Foto’s die het stereotype van het paardenmeisje onderuithalen
FOTO'S DOOR WILMA HURSKAINEN

FYI.

This story is over 5 years old.

Identiteit

Foto’s die het stereotype van het paardenmeisje onderuithalen

In haar nieuwe boek onderzoekt de Finse fotograaf Wilma Hurskainen de complexe relatie tussen mensen en paarden.

Meisjes houden van paarden en jongens van voetballen – dat is een tijdloos (maar niet per se kloppend) stereotype uit de popcultuur. De Finse fotograaf Wilma Hurskainen was ook zo'n paardenmeisje. Nu ze volwassen is, is haar benadering van het onderwerp veel volwassener en gevarieerder. Haar nieuwe boek The Woman Who Married a Horse gaat over de magische connectie tussen mensen en paarden – een vriendschap die is gebaseerd op wederzijds respect.

Advertentie

We spraken de 37-jarige fotograaf – die in Azië en Europa heeft geëxposeerd - over haar fascinatie met deze dieren, de aantrekkingskracht van minipony's en hoe de liefde tussen mensen en paarden zo'n cliché is geworden.

Broadly: Hoe verschilt volgens jou de relatie tussen vrouwen en paarden van de relatie tussen mannen en paarden?
Wilma Hurskainen: Volgens mij is er niet per se een groot verschil. Zowel mannen als vrouwen kunnen een sterke band hebben met een paard. Aan de ene kant heb je het iconische beeld van een eenzame cowboy met zijn paard als vertrouwde metgezel. Aan de andere kant zijn er meisjes van een bepaalde leeftijd die het gevoel hebben dat ze alleen door hun lieve pony worden begrepen. Omdat ik ben opgegroeid met drie zusjes heb ik altijd meisjes en vrouwen gefotografeerd. Nu, in dit werk, laten vrouwen de bizarre wereld met hun paarden zien.

Heb je een persoonlijke connectie met het onderwerp?
Als kind droomde ik ervan om paard te rijden, maar mocht dat niet. Als volwassene leerde ik paard te rijden dat ging (letterlijk) met me aan de haal. Ik begon na te denken over het paard als symbool in de kunst en begon volksverhalen te lezen waarin paarden een belangrijke rol speelden. Uiteindelijk raakte ik geïnteresseerd in vraagstukken als de mogelijkheid om te communiceren tussen twee soorten, overeenkomsten tussen mensen en paarden en de sterke aanwezigheid van dieren in de hedendaagse kunst. Dieren lijken te dienen als een soort spiegel waarin mensen zichzelf terugzien, een reflexie die ze niet op een andere manier te zien krijgen. En toch, hoe meer belonend die menselijke houding tegenover het dier is, hoe troebeler het spiegelbeeld wordt.

Advertentie

Alle foto's door Wilma Hurskainen

Staan vrouwen met hun eigen paarden op de foto's of zijn het modellen?
Op mijn allereerste foto's poseerde ik zelf, maar dat was heel onpraktisch. Dus ging ik opzoek naar vrouwen die veel tijd hadden doorgebracht met paarden en wisten hoe ze met hen om moesten gaan. Veel van de foto's zijn in de VS gemaakt en daar ontmoette ik geweldige jonge vrouwen – bijvoorbeeld meisjes die nog voordat ze konden lopen, leerden paardrijden. Dat is een heel andere situatie en houding dan die ik van de meeste ruiters uit Finland ken. Wij werken niet met de paarden, het is meer een hobby. Hoe dan ook, ik ontmoette vrouwen (en mannen) die zulke sterke wederzijdse relaties hadden met hun paarden, die met elkaar waren opgegroeid of hele belangrijke dingen van elkaar hadden geleerd. Het is moeilijk om dat te beschrijven.

Woont die kleine witte pony die op de bank is afgebeeld echt in een huis?
We brachten haar naar binnen voor de foto. Ze is een falabella, een miniatuurpaard, maar is daarnaast ook nog een dwerg. Super klein! De meeste paarden die ik fotografeer zijn paarden die ik gewoon tegenkwam, maar bij een paar foto's had ik het geluk dat ik mocht werken met getrainde paarden die op commando konden gaan liggen.

Het is een beetje een cliché dat meisjes van paarden houden, en op je website staat dat je verhalen uit meisjesboeken gebruikte. Waarom denk je dat jonge meisjes paarden zo leuk vinden?
Het is een cliché en ik vind het soms beledigend dat de vriendschappen tussen meisjes en paarden worden gezien als een fase, vlak voordat ze geïnteresseerd raken in jongens en hun seksualiteit gaan onderzoeken. Het gaat veel dieper dan dat. Paarden kunnen heel accepterend en rustgevend zijn. Andere paarden hebben het juist nodig dat de mens kalm is en de leiding neemt. Het kan een manier zijn om te ontdekken dat ze over doorzettingsvermogen en leiderschapskwaliteiten beschikken. En door dingen samen te doen met zo'n enorm wezen, kun je de wereld op een andere manier ervaren – zoals een paard de wereld ervaart.

Advertentie