FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Jamie Jones: "Ik wilde dat mijn feest net zo vet zou worden als Paradise Garage"

Een verhaal over Ibiza’s legendarische Paradise-avonden, opgetekend door de schepper zelf.
For 16 consecutive summers now, Jamie Jones has been soaking up the sounds and spirit of Ibiza. It's clearly had an effect. In 2011 he was voted the world's best DJ. In 2012 he launched his own kaleidoscopic Ibiza DC10 residency called 'Paradise'. Three summers later and his techno wonderland has just hosted the likes of Marco Carola, Maya Jane Coles, Cajmere and Disclosure to mesmeric effect. As we approach the closing party for Paradise Jamie reveals, in his own intimate words, the secret to what makes his sizzling empire tick. 

Al zestien zomers achter elkaar ademt en belichaamt Jamie Jones de sound en spirit van Ibiza. Dit heeft duidelijk effect gehad; in 2011 werd hij door Resident Advisor uitgeroepen tot beste dj van de wereld. In 2012 lanceerde hij Paradise, zijn eigen veelzijdige residency bij club DC10 op Ibiza. Drie zomers lang draaiden niet de minste namen in Jamie's technowonderland. Artiesten als Marco Carola, Maya Jane Coles, Cajmere en Disclore hebben voor betoverende nachten achter de draaitafels gezorgd. Nu de closing party van Paradise nadert, onthult Jamie zelf het geheim van zijn succesvolle imperium.

Advertentie

Jamie: Om de scene te begrijpen moet je op Ibiza wonen. Je moet de afterparty's afgaan en daar je meest rare en intieme muziek draaien voor de regulars; daardoor krijg je het gevoel dat je deel uitmaakt van het eiland. Je schept daarmee een gevoel van verbondenheid wat weer mensen kan aantrekken voor je eigen feest, dat is wat muziek kan doen.

Het is altijd mijn bedoeling geweest om een eclectisch feest te organiseren met goed geluid, goede muziek en leuke mensen die de juiste vibe creëren. Met andere woorden: ik wilde dat mijn feest net zo vet was als vroeger de Paradise Garage. Vandaar de naam Paradise.

Het was logisch om DC10 als vaste plek te kiezen. Het is de club waar ik in mijn leven waarschijnlijk de meeste tijd heb doorgebracht. Ik ben al zestien zomers achter elkaar op Ibiza en kom elke maandag bij DC10, weer of geen weer – ook hier kan het regenen.

Veertien jaar geleden kwam je bij DC10 binnen vanaf de straatkant. Er hing een groot doek dat als deur diende, daarna kwam je meteen in de grote zaal terecht. Het was er vuig, er lagen overal plassen met water en het rook er naar schimmel. De eerste keer dat we er waren kostten het ons een paar uur voor we doorhadden dat de lichtgevende deur toegang gaf tot het terras – dit kan ook hebben gelegen aan de beschonken toestand waarin we verkeerden. Die avond draaide Tania Vulcano, op een draaitafel die opgezet was op allemaal plastic kratten. We zijn gebleven tot de bewakers de deuren kwamen sluiten, dat was om twee uur 's middags. DC10 was altijd prachtig.

Advertentie

Veertien jaar later proberen we bij Paradise nog steeds dingen op een andere of een speciale manier te doen. We zijn er bijvoorbeeld erg voor om de feesten te combineren met de modewereld. Het is niet alleen maar een technoavond in een zweterige zaal; het is een bont en rafelig, rauw en origineel gezelschap.

We kiezen altijd residents die veelzijdig en eclectisch zijn. Richy Ahmed, Mark Jenkyns, Robert James en Luca C van Infinity Ink draaien allemaal al heel lang en zijn niet bang om één te worden met het publiek. Op basis van de successen op het label zijn er ook nog andere dj's aan de Paradise-familie toegevoegd. Kijk bijvoorbeeld naar Patrick Topping en wAFF – twee whizzkids die constant producties uitbrengen.

Wat ze in het verleden ook hebben gedaan, het belangrijkste is dat onze residents liefde hebben voor muziek, het dj-bestaan moet je leven zijn. Je moet elke dag wakker worden en zin hebben om muziek te maken of nieuwe tracks te vinden. Marco Carola luistert ongeveer tweeduizend tracks per week, ik zelf misschien nog wel meer. Zo zorg ik ervoor dat mijn sets elke week fresh blijven.

Als er één persoon en één track is die Paradise echt belichaamt, dan is het Genedefekt van Cajmere (aka Green Velvet). Hij heeft mogelijk de meeste invloed op me gehad en is een goede supporter en gast-dj bij Paradise. Genedefekt was een grote track. De lyrics gaan over hoe hij door toedoen van de farmaceutische industrie verslaafd bleef aan medicijnen. Dankzij social media weten mensen nu steeds beter hoe corrupt deze farmaceutische bedrijven zijn, maar toen hij dit nummer uitbracht was hij zijn tijd ver vooruit en verspreidde hij zo op een effectieve manier zijn boodschap.

Advertentie

Ik ben erg gevoelig voor energie, dat is waarschijnlijk de reden dat hier terecht ben gekomen. Het DC10-terras is een van de meest legendarische plekken in de gehele house- en technoscene. Het is er zo intens dat als het energieniveau voor een seconde daalt, iedereen dat meteen voelt. Als ik in de club rondloop en er geen aanstekelijke energie is, voel ik me daar verantwoordelijk voor.

Ibiza blijft een rare plek; mensen komen naar het eiland om de unieke energie te ervaren. De mensen schrijven deze energie toe aan het magnetisch veld van Es Vedra (een gigantische en mysterieuze rots in de zee) – maar wat het ook is, het is zeker bijzonder en ik vind dat DC10 dit goed weet te vangen. Als dj gaat het erom dat je met deze energie speelt en zo het publiek een bepaalde richting op beweegt. Als dit lukt zullen de mensen weggaan met een speciaal gevoel of een mooie herinnering.

Laatst, toen de zon net op was gekomen en ik aan het einde van mijn set was, draaide ik Joe Smooths Promised Land. Het had zo'n diepe uitwerking op iedereen. Dit is een nummer dat ik gevonden had op mijn tweede trip naar Ibiza, en het was een van de laatste nummers op een mix-cd van Danny Rampling . We waren niet cool genoeg om naar afterparty's te gaan en hadden daar trouwens ook helemaal geen geld voor. We konden het net betalen om naar een club te gaan en één pilletje XTC te kopen. Voor de rest leefden we op een blik hotdogs per week. Elke ochtend als we thuiskwamen luisterden we naar dat ene nummer. Ik draaide 'm op het einde van mijn set op Burning Man dit jaar; dat moment is denk ik mijn favoriete dj-moment in alle zestien jaar dat ik het vak zit. Iedereen zong elk woord mee en dat is in deze dagen heel zeldzaam.

Ik hou er meer van om mensen achter te laten in een emotionele staat, dan in een energieke staat. Langere sets draaien op Paradise geeft je de mogelijkheid om mensen mee te nemen naar plekken waar ze nog niet zijn geweest. En dat gebeurt gewoonlijk met tracks die een ongebruikelijke melodie of break bevatten. We zoeken allemaal dat moment waarop we kippenvel krijgen; dat is het ultieme doel. Dat is de magie waar iedere dj naar toe wil bouwen.

Jamie Jones staat 17 oktober in het NDSM te Amsterdam, bij DGTLs ADE special van Paradise.