In iedereen zit een beetje 21 Savage

FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

In iedereen zit een beetje 21 Savage

Zijn nieuwe album ‘Issa’ komt morgen uit, dus staan we even stil bij de mens, het buitenbeentje, de savage.
Sander van Dalsum
Amsterdam, NL

Op de vorig jaar verschenen en crimineel ondergewaardeerde track Sneakin' gebeurt iets monumentaals: Drake, romantiekconnaisseur pur sang, kondigt in zijn tweede verse aan dat hij geen liefde meer nodig heeft. De man die op nummers als U With Me en Too Much nog nét niet zijn eigen gehuil gebruikt als adlibs, gooit met één zin zijn hele liefdesverdriet-oeuvre overboord. Hij is er klaar mee, hij laat vrouwen voor wat ze zijn. De oorzaak van deze plotselinge ommekeer: een 24-jarige man genaamd Shayaa Bin Abraham-Joseph, beter bekend als 21 Savage.

Advertentie

Het bovengenoemde lied is een buitenproportioneel grimmig anthem dat elk tam huisfeestje kan laten omslaan naar iets dat je normaal alleen aantreft in Sodom en Gomorra. Maar dat is niet wat het zo bijzonder maakt. Wat je in de video van Sneakin' aanschouwt, is hoe een man die zijn overvolle hart altijd volledig opent, samenkomt met een persoon waarvan elke vorm van bloedtoevoer naar zijn aorta is dichtgetimmerd. 21 is met recht een Savage te noemen, en Drake's enthousiasme wordt aan het einde van de clip lijkbleek in een greppel achtergelaten.

Kort voordat deze track uitkomt, schenkt Drake een Ferrari aan 21, een verjaardagscadeau dat alles wat jij ooit aan iemand hebt gegeven irrelevant maakt. Artiesten zijn gek op 21, en dat terwijl hij pas één onofficieel album uit heeft. Dit meesterwerk genaamd Savage Mode is volledig geproduceerd door de Beethoven van onze tijd: Metro Boomin. Je hele plaat opnemen op de beats van deze producer is een privilege waar maar weinig rappers van mogen genieten in hun loopbaan. Enkel legendes als Gucci Mane spelen dat klaar, want het vertrouwen van Metro schijnt moeilijk te winnen te zijn.

Zelfs in deze tijd – waarin buitenbeentjes als Lil Uzi Vert en Lil Yachty binnen een paar maanden de wereld overnemen – is het gek dat een zonderling als 21 zoveel kan bereiken. Zijn tracks zijn totaal niet commercieel vatbaar en veel te macaber om de hitparades te bestormen. Als hij in de jaren tachtig was opgekomen, werd hij ongetwijfeld gearchiveerd tussen niche horrorcore-artiesten als Grave Diggaz en Evil Pimp. Ook zijn muziek is dreigend, getergd en het stikt bovendien van de lugubere onderwerpen waar de meeste mensen nooit mee te maken zullen hebben. Armoede, doodslag en vrouwen zijn thema's die je in het repertoire van zo'n beetje iedere rapper terughoort, maar uit de mond van 21 klinkt het beangstigend oprecht, alsof hij nog in het puin leeft en tussen het opnemen door wat klusjes moet opknappen.

Advertentie

Want waar de huidige generatie muzikanten als Migos en Young Thug vooral rappen over de dingen die wij als buitenstaander zouden willen hebben of meemaken, gaat het bij Savage voornamelijk over de menselijke aspecten die we nooit zouden willen zien. Van de middelbare school getrapt worden voor wapenbezit, tot zes kogels vangen op zijn verjaardag, en crack verkopen aan je eigen familie zijn enkele dingen die je op Savage Mode voorbij hoort komen. Het is geen oppervlakkig pochen over zijn gestoorde jeugd, je hoort dat dit het enige is dat hij kent en er daarom over praat. In de titeltrack van het album komen flarden voorbij van hoe hij zo zielloos is geworden, en in eerlijke interviews vertelt hij het vrij dramatische verhaal achter het mes dat op zijn hoofd is getatoeëerd (Issa knife!").

Zijn teksten zijn, zoals een aanzienlijk deel van alle hiphopliedjes ooit gemaakt, ook als vrouwonvriendelijk te classificeren. Want wees eerlijk: lines als "I tell that bitch I got a bitch so don't leave me with hickeys" en "bitch you better fuck me on the first night, Imma send your ass on the first flight" spreken voor zich. Het praat niets goed, maar ergens in zijn turbulente leven moet hij zijn hart zijn kwijtgeraakt. Misschien brak de vrouw waar hij het in Feel It over heeft zijn ziel: "She want me to quit that lean, baby I can't quit that lean, put a ring around codeine." Hartverscheurend, en de conclusie dat 21 voor altijd harteloos zal blijven, hoeveel wit geld hij ook verdient met zijn carrière, ligt voor de hand. Totdat het grote nieuws deze week bekend werd.

Advertentie

Is dat een bescheiden glimlach? Zien we daar wat gelukzaligheid? Het onmogelijke is toch gebeurd: het hart van 21 is gesmolten door niemand minder dan Amber Rose. Na wat smeuïge geruchten laat het koppel in een instagram-story zien dat ze hartstikke gelukkig zijn samen – ze hebben elkaar zelfs al voorgesteld aan hun ouders, en 21 schijnt het ook zeer goed te kunnen vinden met Ambers zoontje. Maar wacht: dit breekt met al het bovenstaande en roept bovendien de vraag op hoeveel invloed deze ontwikkeling gaat hebben op zijn tweede grote werk, Issa, dat aanstaande vrijdag uitkomt. Er is nog niets bekend over deze plaat; wie erop staan, hoeveel tracks het heeft en of we er opeens liefdesliedjes op gaan horen of niet.

Uiteindelijk gaat het helemaal niet uitmaken wat zijn volgende stap is, want als excentriekeling die hij is, doet hij ongetwijfeld iets wat alleen hij kan. Imitators (ik kijk naar jou, 22 Savage) doen een poging, maar niemand gaat een track maken als Ocean Drive, een van de beste composities ooit geschreven. De magie van dit nummer zit in de vele momenten waarop het toepasselijk is om te draaien: in een vroeg stadium van een pre-turnup, tijdens je comedown, wanneer je liefdesverdriet hebt of juist een nieuw persoon in je leven toelaat, op repeat tijdens een veel te lange treinreis, of wanneer je je leven nodig eens moet overdenken. En dat terwijl 21 je vertelt over hoe zijn oom hem crack leerde koken en zich hardop afvraagt waarom hij de begrafenissen van zijn vrienden moet bijwonen ("I Stevie Wonder-ed why").

21 Savage is een artiest waar je niets mee gemeen hebt, tenzij je uit hetzelfde barre milieu komt als hij. Hoogstwaarschijnlijk keur je zijn voormalige levensstijl en corresponderende teksten zelfs af, maar ergens in zijn muziek zit een rauwe kant die in ieder mens zit, alleen niet iedereen wordt gedwongen om die te laten zien. Daarom blijft het eindeloos fascinerend om naar zijn muziek te luisteren, en schreeuw je soms incidenteel mee met verzen als "SLAUGHTER GANG SHIT! MURDER GANG SHIT!" terwijl het meest discutabele dat je ooit in je leven hebt gedaan waarschijnlijk niet veel meer is dan zonder fietslampjes rijden.

'Issa' komt morgen uit en gaat (hopelijk) weer wat harten bevriezen.