Noord-Korea's eerste smartphone is waarschijnlijk niet Noord-Koreaans

Na een jarenlang verbod op consumententechnologie begint Noord-Korea nu eindelijk te flirten met nieuwe technologie. Maar wel op hun eigen manier, natuurlijk.

Hun laatste project werd dit weekend onthuld, toen hun staatstelevisiezender Kim Jong-un toonde terwijl hij op inspectie was bij de fabriek die naar verluidt hun eerste smartphone produceert. Helaas voor de Koreanen bestaat er een grote kans dat de telefoon niet op internet kan en waarschijnlijk ook niet in Noord-Korea gebouwd is.

De Korean Central News Agency ging desondanks helemaal los op het bezoekje, en meldde dat de grote leider "erg veel waardering toonde voor het vernuft waarmee de ambtenaren en medewerkers van de fabriek een sterke fundering bouwden voor de massaproductie van telefoons [hand phones, red.]" Hij merkte verder nog op dat het "fijn is om te zien hoe de telefoons succesvol geproduceerd worden met vernuftige technologie."

Maar experts zeggen dat de telefoon waarschijnlijk geproduceerd is in China en in het geheim naar Noord-Korea wordt geëxporteerd om de indruk te wekken dat ze daar gemaakt worden. De arbeiders op de foto's tonen alleen afgemaakte producten en inspecties daarvan, maar geen daadwerkelijke productie. Ondertussen schept Kim Jong-un op hoe "massaproductie van goederen in Korea nationale trots en zelfrespect kan schenken aan het Koreaanse volk."

Op dt moment is er weinig bekend over de smartphone zelf - alleen dat die op Android draait, een camera heeft met "high pixels" en Arirang genoemd is. Toch is er een hoop twijfel of het ding online kan.

Ten eerste heeft het land een ijzeren greep op internettoegang. Slechts een select aantal Noord-Koreanen buiten de overheid en het leger hebben toegang tot het www. Ze hebben wel een intranet, de Kwangmyong, die bereikbaar is via een inbelmodem, en toegang geeft tot een handjevol staatswebsites. Toen vorige maand een toerist een Noord-Koreaanse Android-tablet in handen kreeg, had hij slechts toegang tot het lokale intranet. En Angry Birds.

Er is maar één internetprovider in Noord-Korea en die is (natuurlijk) in staatshanden. Op het moment zijn 3G-abonnementen verboden, behalve voor buitenlanders in de Republiek. Afgelopen februari stelde Noord-Korea het netwerk heel even open voor toeristen, maar stopte daar een maand later al mee.

Desondanks zijn Noord-Koreanen dol op mobiele telefoons. Er zijn er pakweg een miljoen in de omloop - de meeste vanuit China de grens over gesmokkeld. Het aantal abonnementen bij "Korolink," de enige mobiele provider in het land, verdubbelde in een jaar tijd naar twee miljoen.

Dat zou één van de redenen kunnen zijn dat Noord-Korea niet alleen enthousiaster is geworden over smartphones en tablets, maar ze ook zelf gaat produceren. Een beetje als ouders die zeggen "Als je drugs neemt, doe het dan thuis," zegt de overheid ermee dat als je dan toch een smartphone moet hebben, je er beter eentje van eigen bodem kan rocken. Bovendien kunnen ze dan alles beter in de gaten houden, volgens de Washington Post.

Het zou ook gewoon kunnen dat hun 29-jarige leider gewoon een grotere nerd is dan zijn voorganger. Hij is wel eens gespot met een mobieltje en heeft het meer dan eens over de rol van technologie in het land gehad. Dat zou dan toch het betere alternatief zijn, dat de nieuwe smartphones een teken zijn van vooruitgang in het afgesloten land. Maar het lijkt mij een kleine concessie met een grote PR-waarde. Als de Arirang-telefoon vergelijkbaar is met de Samjiyon-tablet, dan zullen er geen apps, wifi of internet opzitten. Maar gelukkig wel Angry Birds.