Welkom in de laatste dagen van het tweeduizendenveertiende jaar na de geboorte van Jezus. Ik denk dat we het er allemaal wel over eens kunnen zijn dat er dingen gebeurd zijn dit jaar. Goeie dingen, veelal. Zo zijn we volgens eurobaas Dijsselbloem dit jaar geheel volgens plan uit een jarenlange crisis geraakt, en hebben we op miraculeuze wijze een spierziekte uitgeroeid door ijswater over onze hoofden te gooien.
Toch gebeurde er dit jaar ook shit waar we niet op had gerekend hadden – en dan is het schakelen geblazen. Geen tijd om te denken, gewoon doen. Ebola. De Islamitische Staat. De Fappening. Wat doe je eraan? Stuur je een leger, klaag je iemand van 4chan aan, vraag je BN’ers om naar Afrika af te reizen? Keuzes, keuzes, keuzes.
Lang niet altijd hakken we op dat soort momenten de goeie knoop door. En dat is prima. Zulke momenten noemen we leermomentjes en die zijn onmisbaar. Hoe hadden we ooit moeten weten dat het een superslecht idee zou zijn om alle fossiele brandstoffen op te maken als we ze niet eerst hadden opgemaakt? Dat is misschien een slecht voorbeeld, maar je voelt waar ik heen wil: wat hebben we geleerd van 2014?
Videos by VICE
We zijn allemaal een klein beetje racistisch
En daar kunnen we niets aan doen. Volgens de wetenschap zijn we uit evolutionair oogpunt erop getraind om andere soorten als bedreiging te zien, zodat onze eigen kans op overleven groter is. Wellicht geen noodzakelijk overlevingsmechanisme in 2014, maar wel iets dat nog steeds vastgeroest zit in onze hersenpan. Deze kennis hadden we trouwens al jaren, maar dankzij zwarte piet heeft dit eindelijk de massa bereikt. Alle ‘ik ben helemaal niet racistisch, maar’ mensen kunnen inpakken. Je bent wél racistisch, net als wij allemaal, en dat is oké. Laten we dit alsjeblieft aangrijpen als een aanleiding om na te denken over een manier waarop we racisme kunnen combineren met normaal doen volgend jaar. 2015 wordt een topjaar.
Hou je privéshit ver weg van de cloud
Plotsklaps stond er een breed scala aan beroemde en semi-beroemde tieten op het internet. Niets nieuws, behalve dan dat deze allemaal waren gestolen uit ~de cloud~. Iedere vrouwelijke celeb die wel eens een naaktfoto van zichzelf had gemaakt op een iPhone was de lul. Hiervan leerden we dat a) niemand veilig is voor het almachtige internet b) Apple niet te vertrouwen is (maar het toch altijd weer recht weet te lullen), en bovenal dat c) de cloud, naast de toekomst van tech, ook een enge bedoening is die je misschien eerst moet snappen voordat je het gebruikt.
Niet fucken met Rusland
Na de val van de muur leek het klaar te zijn met de koude-oorlog-ongein, maar niets bleek dit jaar minder waar. Poetin ging toch nog aardig op zijn strepen staan toen de NAVO wilde uitbreiden naar Oekraïne. De regering van Oekraïne wil al een tijdje bij de NAVO, maar een deel van de Oekraïners (die we nu van de krantenkoppen kennen als ‘pro-Russische separatisten’) wil dat niet. Poetin ook niet: hij ziet Oekraïne als een bufferland tussen Rusland en Europa. #TeamNAVO zegt dat Poetin zijn klep moet houden als de Oekraïne zich uit eigen initiatief bij hen wil aansluiten, maar #TeamPoetin zegt dat de regering van Oekraïne stiekem een #TeamNAVO-bolwerk is. De waarheid zal ergens in het midden liggen, maar of Poetin nou een gefrustreerd alfamannetje is of de NAVO een sneaky organisatie, we zijn in ieder geval met onze neuzen op dit feit gedrukt: de laatste James Bond-film in Moskou is nog niet gemaakt.
Drones > Mensen
Drones die pornofilms schieten, drones die voetbalwedstrijden platleggen, drones die ziektes in kaart brengen, drones die olifanten redden, drones die het Islamitische Kalifaat aanvallen, drones die de oceaan schoonmaken, drones die betere strandwachten zijn dan David Hasselhoff, drones die de wereld over reizen zodat jij dat niet hoeft te doen— wat doen we hier nog?
