Casinomedewerkers vertellen over de raarste en smerigste dingen die ze hebben meegemaakt

Werken in een casino is geen baantje waarbij je af en toe kan wegdromen. Je moet altijd gefocust en alert zijn, snel kunnen reageren, en bovenal moet je geforceerde glimlach natuurlijk lijken. Wel is het zo dat je veel gestoorde dingen ziet, omdat je allerlei soorten mensen tegenkomt in een casino. Van gokverslaafden die hopen op hun ene grote kans om rijk te worden tot excentrieke miljonairs. Van treurige oude mannetjes die hun hele pensioen op rood zetten tot tieners die alleen maar de entree betalen om het gratis buffet te plunderen. Of mensen die totaal doorslaan als ze al hun spaargeld voor hun ogen zien verdampen.

Ik vroeg zes mensen die in de gokindustrie hebben gewerkt wat de meest gestoorde dingen zijn die zij ooit hebben meegemaakt in een casino.

Videos by VICE

De man die dacht dat zijn penis geluk bracht

In het casino kom je veel mensen tegen die erg bijgelovig zijn. Veel bezoekers hebben bijvoorbeeld de gewoonte om alleen met hun rechter- of linkerhand in te zetten aan de roulettetafel. Ook zag ik een keer een man elke keer als de dealer aan het roulettewiel ging draaien zout in een asbak strooien om kwade geesten weg te jagen. Maar wat er een keer gebeurde toen ik als serveerster in een casino in Boekarest werkte, spande de kroon. Een man die veel geld aan het inzetten was bij de roulettetafel bestelde wat te eten bij me. Nadat ik zijn bestelling had gebracht, kwam ik nog even terug om te vragen of hij ook wat te drinken wilde. De dealer stond op het punt om aan het wiel te draaien, en plotseling zag ik hoe de man zijn hand in zijn broek stopte en zijn penis vastpakte.

Ik was in shock. Ik dacht bijna dat ik aan het hallucineren was, maar iedereen om mij heen zag hetzelfde gebeuren. Dit was zijn manier om geluk af te dwingen. Elke keer als het wiel draaide, stopte de man zijn hand in zijn broek en speelde hij met zijn penis. En hij leek er geen probleem mee te hebben om met diezelfde hand te eten, zonder zijn handen eerst te wassen. Onze manager instrueerde ons dan ook maar om zijn fooien niet met de hand aan te nemen, maar op ons dienblad te laten leggen, zodat we niet in contact zouden komen met zijn vieze, penis grijpende vingers.

(Maria, 27 jaar)

De pechvogel die zijn geld wilde doorslikken

Toen ik als ‘eye in the sky’ (degene die alle beveiligingsmonitors in de gaten houdt) werkte, zag ik veel dingen die anderen niet zagen. Het vreemdste dat ik ooit heb gezien gebeurde toen ik in een casino in Nairobi werkte. Een bezoeker kwam naar de roulettetafel en zette in op 24 getallen –

twee derde van de roulettetafel dus. De dealer gooide het balletje op, en het landde precies op het gedeelte van het wiel waar de man niks op had ingezet. Toen hij dat zag sloegen de stoppen bij hem door. Hij griste het geld dat hij net had verloren weg en zette het op een lopen. Een beveiliger ging achter hem aan en pakte hem vast. Toen hij doorhad dat hij geen kant meer op kon, stopte de pechvogel de biljetten in zijn mond, zodat hij het geld niet terug hoefde te geven.

Vervolgens kwam er nog een beveiliger bij. De twee beveiligers tackelde de man zo hard dat het wel de laatste minuut van een rugbywedstrijd leek. Vervolgens probeerden ze zijn mond open te trekken om het geld eruit te halen. Uiteindelijk lukte dat. Ze trokken de biljetten uit zijn mond, en legden ze, gekreukeld en onder het spuug, op de roulettetafel. De dealer belde de schoonmaker, die vervolgens aan kwam zetten met een ventilator. De biljetten droogden redelijk snel op, werden gladgestreken, en weer terug in het spel gebracht.

(Adrian, 30 jaar)

De reus die niet tegen zijn verlies kon

Ik werkte als receptionist in een casino in Boekarest. Op een dag kwam er een gigantische gozer van twee meter lang met een bierbuik binnen, die eruitzag alsof hij van plan was om flink wat stennis te schoppen. Dit was overigens om acht uur ‘s ochtends. Hij had slordig krullend haar en keek raar uit zijn ogen. Toen hij zich kwam registreren, zag ik dat er een geel tekentje achter zijn naam stond. Dat betekent dat hij of een groot bedrag had vergokt, of dat hij agressief was geweest en had geprobeerd vals te spelen. Maar hij mocht wel spelen, op de voorwaarde dat ik de beveiliging inlichtte. Ik liet hem naar binnen. Hij zette gelijk veel geld in op bijna alle nummers op de roulettetafel, en liet maar een paar getallen onbedekt. Blijkbaar werkte die tactiek niet: na een paar minuten begon hij te schreeuwen en gooide hij een grote metalen asbak naar de dealer.

Vervolgens ging hij naar de tafels waar je alleen kleine bedragen kan inzetten, en zette hij weer in op bijna alle nummers. Hij bleef daar een poosje en won wat geld, maar toen kwam er een andere dealer. Deze dealer kwam uit op een verkeerd nummer, waardoor die gast bijna al zijn winst verloor. Op dat moment liep ik net richting de zaal om wat papieren aan mijn baas te geven. Opeens zwaaide de deur open, en hoorde ik de manager naar de dealer schreeuwen: “Ren voor je leven!” De dealer kwam door de deuropening sprinten en stopte pas met rennen toen hij in de keuken was. Een inspecteur en een kelner kwamen achter hem aan, allebei net zo bang.

