Video en foto’s met dank aan de kunstenaarToen ik de portretten van de Franse kunstenaar Jonathan Roditi voor het eerst zag, moest ik gelijk denken aan de bewegende schilderijen uit Harry Potter – portretten die je beleefd groeten als je er langsloopt (of niet, als ze je niet aardig vinden). In beide gevallen gaat het om afbeeldingen die tot leven komen, maar niet zomaar uit hun eigen kunstwerk kunnen ontsnappen. Waar ze bij Harry Potter vastzitten in een schilderij, zijn de borstbeelden van Roditi driedimensionaal.
Advertentie
In het project Nearly There heeft Roditi mensen geportretteerd door meerdere moderne 3D-technieken met elkaar te combineren. Ten eerste omdat het dus 3D-geprinte borstbeelden zijn, en ook omdat er driedimensionale video-opnames op geprojecteerd worden – nauwkeurig afgemeten weergaves van precies diezelfde familieleden. Van tevoren worden zij driedimensionaal gescand, om vervolgens opnieuw tot leven te komen als digitale kloon. “We kunnen onszelf steeds perfecter portretteren,” licht Roditi toe in de omschrijving. “Dit project gaat over hoe ver we die perfectie met de nieuwste technieken kunnen doorvoeren, en of we dat eigenlijk wel moeten willen.”Tijdens het scannen moeten de geportretteerden muisstil zitten – anders komt hun projectie niet meer overeen met het borstbeeld. De enige manier waarop ze kunnen bewegen, is door hun gezichtsuitdrukking te veranderen, of snel even te knipogen. Voor de rest zitten ze vastgenageld in hun eigen replica. Dat moet je de Dikke Dame van Griffoendor en haar collegae dan wel weer nageven: een schilderij geeft toch nét wat meer bewegingsruimte.
Bezoek dewebsite van Jonathan Roditi voor meer informatie
Door je in te schrijven voor de VICE nieuwsbrief ga je ermee akkoord dat je elektronische communicatie van VICE ontvangt die soms advertenties of gesponsorde content kan bevatten.
