Van IPA's krijgen mannen borsten en een slappe

Weinig mensen weten dat de hop in je favoriete IPA-bier een prima medicijn is tegen slapeloosheid en de menopauze door het hoge gehalte aan fyto-oestrogenen. Helaas zijn het ook diezelfde fyto-oestrogenen – onder brouwers vaker bekend als brewers droop – die misschien iets minder gunstig zijn voor de mannen onder ons.

Ja, je hebt het goed gelezen. Van hop krijgen mannen borsten en een slappe.

In het boek

Sacred and Herbal Healing Beers

noemt Stephen Herrod Buhner de drie standaardtoepassingen van hop in kruidengeneeskunde: als slaapmedicijn, laxeermiddel en als medicijn tegen menopauze en endometriosis. Volgens kruidendokter Susan Weed kan het ook gebruikt worden als pijnstiller en als supplement om melkproductie te stimuleren bij vrouwen die borstvoeding geven.

Dit is een positieve bijwerking voor vrouwen, maar een

te grote hoeveelheid oestrogeen

kan voor mannen negatief uitpakken in de slaapkamer. Britse brouwers en bartenders weten dit maar al te goed: "Als je te veel bier met hop drinkt, zul je uiteindelijk moeite krijgen je stijve te houden."

Ik heb geen last van slapeloosheid en geef ook geen borstvoeding dus zelf drink ik geen bier met hop. Ik brouw mijn eigen bier met wilde kruiden. Sommige mensen vinden het idee van hoploos beer misschien gek, maar geloof me als ik zeg dat goed gebrouwen kruidenbier heel goed werkt als medicijn tegen allerlei kwalen.

Ik woon in een klein huisje in Provo in Utah met de Cascade Range als achtertuin. Wanneer de winter voorbij is en het buiten warmer wordt, krijg ik een warm gevoel van binnen: het is weer tijd om mijn medicijnen te brouwen.

Ik gebruik meestal duizendblad, een kruid dat je hier gewoon kan plukken in de bergen. Het staat bekend als 'natuurlijke hop' in Scandinavië en in Navajo wordt het gebruikt als afrodisiacum. Voor mij was het gewoon onkruid in m'n achtertuin totdat ik er achter kwam dat ik er een bier van kon brouwen dat hielp tegen verkoudheid, koorts, griep en andere ziektes.

Duizendblad proeft als hop en is lekker bitter, maar nog iets kruidiger. In ale is duizendblad de plant die het bewustzijn scherp stelt (beter bekend als 'kunstenaarskruid'). Je kunt er kleuren duidelijk door zien en de drinker is vaak na een paar slokken al van de kaart.

Sinds ik legaal alcohol mag drinken heeft het me nooit geboeid of er gerst of hop in m'n bier zat. Misschien ben ik in de verkeerde tijd geboren. Ik ben best old school, net zoals de vrouwelijke ale-brouwers in de vijftiende eeuw.

Elk dorpje in Europa had in die tijd een 'ale-echtgenote' en ook buiten Europa waren er vrouwen met vergelijkbare functies. Echgenote zijn – net zoals echtgenoot zijn – betekende getrouwd zijn met je ambacht. Het was de gewoonte dat mannen het vee hielden en dat vrouwen kruiden verbouwden en drank brouwden voor de gemeenschap. Een ale-vrouw was een kruidendokter. Ze maakte deel uit van de 'witte heksen', een groep vrouwen die oude kennis van plantengenezing doorgaf van generatie op generatie. De traditie begon te verwateren toen in 1512 de eerste fabriekseigenaren kans zagen om op grote schaal een industriële business te beginnen.

Voor die tijd was het brouwen van ale door vrouwen heel belangrijk voor het bij elkaar houden van de gemeenschap. Toen in 1512 in Duitsland het 'Reinheitsgebot' werd ingesteld werden de meeste medicinale kruiden voor bier – bijvoorbeeld tegen onvruchtbaarheid en erectiestoornissen – verboden. Vanaf dat moment mochten hop en gerst alleen nog maar gebruikt worden voor bier.

Hoeveel recepten er verloren zijn gegaan, zullen we nooit weten. Gelukkig hebben we wel een aantal overblijfselen, bijvoorbeeld een bier-recept met bilzekruid. Als je bilzekruid in de juiste dosering inneemt, kun je er van gaan hallucineren. Bilzekruid is familie van de giftige nachtschadefamilie en de doornappel waar voorzichtig mee om moet worden gegaan – te veel hiervan kan dodelijk zijn.

Na deze biergeschiedenislessen werd ik verliefd op de kunst van medicinaal brouwen. Ik was dolblij toen ik erachter kwam hoe makkelijk het brouwen zelf was. Toen ik het witte schuim op m'n eerste brouwsel zag, dacht ik: wow, microben en ik hebben dit samen gemaakt.

In het begin brouwde ik simpelweg om iets illegaals te doen. Dat was nog in de tijd dat het in Utah tegen de wet was om thuis alcohol te brouwen. Dit was nog een erfenis van het drankverbod van de Rockefellers, dat eigenlijk meer was bedoeld voor financieel gewin voor de Rockefellers dan voor de volksgezondheid. De Rockefellers financierden de Women's Christian Temperance Union, stelden een verbod op destillatie-apparaten voor van boeren op het platteland in en dwongen mensen om benzine te kopen voor auto's en tractors in plaats van het schone appelalcohol dat voor die tijd gebruikt werd.

In 2009 kreeg een groepje bierliefhebbers het voor elkaar om thuisbrouwen in Utah te legaliseren. Ondanks de legalisering word ik in mijn dorp nog steeds scheef aangekeken door de gelovige (lees: nuchtere) gemeenschap als ik vertel dat ik mijn eigen bier brouw.

Jouw lokale bierbrouwer zal het hoogstwaarschijnlijk niet eens zijn met mijn manier van brouwen omdat ik geen gebruik maken van kunstmatige gist, gerst of hoppen. Argumenten als 'het belang van chemische reinigingsmiddelen' en 'een zure ale-smaak' hoor ik maar al te vaak.

Als je een glutenallergie hebt, ben je vast fan van het gebruik van honing – net zoals bij Ethiopische t'ej (honingwijn) – in plaats van mout in mijn bier. Als thuisbrouwer maakt deze vervanger het proces van bier maken ook makkelijker: ik hoef geen graan te kiemen, drogen of roosteren.

Vergeet niet dat bier oorspronkelijk een afgekoeld, gezoet en gefermenteerd theeaftreksel is. Zie je favoriete IPA- en stoutbier als een schuimend hoptheetje, gezoet met verschillende soorten gerst.

Je eigen bier maken is geen precisiewerk. Angst weerhoudt veel mensen die interesse hebben in fermentatie ervan te beginnen. Bierbrouwen is een simpele, eerlijke ambacht die veel mensen gelukkig maakt. Soms is het een frustrerend, vermoeiend en intuïtief klusje, maar het blijft altijd leuk.

Toen ik voor het eerst begon met mijn medicinale bieren wilde ik alleen de hoeveelheid ibuprofen die ik innam tegen buikkramp verminderen. Ik maakte ale met salie. Behalve dat het kruid nu vaak wordt gebruikt als smaakmaker in bier, helpt het ook tegen typische vrouwelijke 'problemen' zoals die nare buikkrampen.

Uiteindelijk was het één van de lekkerste bieren die ik ooit had gebrouwen. Naast pijnstiller werkt het namelijk ook perfect als oppepper op een baaldag.