Mijn reünie met Christiane F.

Brad Elterman stond met zijn neus (en camera) vooraan toen de punkbeweging in Amerika op gang kwam, en legde in de jaren zeventig en tachtig vrijwel alle muzikanten en kunstenaars die er iets toe deden vast op film. Voor VICE ging hij naar Berlijn om Christiane F. opnieuw te fotograferen.

Christiane F. in Berlijn, 2015 (alle foto's door Brad Elterman)

Het is 34 jaar geleden dat ik Christiane F. voor het laatst zag. Ik fotografeerde haar in 1981 op de Hollywood Boulevard. Zij was overgevlogen uit Duitsland om de cultfilm die op haar leven is gebaseerd te promoten, en ik was een jonge gast die voor een Duits tijdschrift een paar foto's moest maken. Als ik het me goed herinner was haar Engels niet heel goed, maar Uli Edel, de regisseur van de film, vertaalde waar nodig. Ik zag haar later die dag nog even bij The Rainbow Bar. De volgende dag stapte ze op het vliegtuig naar Berlijn, en weg was ze.

Christiane F. in Hollywood, 1981

In de afgelopen paar jaar hebben veel mensen me gevraagd hoe het was om Christiane F. te fotograferen. Ze zeggen allemaal hetzelfde: "Echt cool". Ik verbaas me altijd een beetje over die bewondering, aangezien het boek en de film gaan over een heroïnejunkie die haar lichaam verkoopt voor drugs.

Dankzij een paar gemeenschappelijke vrienden werd ik herenigd met Christiane, dit keer in Berlijn. We aten samen en praatten over vrienden van vroeger. Christiane had nog steeds dezelfde lach, dezelfde prachtige jukbeenderen en dezelfde levenslust. Ik wilde haar geen opdringerige vragen over haar privéleven stellen, omdat alle details van haar leven al algemeen bekend zijn. Ik wilde met haar praten als een vriend en niet als een verslaggever – net als in 1981.

De fotoshoot vond plaats op mijn laatste dag in Berlijn. Het was een nare, koude en natte dag – iets waar de meeste Berlijners wel aan gewend zijn. Het contrast met die zonnige dag in Hollywood meer dan 34 jaar geleden was groot, maar dat maakte niet uit. We reden naar de restanten van de Berlijnse Muur en liepen rond met Christianes hond Leon. Terwijl ik een rolletje vol schoot met mijn compact-camera maakten schoolkinderen en toeristen op de achtergrond selfies met hun iPhones.

Lees ook: "Ik leef niet lang meer" – een ontmoeting met de echte Christiane F.