Wie in de jaren tachtig of vroege jaren negentig werd geboren in Sevilla, is opgegroeid met Curro – een grote, vriendelijke vogel met een bontgekleurde snavel. Hij was in 1992 de mascotte van de Wereldtentoonstelling in die Spaanse stad, die als thema The Age of Discovery had. Curro symboliseerde de hoop op een betere toekomst, en hij was voor, tijdens en na de tentoonstelling overal in de stad te zien – zijn foto werd op T-shirts, handdoeken, stickers en posters gedrukt, en tijdens de expo verscheen hij ineens fysiek op allerlei plekken op het evenemententerrein.
Advertentie
De wereldtentoonstelling werd dat jaar in Sevilla gehouden om de vijfhonderdste verjaardag van Christopher Columbus' tocht naar Amerika te vieren. Het festijn kostte meer dan een miljard euro, en het gebied waar de expositie werd gehouden strekte zich in 215 hectaren uit over het eiland Cartuja, waarvandaan Columbus zijn expedities volgens de overleveringen plande. Het gebied was een grote, futuristische metropool, vol met gekleurde paviljoens waarin de beste architectuur, cultuur en ontwerpen van over de hele wereld werd getoond. In de loop van zes maanden – vanaf 12 april tot en met 12 oktober, bezochten meer dan 41 miljoen mensen het gebied via een monorail en kabelbanen.Volgens mijn ouders was de tentoonstelling sociaal en economisch gezien een van de belangrijkste dingen die er sinds lange tijd in Sevilla waren gebeurd. Ze zeggen dat mensen dachten dat de Expo de geschiedenis van Sevilla in twee tijdperken zou verdelen – voor de Wereldtentoonstelling en erna. "Het was een poort naar een nieuwe wereld," vertelden mijn ouders me. "Het was een voorproefje van moderne kunst, technologie en cultuur."
25 jaar later ziet het gebied waar de tentoonstelling werd gehouden er meer uit als een postapocalyptische stad dan als een lanceerplatform voor een glansrijke toekomst. In de jaren na de Expo werd er niets gedaan om het gebied te onderhouden – en ondanks veel protesten, werden veel van de paviljoens en tuinen gesloopt. De kabelbanen en monorail werden ontmanteld, de onderdelen werden op elkaar gestapeld en ergens in een hoek gedumpt, waar zich nu een industrieterrein bevindt.
Advertentie
Sevilla's toekomstdromen uit de tijd van de Wereldtentoonstelling zijn zo dood dat de mascotte rust op een begraafplaats aan de rand van de stad. Een lokale antiekwinkel verzamelde honderden Curros – die bovenop de achtbanen en bij de ingang van de Expo stonden – en opende iets wat lokaal bekend staat als de "Curro-begraafplaats". De gedenkplaats is bedoeld om de mascotte en de droom waar hij voor stond voor toekomstige generaties te behouden, maar op dit moment ziet het er vooral griezelig uit. Ik pakte mijn camera en bracht een paar uur door tussen de halfvergane Curro's.Scroll naar beneden voor meer foto's van het Curro-kerkhof.
