Kakkerlakken zijn de ideale hulpjes tijdens reddingsoperaties. Dit is om precies dezelfde reden als waarom ze afzichtelijk zijn: ze kruipen door de meest onbereikbare krochten en ze zijn ontzettend moeilijk te doden. Daarnaast zijn ze makkelijk te hacken met sensoren en elektroden. Dit maakt de robot-kakkerlakken van onschatbare waarde voor de hulp die als eerste op een rampplek is en wil zien wat er gaande is op plekken die ze niet kunnen bereiken.
De meest recente kakkerlakhackers zijn de onderzoekers van North Carolina State University. De onderzoekers koppelen printplaatrugzakjes aan de beestjes en rusten ze uit met ongerichte microfoons. De signalen van de microfoon worden draadloos verzonden naar een computer waar de onderzoekers de signalen analyseren en zo de bron van het geluid probeerden vast te stellen.
Videos by VICE
De onderzoekers implanteren de elektroden in de kakkerlakken om ze elektronisch de spieren te kunnen stimuleren. Op die manier worden de kakkerlakken richting de bron van het geluid gestuurd. Alpert Bozkurt, de hoofdonderzoeker, vertelde me dat de biobotkakkerlakken met geluidssensoren overlevenden kunnen gaan lokaliseren door op hun hulpkreten af te gaan.
“Het doel van de biobots is om met hoge resolutie-microfoontjes te differentiëren tussen geluiden die er toe doen, zoals hulpkreten van mensen, of geluiden die niet belangrijk zijn, zoals een lekkende waterleiding,” vertelde Bozkurt in een statement van de universiteit. “Zodra we de belangrijke geluiden er uit kunnen filteren kunnen we gaan identificeren waar deze geluiden vandaan komen.”
Alper en zijn collega’s presenteerden een paper tijdens IEEE sensors 2014 Conference in Valencia. In het paper stellen ze dat de technologie kan worden aangepast en dat één omni-directionele microfoon kan worden gebruikt in plaats van reeks kleine microfonen. Als er bijvoorbeeld een kakkerlak is met een rijtje microfonen op z’n rug die een slachtoffer gelokaliseerd heeft, kan de partner kakkerlak met de omni-directionele microfoon een connectie maken tussen het slachtoffer en het reddingsteam zodat ze direct kunnen communiceren.
Het idee om insecten, en in het bijzonder kakkerlakken, in mobiele sensoren te veranderen speelt al een tijdje en de technologie wordt steeds makkelijker te implementeren. Je hebt al voor 99 dollarcent een ‘robo roach kit’. Het project haalde z’n kickstarter doel vorig jaar, een wetenschapper van Osaka University in Japan ontdekte pas geleden hoe ze kakkerlakken in batterijen kunnen veranderen om zo de sensoren die ze dragen van energie te voorzien. Wetenschappers zijn blijkbaar dol op het hacken van ongedierte.
“Het is gemakkelijker om met het neurale circuit van een kakkerlak te communiceren, ten eerste omdat hun gedrag op reflex gebaseerd is en daarom makkelijker is om te controleren,” Bozkurt: “Ten tweede zijn hun neurale circuits veel simpeler. Ten derde zijn ze klein, wat handig is omdat er nog geen robots zijn die dat formaat hebben. En ten vierde suggereert het meeste biologische bewijs dat insecten geen pijn registreren dit neemt de ethische vraagstukken die bij gewervelde dieren spelen ook weg.”
Er zijn nog wel een paar designproblemen om te overwinnen voordat ze het veld op kunnen. Het concept is er, maar de technologie is nog niet perfect. Bozkurt en zijn collega’s experimenteren met een soort onzichtbaar hek om de natuurlijke instincten van de insecten te kunnen controleren binnen de grenzen die aangegeven zijn door een Xbox Kinect. Als een kakkerlak buiten de grenzen gaat krijgt hij een elektrische stimulans om terug te gaan.
De onderzoekers moeten ook nog de details van het kalibreren van de microfoons doorkrijgen. Dan kunnen ze echt kleine geluiden accuraat gaan oppikken. Ook proberen ze een manier te vinden om de signalen te versterken, zodat ver weg gelegen geluiden ook opgepikt kunnen worden.
Het moet nog maar blijken of overlevenden van rampen de printplaat dragende kakkerlakken echt zullen gaan verwelkomen. Noem me ondankbaar maar ik zou het in m’n broek doen.