Een 3D-printer die je avondeten maakt

Voedsel is al lang een doelwit geweest voor de ontluikende 3D-printindustrie. Logisch ook: een hele hoop voedsel bestaat al in vormen die je uit een tuitje kunt spuiten, het laat geen verpakkingsafval achter en iedereen houdt van eten.

We hebben al een paar printers gezien die zich specialiseren in bepaalde cuisines. De Cubify Chefjet was bijvoorbeel sterk aanwezig op de afgelopen CES. Het ding kan suiker en chocolade in allerlei gestoorde vormen printen, check maar. Nu is er een ander model dat Kickstarter domineert, een teken dat voedselprinters steeds dichterbij de consumentenmarkt komen.

Foodini wordt gemaakt door het Amerikaanse bedrijf Natural Machines en claimt dat ze "de eerste 3D-printer die echt, vers en gezond voedsel kan printen" zijn. Dat betekent dat je allerlei soorten voedsel erin kan stoppen - bij het ding worden lege capsules geleverd die je zelf kan hervullen.

Het ding ziet er zonder twijfel verschrikkelijk tof uit, een beetje als een super hightech koffiezetter die je 's ochtends gedag zegt ofzo. De makers zitten al op de helft van hun crowdfundingdoel, dus er iets blijkbaar iets heel aantrekkelijks aan je eten in gekke vormen te kunnen printen.

Dat is namelijk alles wat voedselprinten heeft laten zien tot dusver. Voedselprinters zijn dus nog lang niet een essentieel apparaat zoals de magnetron (hoewel de de Foodini Kickstarter-pagina dat wel beweert).

Magnetrons maken het koken van voedsel in sommige gevallen een stuk praktischer, maar Foodini vervangt in principe geen stappen uit het bereidingsproces. Het bedrijf suggereert een paar gevallen waarin 3D-printen voedselproductie stroomlijnt, zoals bij het "vormen van deeg in visvormige koekjes, of het vormen van ravioli." Ik weet natuurlijk niet wat jij dagelijks voor jezelf bereid, maar dat lijken me best niche gevallen.

Mensen aansporen om hun eigen voedsel te maken uit verse ingrediënten is een nobel streven, maar wat Foodini aanbiedt is in feite niets meer dan wat nieuwe presentatievormen. En hoe tof die vormen ook zullen zijn, voegt dat niet megaveel toe.

En dan hebben we het nog niet over de prijs gehad - rond de 1000 euro - en de extra moeite die je moet doen om eten 3D te kunnen printen. Om eten te printen moet je het eerst blenden tot een papje, dus hoewel het technisch mogelijk is om een pizza of hamburger te printen, lijkt me de waterige broodpap niet bepaald lekker. En knapperige groente kan je ook helemaal vergeten.

Ook moet je al het eten koken dat niet rauw gegeten kan worden, voor of na het printen. Daar komt bovenop dat 3D-printen nou niet bepaald een razendsnel proces is.

Uiteindelijk is een voedselprinter gewoon een soort lopende bandrobot: een technologische sous-chef die voedsel in gekke vormen kan maken. Supercool - kijk maar naar Foodini's chocoladevazen - maar geen revolutie in de keuken.

Maar wat niet is kan nog komen! De revolutie komt bij de 3D-printer/combioven/blender.