Image from YouTube.
Zes maanden na de release van Garden of Delete (G.O.D.) hebben fans en tegenstanders de symbolische lagen van het album – die zowel in de verhaallijn als in de auditieve mindfucks zitten – redelijk uitgeplozen. Nog steeds begrijpt niemand er echt wat van, maar dat is ook precies de bedoeling; met ons verstand fucken is wat Daniel Lopatin het liefste doet. En die zintuiglijke verwarring zie je terug in al zijn werk, ook in zijn live-optredens.Tegenwoordig nodigt hij videokunstenaar Nate Boyce vaak uit, die zowel gitaar speelt als de optredens voorziet van visuele manipulaties. Al sinds 2009 werken Boyce en Lopatin samen en creëren ze werelden van geluid, sculpturen en replica-computerbeelden. "Het is niet per se de bedoeling dat het de muziek aanvult. Het gebeurt hier en daar wel, maar we vinden het ook leuk dat je door de videobeelden juist niet meer zo goed weet wat je van de muziek moet vinden." Boyce vertelde onlangs aan The Creators Project over hun live-shows. "Mensen die een complete en complementaire audiovisuele ervaring verwachten, zullen waarschijnlijk teleurgesteld, geïrriteerd of boos worden."Eind mei treedt Lopatin op tijdens VIVID LIVE in het Opera House in Sydney, een festival voor ambitieuze en moderne muzikanten en producers. THUMP sprak met hem over zijn publiek laten hallucineren, zijn samenwerking met Tek Life's DJ Earl, en de verwachte live mindfuck van G.O.D..THUMP: In de reviews over jullie liveshows gaat het altijd over hoe jullie fucken met de mind van het publiek. Is dat ook jullie bedoeling?
OPN: Cool, dat is een goed teken. Ik streef zeker naar iets dat ik zie als het hallucinerende karakter van muziek; dat is altijd al de vibe geweest van OPN. Ik zie het als iets dat je kunt voelen, een gevoel dat gedeeld wordt tussen mij en de OPN-fans. We weten pas wat het is, als het er is.Welke live-optredens hebben je het meest geïnspireerd?
Ik denk dat ik het meest ben geïnspireerd door Nine Inch Nails, waar ik een aantal weken mee heb doorgebracht. Maar ook de eindeloze hoeveelheid noise-shows die ik in Boston heb bezocht in de jaren nul zijn belangrijk geweest. Die hebben me veel geleerd over improvisatie en het creëren van verhalen met een rauw geluid.Nu we het toch over Nine Inch Nails hebben, jullie tour met hun in 2014 is vrij bekend. Een groot deel van het publiek kwam waarschijnlijk niet voor jullie, maar hebben jullie je optredens een beetje aangepast om het gat tussen die smaken te overbruggen?
Ik weet vrij zeker dat ik precies het tegenovergestelde heb gedaan – maar ik geloof niet dat iemand dat erg vond.Je liveshow is veranderd sinds je samenwerkt met je visuele videocollega Nate Boyce en zijn gitaar. Kun je daar iets meer over vertellen?
Nate is een geweldige gitarist en synth-speler, dus dat was altijd al iets wat ik in hem bewonderde. Aangezien er een heleboel synth-gitaardingen gebeuren op G.O.D., was het logisch om Nate te vragen voor die dingen.Waar is jullie samenwerking begonnen?
We hebben elkaar ontmoet via onze wederzijdse vriend Robert Beatty, een muzikant en kunstenaar uit Kentucky. Hij had al eerder wat ontworpen voor mijn album, en hij stuurde me iets van Nate's werk, en ik vond dat perfect voor de visuele kant van het verhaal en mijn muziek. Het eerste gesprek dat we hadden ging geloof ik over een heel simpel spelletje als Wolfenstein 3D, wat ook een soort muzikale hallucinatie is. Daarmee bedoel ik dat wat je ziet als een soort muzikale hallucinatie is, omdat het bestaat uit herhaling op herhaling. We denken veel hetzelfde over dingen.In hoeverre verschilt het album van de live-setting?
Vroeger verschilden ze totaal. Ik maakte een album, en eigenlijk maakte ik dan een compleet andere set van muziek voor live-optredens. Wat zo leuk is aan het optreden van de G.O.D.-dingen, is dat het qua structuur dichtbij de opnames blijft – het gaat erom van het al bestaande iets meer te maken, het naar een hoger niveau te tillen.Je werkt mee aan het meest recente album van DJ Earl, toch?
Ja, ik heb er echt zin in dat iedereen het te horen krijgt. De plaat komt uit bij Teklife, en ik heb wat van de toetsen gedaan en een paar dingen gearrangeerd.Dankjewel, en veel plezier in Sydney.Oneohtrix Point Never draait zondag 19 juni op het driedaagse Best Kept Secret festival in Hilvarenbeek.
Advertentie
OPN: Cool, dat is een goed teken. Ik streef zeker naar iets dat ik zie als het hallucinerende karakter van muziek; dat is altijd al de vibe geweest van OPN. Ik zie het als iets dat je kunt voelen, een gevoel dat gedeeld wordt tussen mij en de OPN-fans. We weten pas wat het is, als het er is.Welke live-optredens hebben je het meest geïnspireerd?
Ik denk dat ik het meest ben geïnspireerd door Nine Inch Nails, waar ik een aantal weken mee heb doorgebracht. Maar ook de eindeloze hoeveelheid noise-shows die ik in Boston heb bezocht in de jaren nul zijn belangrijk geweest. Die hebben me veel geleerd over improvisatie en het creëren van verhalen met een rauw geluid.
Advertentie
Ik weet vrij zeker dat ik precies het tegenovergestelde heb gedaan – maar ik geloof niet dat iemand dat erg vond.Je liveshow is veranderd sinds je samenwerkt met je visuele videocollega Nate Boyce en zijn gitaar. Kun je daar iets meer over vertellen?
Nate is een geweldige gitarist en synth-speler, dus dat was altijd al iets wat ik in hem bewonderde. Aangezien er een heleboel synth-gitaardingen gebeuren op G.O.D., was het logisch om Nate te vragen voor die dingen.Waar is jullie samenwerking begonnen?
We hebben elkaar ontmoet via onze wederzijdse vriend Robert Beatty, een muzikant en kunstenaar uit Kentucky. Hij had al eerder wat ontworpen voor mijn album, en hij stuurde me iets van Nate's werk, en ik vond dat perfect voor de visuele kant van het verhaal en mijn muziek. Het eerste gesprek dat we hadden ging geloof ik over een heel simpel spelletje als Wolfenstein 3D, wat ook een soort muzikale hallucinatie is. Daarmee bedoel ik dat wat je ziet als een soort muzikale hallucinatie is, omdat het bestaat uit herhaling op herhaling. We denken veel hetzelfde over dingen.In hoeverre verschilt het album van de live-setting?
Vroeger verschilden ze totaal. Ik maakte een album, en eigenlijk maakte ik dan een compleet andere set van muziek voor live-optredens. Wat zo leuk is aan het optreden van de G.O.D.-dingen, is dat het qua structuur dichtbij de opnames blijft – het gaat erom van het al bestaande iets meer te maken, het naar een hoger niveau te tillen.Je werkt mee aan het meest recente album van DJ Earl, toch?
Ja, ik heb er echt zin in dat iedereen het te horen krijgt. De plaat komt uit bij Teklife, en ik heb wat van de toetsen gedaan en een paar dingen gearrangeerd.Dankjewel, en veel plezier in Sydney.Oneohtrix Point Never draait zondag 19 juni op het driedaagse Best Kept Secret festival in Hilvarenbeek.