Opgelicht worden als je nog niet bejaard bent is pas echt kut

Maandenlang heb ik het tegen niemand durven vertellen, maar ik heb besloten het niet langer voor me te houden. Ik ben opgelicht door cybercriminals, op zo’n ongelooflijk domme manier dat mijn tante Nelie, die nog altijd kettingmails doorstuurt naar 25 mensen voor een gelukkiger leven, me gruwelijk zou uitlachen.

Ik voelde me dom en eenzaam, maar opeens realiseerde ik me dat dit misschien wel een enorm probleem van mijn generatie is. Want in tegenstelling tot de omaatjes die in volgepakte bussen naar de studio van TROS Opgelicht worden vervoerd om daar zonder gêne, met trots bijna, te vertellen hoe ze zijn opgelicht, houdt de Randstedelijke twintiger, met zijn blog en spitsvondige tweets, angstig zijn mond. Bang voor het hoongelach dat hem terecht ten deel zal vallen.

Toen ik het eenmaal had durven vertellen bleken twee vrienden iets soortgelijks te hebben meegemaakt. Hieronder staan onze verhalen. Hopelijk kunnen we zo het taboe doorbreken.

Opgelicht-verhaal #1 – Ewout: “Ik stuurde al mijn bankgegevens naar Rusland.”

Ik kreeg een mailtje doorgestuurd van een Russisch bedrijf dat tours organiseerde en op zoek was naar iemand die uit het Russisch, naar het Nederlands vertaalde teksten checkte op grammatica en spelling. Het was net na de zomer en ik was erg wanhopig voor geld, dus stuurde ik een sollicitatiemail en zei ik dat ik later mijn CV nog kon toesturen. Een week later kreeg ik antwoord:

Please edit the text. Fix grammar and spell mistakes.

It's 7Kb - 35.00 EURO we will pay you how it is shown in our rules we have sent you.

Please make the correction of texts TODAY and send it back.

“Typisch Russen,” dacht ik. “Niet eens even een ‘welkom Ewout’, of interesse in een CV. Aangezien ‘TODAY’ in caps lock stond zegde ik al mijn afspraken af en stuurde ik aan het eind van de dag een fantastisch geredigeerd document terug. Ik kreeg een hartverwarmende mail terug:

Very nice. Thank you. You do your job really good.

Please tell us a little about yourself, what do you do on your free time, where do you work, what plans for future.

Gevleid door deze interesse in mijn leven vertelde ik over mezelf en mijn toekomstplannen. Hierna kreeg ik nog vier emails met naar het Nederlands vertaalde tekstjes die ik moest redigeren. Het waren emails aan hun klanten. Ze gingen bijna allemaal over heel veel geld, salarissen en bonussen. Slechts heel af en toe gingen ze over iets anders:

Onze slechte nieuws is dat Peter Sergeev, een persoon met wie u zich in veel plaatsen en dat je een hheleboel goede communicatie is dood. We verloren het twee maanden geleden en het is een groot verlies voor ons allemaal. Hij stierf aan een hartaanval op 29-jarige leeftijd.

Toen ik voor een paar honderd euro aan emails had zitten redigeren kreeg ik bericht dat ze toch geen editor meer nodig hadden, maar nog wel iemand zochten die wekelijks geld naar Rusland overmaakte. Ik baalde, maar vertelde een vriend over deze nieuwe ‘vacature’. Hij kwam op het idee om het bedrijf, Trans-Aero Tour, eens te googlen. De eerste hit ging over witwassende cybercriminelen. Ik had mijn bankgegevens en mijn adres toen allang gemaild. Ik weet niet wat ze daarmee kunnen, maar ik ben elke dag bang dat er drie hele grote in het zwart geklede Russen bij me aanbellen.

Opgelicht-verhaal #2 - Lysander: “Ik pinde tientallen euro’s voor iemand die ‘goed was in gokken’.”

Vroeger kwam ik bijna dagelijks in een Ierse pub, omdat ik compleet verliefd was op het meisje achter de bar. Op een avond raakte ik daar met een aardige man in gesprek over zijn jeugd in Kroatië, basketbal en zijn talent om fruitmachines te ‘doorzien’, en op die manier veel geld bij elkaar te gokken.

Hij kende verderop in de straat een bar waar een “makkelijk te lezen fruitautomaat” stond en daar zouden wij met z'n tweeën veel geld bij elkaar kunnen gokken. Dat kwam mooi uit, want mijn cash was bijna op en ik had zin in meer bier. Zelf had hij helemaal geen geld bij zich, maar als ik even pinde dan zou hij daarmee zo die hele fruitautomaat leegtrekken.

Ik pinde een stapel biljetjes van tien euro en we begaven ons naar die bar. Ik haalde bier voor ons en de Kroaat ging achter de gokautomaat zitten. Nog geen kwartier later was het gepinde geld op. Geen cent verdiend, alles weg. “Pech gehad," zei hij. De Kroaat vertrok, en ik toen ik achter hem aan ging om mijn geld terug te vragen begon hij te dreigen en zei hij dat ik moest oprotten. Ik bleef volhouden en uiteindelijk kwamen we tot een compromis. Hij had geen geld, maar wel acht XTC-pillen. Er zat niks anders op, dus nam ik de pillen maar aan. Terug in de Ierse pub haalde ik ze uit het zakje, om er tot mijn grote teleurstelling achter te komen dat het acht Smintjes waren. Betraand werkte ik ze alle acht weg, waardoor ik een onweerstaanbaar frisse adem had. Maar het meisje achter de bar gaf nog steeds geen fuck.

Opgelicht-verhaal #3 - Sander: “Ik stuurde mijn spiegelreflexcamera naar Barbados.”

Ik wilde mijn spiegelreflexcamera verkopen en zette hem op Marktplaats. Al snel waren er behoorlijk wat aantrekkelijke biedingen, maar opeens was er iemand die bijna het originele bedrag bood. Hij sprak ‘Engels’:

I am so much interested in buying your item and i am a serious buyer which i am ready to pay

Ik was dolblij. Het enige was dat hij op dit moment niet in zijn eigen land was, en dat de camera een verjaardagscadeau voor zijn kleinzoon was. Die was op dit moment met zijn moeder op vakantie op Barbados, dus misschien kon ik het daar naartoe sturen.

Het betalen kon alleen via PayPal, zei hij. Nadat ik mijn account had aangemaakt, zei hij dat hij er €300,- plus een bonus voor alle moeite op had gestort. Ik kreeg een email van PayPal dat dat inderdaad zo was, maar dat het nog even zou duren voordat het op mijn account te zien was. Het was inmiddels vrijdagmiddag tien voor zes, dus ik racete naar het dichtstbijzijnde postkantoor. Het pakketje kon gelukkig nog net mee, richting Barbados.

Vier dagen later mailde hij dat het nog niet was gelukt met betalen. Er zouden wat probleempjes zijn met zijn bank in Nigeria. Hij vroeg of ik mijn bankgegevens kon doormailen, zodat hij de overboeking opnieuw kon proberen. Ik was er inmiddels achter dat de emails die ik van PayPal had gehad vanaf een nepaccount waren verstuurd. Ik heb hem nog één reply gestuurd en heb toen een week binnen gezeten.

Hey! Sure I'll send you my bank details:

Creditcard number: 564 900 FUCK OFF
Bank: The Burn In Hell Bank in Fakers City

Hope to receive the money soon!