Yes, er is weer iets waar je niet op zat te wachten, maar wat wel dope is: er bestaat een album dat gemaakt is met alleen maar geluidsopnames uit een gitaarwinkel. Wat heet, er bestaan er zelfs twee!
Glassine, oftewel de dertigjarige Danny Greenwald uit Maryland, nam veertig uur aan materiaal op van mensen die instrumenten uitprobeerden in Guitar Center, een grote muziekwinkel in de VS. Die opnames mixte hij zo aan elkaar dat er zeven atmosferische, soundtrack-achtige nummers zijn ontstaan. Hij blijkt niet de eerste te zijn die op dit tamelijk briljante idee voor een conceptalbum kwam, alhoewel het album van zijn voorganger Noah Wall in vergelijking met dat van Glassine een stuk moeilijker te beluisteren is.
Videos by VICE
No Stairway (props dat je je album naar Wayne’s World hebt vernoemd) is verkrijgbaar via Bandcamp en hieronder via SoundCloud te beluisteren. We spraken Glassine over… tja, een album maken van opnames in een muziekwinkel.
Noisey: Allereerst, wat doe je in het dagelijks leven?
Danny/Glassine: Ik ben assistent op een basisschool. Het komt er in de basis op neer dat ik de hele dag met kids rondhang die me meneer Greenwald noemen. Het blijft gek om zo genoemd te worden.
Welke vind je beter: Wayne’s World of Wayne’s World 2?
Honderd procent Wayne’s World. Maar Wayne’s World 2 was ook wel tof, zeker de halfnaakte Indiaan en Jim Morrison.
Vertel eens over het opnameproces. Hoe heb je het aangepakt? Wisten klanten af van je idee, ben je naar meerdere winkels geweest?
Het ging eigenlijk allemaal zeer natuurlijk. Ik stapte de Guitar Center in met mijn iPhone en ik nam de mensen op die op dat moment instrumenten uitprobeerden. Ik deed dat niet heel opvallend, het was niet zo dat ik in de winkel rondliep en mijn telefoon onder iedereens neus hield. Ik begon het project in Brooklyn en heb het later in Baltimore weer opgepakt, dus ik heb op twee locaties opnames gemaakt. Soms liep ik uren in de winkel rond, om daarna thuis door de opnames te gaan; een beetje rangschikken, al wat op een viersporenband zetten, wat dingen laten loopen, mixen, meer loops, wat oude gitaareffecten erbij, heel veel koffie en weer door. Uiteindelijk heb ik alles met Pro Tools opgenomen. Ik heb geen plug-ins gebruikt. Nou ja, ik heb wel wat EQ gebruikt, maar niet veel. Ik heb mijn laptop alleen gebruikt voor de daadwerkelijke ‘opname’. Bijna alles is analoog opgenomen.
Hoe heb je de geluidsopnames ge-edit?
Het was een kwestie van heel veel uitproberen. Veel geluiden waarvan je niet zou denken dat ze bij elkaar passen, heb ik bij elkaar gebracht. Vaak dacht ik dat een track wel af was, maar dan wilde ik toch graag nog een geluid toevoegen en iets aan de toon veranderen. Het proces van editen en het opnameproces gingen hand in hand, de studio was als het ware een deel van het instrument.
Koop je wel eens iets bij Guitar Center?
Nee, en dat komt omdat ik al sinds de middelbare school met dezelfde apparatuur werk. En wat ook niet helpt is dat je er gestalkt wordt door verkopers zodra je er één voet binnen zet. Ik heb nog nooit een tweedehands auto gekocht, maar ik kan me voorstellen dat de situatie een beetje hetzelfde is.
Weten ze wel van je album af, heb je een exemplaar naar een van de locaties gestuurd?
Nee, al zou dat volgens mijn moeder wel een goed idee zijn. En een muziekheld van me suggereerde dat als ik ze van mijn project liet weten, ze misschien wel een supergroot billboard als reclame willen maken.
Hoe zou je je album willen vergelijken met dat van Noah Wall?
Ik vind Guitar Center esthetisch gezien een onprettige plek, maar ook de omgeving en het commerciële gedoe. Het idee met dit album was om iets onaantrekkelijks aangenaam en mooi te maken. Ik wilde de nuance opzoeken en daar een collage van maken. Ik ken het idee achter het album van Noah niet, maar eerlijk is eerlijk, het was een tof idee van hem. De muziek klinkt totaal anders. Ik kwam ook pas achter het bestaan van zijn muziek toen we bezig waren met de afronding. Ik schrok zeker, zo bizar dat een album met precies hetzelfde concept zowat tegelijkertijd uit zou komen. Ik wilde er bijna de stekker uit trekken. Ik nam contact met Noah op om hem over mijn album op de hoogte te stellen, en hij reageerde gelukkig enthousiast. Zijn reactie en die van anderen hebben me aangemoedigd ermee verder te gaan.
Heb je naast Glassine nog andere projecten lopen?
Ja, ik ben frontman van de warmcore, post-flannelband The Hens. Die band bestaat vooral uit mijzelf, met soms wat andere mensen erbij. Meestal spelen we Dire Straits-covers op een huiskamerfeestje.
Nog andere ambities?
Zeker. Ik hoop op een dag dat mijn project wordt opgepikt door Phil Elvrum, Jason Urick, Grouper, Björk of MF DOOM en dat ze denken: shit, met deze gast moet ik samenwerken. Dan kunnen ze mijn manager mailen, dat is mijn moeder.