Wat er was gebeurd: de bezoeker was zo boos geworden dat hij had verloren, dat hij het voor elkaar had gekregen om de plastic deksel (een L-vormig geval dat erg zwaar en groot is) van de roulettetafel te trekken, terwijl hij riep dat hij iedereen ging vermoorden. De beveiligers grepen in, en het lukte ze uiteindelijk om de man naar buiten te werken. Hij kwam vervolgens weer bij de receptie binnen en begon te smeken om weer te kunnen spelen. Hij zei dat hij zich zou gedragen en niet met spullen zou gaan smijten. Hij zei dat hij over het algemeen een aardige man was, maar dat hij zich niet kon inhouden wanneer hij aan het gokken was.

(Manuela, 30 jaar)

De lange weg van het rouletteballetje

In 2009 werd er een nieuw casino geopend in Boekarest. Ik had enige ervaring met de roulettetafel, dus vroeg de bedrijfsleider me om op de openingsavond te werken. Vijf minuten nadat de deuren open waren gegaan, kwamen er drie mannen binnen die mij een paar duizend euro gaven om in te wisselen voor chips. Ik wisselde hun geld en maakte me klaar voor de eerste spin. Ik weet niet precies wat er misging, maar om de een of andere reden begon mijn hand te trillen, waardoor het balletje niet op het wiel maar op de vloer belandde. Het angstzweet brak me uit, en ik lachte met een scheve glimlach terwijl ik mijn excuses aanbood. Een ober bracht het balletje terug, en ik besloot het nog een keer te proberen.

Ditmaal belandde het balletje op het podium, bij de voeten van de drummer van de band die voor de gelegenheid was ingehuurd. “Fuck,” zei ik. De drie mannen die voor duizenden euro’s chips hadden ingekocht staarden me aan. Eén van hen vroeg of dit de eerste keer was dat ik als dealer werkte. Om me te verdedigen zei ik dat ik veel ervaring had, maar dat ik hydraterende crème had gebruikt waardoor mijn handen glibberig waren. Ze begonnen te lachen en ik voelde me weer wat rustiger. Ondertussen bracht iemand het balletje terug van het podium. Toen ik me opmaakte voor een derde poging voelde ik dat de ogen van het halve casino op mij waren gericht. “Wat zal ze nou weer fout doen?” Ik pakte het balletje en probeerde een nieuwe spin. Driemaal is scheepsrecht, maar niet voor mij. Ik kreeg het niet voor elkaar, en het balletje kwam terecht in een glas whisky van een van de bezoekers. Ik had vijf maanden uitgekeken naar de opening, maar kon geen normale spin geven op die avond.

(Aniela, 26 jaar)

De bezoeker die ruzie zocht met de beveiligingscamera’s

Ik werkte als croupier in een casino in Boekarest en had een bezoeker aan de tafel die rond de vijftigduizend euro had verloren die avond. De man had niets te drinken besteld en leek nuchter. Plotseling begon hij tegen de beveiligingscamera’s te praten. Hij staarde in de lens en vloekte hevig. Hij zei zoiets als: “De ballen zijn magnetisch, hè? Jullie zitten me daar gewoon uit te lachen, hè?” Hij zag dat een camera van het ene naar het andere focuspunt bewoog, wat zijn paranoia alleen maar voedde. “Oké, nu staren jullie naar me! Jullie hebben mijn geld gepikt en nu zitten jullie te lachen, hè? Jullie bewegen de camera’s om me te af te leiden, zodat ik verlies!”

Hij greep een asbak en gooide die in de richting van de camera. Natuurlijk kwamen de beveiligers er gelijk bij en namen hem mee naar buiten. Alle medewerkers begonnen te lachen om de arme man – inclusief de beveiligers die alles hadden gevolgd op de monitors.

(Christi, 34 jaar)

De vrouw die het te druk had met gokken om naar de wc te gaan

Ik heb een tijdje als beveiliger gewerkt in casino’s op cruiseschepen. Toen ik een keer om zes uur ‘s ochtends aan het werk was, was er maar één vrouw in het hele casino, die druk bezig was met de speelautomaten. Ze was Amerikaans. Normaal gesproken loopt er iemand rond bij de speelautomaten om de gasten te helpen, maar omdat het nog zo vroeg was, was er niemand op de vloer. De Amerikaanse was aan het winnen, en stond duizenden euro’s in de plus. Ze moest naar de wc, maar was bang dat iemand haar winst zou stelen. Natuurlijk gebeurt dit nooit, omdat alles goed in de gaten wordt gehouden, maar sommige spelers zijn nou eenmaal een beetje paranoïde.

In plaats van naar het toilet te gaan of een medewerker te roepen, ging ze achter een speelautomaat staan, trok ze haar broek naar beneden, en poepte ze op het tapijt. Vervolgens ging ze terug naar de speelautomaat en deed ze alsof er niets gebeurd was. Toen een van de medewerkers later even bij haar langsliep om te kijken of alles in orde was, rook hij iets. Hij ging op onderzoek uit, en toen hij de drol zag liggen vroeg hij of ze wist wat er was gebeurd. De Amerikaanse loog dat ze zich meende te herinneren dat er iemand was langsgelopen.

Hoe dan ook, wij keken de videobeelden erop na en ik vulde een rapport in over de vrouw. Dat was wel lastig, want ik mocht natuurlijk niet gewoon “poep” opschrijven, maar moest woorden gebruiken als “uitwerpselen” en “ontlasting”. Daarna gingen de beveiligers naar haar kamer om te vragen naar het incident. Ze was met een man. Toen de man hoorde wat zijn partner had gedaan, vroeg hij of hij overgeplaatst kon worden naar een eenpersoonskamer.

(Cosmin, 27 jaar)