De Duitse fotograaf Anselm Kissel zag op internet een vacature voor werk bij een uitvaartcentrum, en besloot er te solliciteren. Het werk fascineerde hem: de stilte tijdens een begrafenis, de sobere sfeer in een mortuarium en het feit dat sommige van zijn collega’s het gewoon hartstikke leuk vonden om met lijken te werken. Hij nam de tijd voor zijn serie – niet in de laatste plaats omdat het even duurde voordat hij het vertrouwen van zijn nieuwe collega’s had gewonnen en tussen het werk door foto’s kon maken.
