De haai

FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

In dit verlaten dierenpark ligt een enorme haai te rotten

Het is geen kunstwerk van Damien Hirst, maar het gevolg van jarenlange verwaarlozing.

Toen ik laatst met een vriend een biertje dronk, vertelde hij me iets intrigerends. Volgens hem zou er binnen een half uur rijden een vier meter lange haai in een tank met formaldehyde zweven, in een verlaten dierenpark. Hij gaf me ook gelijk het adres.

Een paar weken later besloot ik er maar eens naartoe te gaan. Vlak voordat ik vertrok, werd er een video aanbevolen op mijn youtube-account, van iemand die er al eens was geweest. In de video, die binnen een paar dagen duizenden keren was bekeken, was te zien dat iemand het dak van het aquarium af had gehaald, met als gevolg dat een of andere idioot er een kapotte televisie in had gegooid. En dat er allemaal barsten in het glas waren ontstaan, alsof iemand erop had geslagen met een hamer of een ander lomp voorwerp. Vroeg of laat zijn we allemaal weleens baldadig, maar deze haai bracht blijkbaar wel heel veel vandalistische neigingen naar boven – en daarmee ook mogelijk giftige stoffen.

Advertentie

Mijn vriend en ik kochten een stel dure stofmaskers, wat minder dure snacks, en reden ernaartoe.

1549852398185-_MG_2686

We zagen de haai al na twee minuten lopen vanaf de poort. We trokken een roldeur naar boven en daar was het: een enorme donkere tank, omringd door rommel. Omdat de tank was beschadigd, had de formaldehyde-oplossing een troebele, groene kleur gekregen, waardoor de haai in eerste instantie lastig te zien was. Maar doordat er via een gat in het dak wat licht naar binnen scheen, werd het silhouet al snel zichtbaar. We hoorden de wind ruisen – dat paste goed bij de situatie. Aan de muur hing een bordje met de tekst ‘mysterieuze haai’.

Hoewel de tank met de haai een beetje doet denken aan het werk van Damien Hirst, heeft het niets met kunst te maken. Nadat het dier in 1998 voor de zuidelijke kust van Australië was gevonden, werd-ie in eerste instantie geconserveerd in een ecotoerismecentrum voor pelsrobben. En aangezien pelsrobben tot de prooien behoren van witte haaien, kun je je voorstellen hoe blij ze daarmee waren.

Rond de eeuwwisseling kon het centrum geen overeenstemming met de overheid bereiken over de uitbreiding van hun verblijf, waardoor ze geen plek meer hadden voor de haai. De haai werd tijdelijk naar een klein dierenpark gebracht, dat gewijd was aan het behoud van bedreigde ringwormen (de megascolides australis, om precies te zijn). Of zij ook blij waren met z’n komst is wat lastiger in te schatten.

Advertentie
1549852582303-001

In 2003 werd het ringwormenpark verkocht, samen met de haai, die “tijdelijk ergens ondergebracht” zou worden. De oorspronkelijke eigenaar stelde voor om de haai te doneren aan het Melbourne Museum, maar aangezien het nu wettelijk eigendom was van de nieuwe eigenaren van het ringwormenpark, en zij anders besloten, ging dat niet door.

Een paar jaar later besloot de regering om de afslag van de snelweg die bij het park lag te verwijderen, waardoor het verblijf van de haai een stuk minder toegankelijk werd voor bezoek. Het park kreeg nog meerdere eigenaren, maar geen van hen lijkt er erg veel zin in te hebben gehad om de plek goed te onderhouden. In 2012 verviel de vergunning om wilde dieren vast te houden, en werd het park gesloten.

1549852710109-_MG_2706-2

Op de een of andere manier keek niemand meer om naar de haai – ook de curatoren van het Melbourne Museum hadden blijkbaar niet zoveel interesse meer. En dus bleef het dier verwaarloosd achter in zijn vergeten tank. Tenzij je de afgelopen zeven jaar toevallig voor de lol de omgeving rondom Melbourne hebt afgestruind, zul je dus niet hebben geweten dat je binnen afzienbare reisafstand een goedkopere variant van een Hirst-installatie kon zien.

Nu is dat anders, en is de haai een internetberoemdheid geworden. Al is het, juist nu ook vandalen hun weg naar het aquarium hebben weten te vinden, slechts een kwestie van tijd voordat het dier alsnog snel zal verdwijnen. Maar in de vergetelheid raken, dat nooit.