdevuren opgebouwd. Vanwege onderlinge competitie tussen die twee plaatsen en een onverzadigbare stapeldrang werden de torens van hout te hoog, en na het aansteken zorgde de wind ervoor dat er tornado’s van vuur en vonken van het strand pardoes de stad in waaiden. Dit zorgde, niet geheel verrassend, voor een levensgevaarlijke situatie. De totale schade die het vuur veroorzaakte, van zowel particulieren als de gemeente zelf, wordt geschat op ongeveer een miljoen euro. Pauline Krikke, de toenmalige burgemeester van Den Haag, besloot op te stappen, mede omdat er een rapport verscheen waarin pijnlijk duidelijk werd dat zij heeft nagelaten om in te grijpen tijdens het bouwen van de vreugdevuren.

Vanzelfsprekend werden de vreugdevuren verboden tijdens de afgelopen jaarwisseling, tot groot ongenoegen van de bouwers. Ze hebben bijna een stad platgebrand, maar ja, het was wel hún stad. Hun geboortegrond. Het recht van vernielen werd hen afgenomen, en wat volgde waren weken vol onrust en rellen in aanloop naar de jaarwisseling. Vuurwerkbommen werden vervaardigd, auto’s in lichterlaaie gezet. Er werd zelfs een grafkist gecremeerd op het strand, om een ding duidelijk te maken: dingen slopen is een Nederlandse traditie waar je vanaf moet blijven. Nu een volledig vuurwerkverbod steeds realistischer begint te worden, is het een prima moment om je hart vast te houden voor de gevolgen.

Het is moeilijk te verklaren waar deze sloopdrang vandaan komt. Misschien komt deze baldadigheid voort uit verveling, die in onze identiteit is geslopen door eeuwenlange welvaart. Als alles altijd goed geregeld wordt, en we vrij zijn van reële gevaren van andere volken of natuurverschijnselen, is het wellicht logisch om dat gevaar zelf te creëren.

Een andere verklaring zou kunnen zijn dat zelfsabotage in de geschiedenis juist hetgeen was dat ons redding bood. Vaker dan eens was het doorsteken van de dijken een zeer prima manier om bezetters te verslaan en ons land uit te bonjouren. Dat dat betekende dat wij zelf achterbleven met een overstroomd land en een kapotte dijk was bijzaak. Het was namelijk ons land. Iemand die dit erg goed begreep was Jan van Speijk, een belangrijke commandant, die toen zijn kannoneerschip in handen van de Belgen dreigde te belanden, zijn sigaar in een ton met buskruit stak en de woorden “een infame Brabander worden? Dan liever de lucht in” uitsprak.

Domino Day zal nooit een kwestie van leven of dood worden (op een uitzondering na, rip kleine mus, je leeft voor altijd voort in onze harten), maar het is veel meer dan alleen het omgooien van wat plastic steentjes. Het is een mooi, lucratief, lachwekkend maar vooral noodzakelijk evenement. Dus, gooi om die stenen, en laat ons als Nederlanders verenigen aan de hand van een avond vol vermaak, ontroering en omvallende blokjes.