Amerika is een politiestaat en heeft een hekel aan zwarte mensen
Het werd al een tijdje geschreeuwd door activisten en complotdenkers, maar dit jaar werd het pijnlijk duidelijk: Amerika is een politiestaat die zwarte mensen haat. De Amerikaanse politie mag blijkbaar zonder aanleiding burgers slaan, wurgen en doodschieten zonder daarvoor gestraft te worden. O ja, wel onder de voorwaarde dat degene die geslagen wordt een donkere huidskleur heeft natuurlijk. Het begon toen Eric Garner in juli werd gewurgd in New York, ontplofte toen in augustus Michael Brown werd doodgeschoten in Ferguson, en leidde tot grootschalige rellen toen bekend werd dat allebei de daders niet worden vervolgd. De politie vindt zelf dat ze niets fout doen en houdt voet bij stuk. De rest van de wereld vind dat ze wel iets fout doen, en het einde is nog niet in zicht. Wat we hiervan kunnen leren? Misschien dat macht corrupt maakt? Voorlopig kunnen we in ieder geval concluderen dat de Amerikaanse politie geen zuivere koffie is.
Afrika is niet zielig
Bob Geldof, de aanvoerder van #TeamRijkeBlankeMannen, had blijkbaar wat schuldgevoelens af te kopen en deed daarom weer eens een poging om Afrika te redden met kerstgerelateerde kutmuziek. Waar Bob geen rekening mee gehouden had, is dat het alweer 2014 is, en mensen zijn generaliserende onzin niet meer voor zoete koek slikken. Ook niet als die koek wordt gebakken door een hele lading beroemdheden met kerstmutsjes op. Bijna alle geschreven media deden hun zegje over de arrogante stereotypering waar Bob zich al jaren schuldig aan maakt, en ook verschillende Afrikaanse initiatieven gaven een tegenreactie. Zo riep Radi-aid bijvoorbeeld alle Zuid-Afrikanen op om radiatoren te doneren voor de zielige kindjes in Noorwegen die het zo koud hebben. Helaas is het besef nog niet bij iedereen geland. DWDD bracht een supernare Nederlandse versie van het Band Aid-nummer. Alle middelmatig getalenteerde singer-songwriters die alleen bekend zijn omdat ze wel eens bij DWDD optreden, zingen daarin de tekst “drink op hen zonder vrolijk kerstdiner”. Ook de tekst “geef meer geld” komt voorbij. Volgend jaar beter.
We zijn het fucking zat
Russell Brand gooide hoge ogen met zijn revolutionaire praatjes, er werd geboycot als nooit tevoren, en complottheoriewebsites zagen hun bezoekersaantallen gestaag groeien. Het is allemaal veel te complex voor de gewone burger om te bewijzen, maar de algemene stemming is dat de banken ons – zes jaar na het begin van de crisis – nog steeds naaien en we het helemaal zat zijn. Niet alleen de banken trouwens. De regering, de belastingdienst, de politie, de grote bedrijven: ze maken allemaal deel uit van een systeem waarin wij het onderspit moet delven voor hun winstbejag. Wat je met dat gevoel moet weet niemand, maar dit is absoluut een van de belangrijkste beseffingen van de 21e eeuw.
De Palestijnen hebben een punt
De publieke opinie omtrent het Israël-Palestina ding is flink aan het schuiven geraakt in 2014. Het Europese Parlement heeft deze week aangegeven dat Palestina ‘in principe’ zou moeten worden erkend als staat, en Groot-Brittannië, Frankrijk, Spanje, Zweden en België gingen in de laatste helft van dit jaar allemaal al officieel overstag. Zij erkennen de Palestijnse staat nu wel. Om onduidelijke redenen heeft Nederland dat nog niet gedaan. Wel werd duidelijk dat er in Nederland meer sympathie voor de Palestijnse kant van het verhaal is dan eerder tot uiting was gekomen. Dit conflict was een van de weinige dingen waarvoor de Hollander bereid was massaal van zijn luie reet af te komen. Chapeu, conflict!
Kim Kardashian heeft nog steeds een immense reet
Maar echt.
Jonko verhuist naar Amerika
Een kortzichtige Ivo Opstelten probeerde ook in 2014 het Nederlandse wietbeleid totaal te verkloten. Hij verzon wat extra regeltjes om zijn twijfelachtige gedoogbeleid nog twijfelachtiger te maken. Zo wil hij growshops verbieden, sterke wiet strafbaar maken en een speekseltest invoeren. Nu mag je dus wel wiet kopen (zolang het maar niet te sterk is), maar geen spullen verkopen om het mee te verbouwen. Waarom dat zo is of waar de wiet die verkocht wordt dan in godsnaam vandaan moet komen, zijn vooralsnog vragen waarop alleen Ivo Opstelten het antwoord weet. Ondertussen zijn de Verenigde Staten in een jaar tijd omgetoverd tot jonkoparadijs. Wiet is legaal in vier staten en in nog twintig staten gedecriminaliseerd. Er is een levendige industrie omheen aan het ontstaan en het lijkt erop dat dat best wel goed gaat. Zo kan het ook, Ivo.