De domme appjes die mensen elkaar stuurden op Lowlands

De combinatie van alcohol, slaaptekort en whatsapp is het ideale recept voor sociale zelfmoord. Toch zit er ook een zekere schoonheid in domme, dronken appjes: ze beitelen je puurste momenten van verwildering in steen, ze zijn een ode aan je rauwste moment, de tijd dat je door de krochten van de hel ging en terug kwam. Om die monumenten van wanstaltigheid te vieren verzamelde ik de domste appjes die bezoekers van Lowlands stuurden en ontvingen.

Je moet weten dat ik een zwakke maag heb, en dat ik daarom ongelooflijk vaak moet overgeven. Festivals zijn dus een hel voor me, en het is geen wonder dat onze Lowlands-groepsapp vol berichtjes staat waarin ik stuur dat ik even aan het kotsen ben. Gisteren gingen we bijvoorbeeld een ijsje halen, en ik voelde dat mijn maaginhoud weer naar boven kwam. Ik stak drie vingers in de lucht voor het aantal keer dat ik op dat moment nog moest braken en telde af, zodat mijn vrienden wisten wanneer ik klaar was om weer verder te feesten. Toen ik gisteren een burger ging halen, heb ik die vrijwel gelijk weer uitgekotst.

Dit weekend kon ik al dat kotsen en schijten op een gegeven moment niet meer aan en ben ik even met de trein op en neer gegaan naar mijn huis in de buurt van Amsterdam om even bij te komen. Daarna nam ik de trein terug naar Lowlands. Nu voel ik me weer totaal belabberd. Ik heb al twee keer moeten overgeven vandaag en tegen de misselijkheid nam ik een grote slok water, waar blijkbaar ketamine in zat. Ik ga alvast een kotszakje zoeken.

Het grootste deel van het weekend zit ik in mijn tent die langs het pad naar het festivalterrein slaat. Ik deel wat thee uit aan de vermoeide bezoekers en maak op die manier een praatje met andere festivalgangers. Ik ontmoet dus veel willekeurige mensen, maar dat heeft helaas nog niet geleid tot een leuke interactie met een man. Ik weet niet wat het probleem is dit jaar met de mannen op Lowlands, maar vanaf een bepaald tijdstip zijn ze naar mijn gevoel niet meer in staat om te flirten of zelfs een normaal praatje te maken.

Ik baalde er wel een beetje van, totdat gisteren een jongen zijn telefoon wilde opladen bij een stopcontact waar ik naast stond, en hij per ongeluk mijn been aanraakte. Vervolgens verdween hij weer in de massa, maar door die seconde dat zijn hand langs mijn been gleed, werd ik meteen opgewonden. Ik stuurde direct een berichtje naar mijn vriendinnen dat ik eindelijk aangeraakt was door een man. Ze antwoordden daarop dat ze zelfs dát niet gehad hebben.

Het was echt een goed festivalweekend, onder andere omdat ik het nummer van twee vrouwen heb gekregen. Eentje daarvan leerde ik vrijdag in de 24-uurstent kennen, de andere gaf me haar nummer nadat ik een foto van haar maakte met een wegwerpcamera. Het meisje van de 24-uurstent stuurde me ineens een berichtje met de vraag waar ik was, omdat we afgesproken hadden elkaar later op de avond te zien. Ik antwoordde “Yves van de polaroid”. Dat antwoord is ongelooflijk vaag, vooral omdat dat geen antwoord op haar vraag was en ik ook nog eens begon over een polaroidcamera, waarmee ik vermoedelijk de wegwerpcamera van het andere meisje bedoelde. Vervolgens herhaalde ze haar vraag, en daarop antwoordde ik dat ik op Lowlands ben.

Ik vermoed dat het vanaf dat moment opviel dat ik haar bestaan volledig vergeten was en pas de volgende dag besefte ik dat ik het helemaal verpest had bij haar, omdat ze niet meer antwoordde op mijn berichtjes.

Ik heb een whatsappgroep met mijn familie waarin we vooral updates van de dag en fotootjes sturen. Zo stuur ik dit weekend vooral berichtjes over hoe het op Lowlands gaat.

Vrijdag was ik flink bezopen, toen ik besloot dat het tijd was om nog wat berichtjes te sturen in de familie-appgroep. Mijn schoonzus merkte dat ik dronken was en stuurde me dat ik best een ‘oppeppertje’ kon gebruiken. Ik dacht dat ze hiermee bedoelde dat ik een lijntje moest nemen, dus ik antwoordde dat ik inderdaad drugs ging gebruiken. Toen ze antwoordde dat ze met ‘een oppeppertje’ eigenlijk een broodje kroket bedoelde, stuurde ik haar een filmpje waar ik met mijn dronken kop schreeuwde dat ik een ‘broodje keta’ ging eten. Alsof dat niet genoeg was, facetimede ik mijn broer, die met zijn twee jonge kinderen aan het slapen was en schreeuwde ik aan een stuk door dat ik keta genomen had. Ik stuurde de uren daarna nog geregeld ketamine-gerelateerde berichten in de groepsapp en maakte dronken selfies van mij en mijn vriendinnen, terwijl ik aan een stuk door aan het roken was.

Nu besef ik wat ik gedaan heb. Normaal gesproken hoor ik elke dag iets van mijn moeder, maar ze heeft nog op geen enkel berichtje van vannacht geantwoord. Ze wil niet eens weten hoe het met me gaat, en nu kan ik haar niet eens uitleggen dat ik eigenlijk helemaal geen ketamine had gebruikt.

We hebben met wat vrienden een whatsappgroep gemaakt voor Lowlands. Het grootste deel van onze gesprekken gaat over de vraag waar iedereen is en hoe we elkaar kunnen terugvinden.

Vrijdag raakten we op een gegeven moment een vriend van ons kwijt. Hij drinkt normaal niet, maar had gisteren wel een halve liter wodka in zijn eentje gedronken. Toen we hem vroegen waar hij was, stuurde hij een selfie om kwart voor twaalf met daarbij ‘ik lig eraf’. We probeerden de whatsappfoto te analyseren. We zagen wat takken, vreemde schaduwen en rare kleuren. Het zag er allemaal erg grimmig uit, vooral omdat hij een beetje wazig uit zijn ogen keek. Zijn broer zei echter dat we ons geen zorgen moesten maken.

Uiteindelijk keerden we terug naar de tent en we vonden hem slapend terug in een struik. We hebben een slaapzak op hem gelegd en verder gefeest.

Ik heb gisteren ontbeten met friet met stoofvlees, kort daarna at ik een normale friet en een uurtje later besloot ik nog een pakje friet te halen. Uiteraard moest ik door al die friet echt heel hard schijten. Ik ging zitten op de wc, dacht dat ik klaar was en dan moest ik nog een keer poepen nadat ik me al had afgeveegd. Ik heb echt zoveel gepoept, het was echt crazy. Uiteindelijk zat ik een kwartier op de wc. Mijn vrienden vonden me nergens en werden bezorgd, omdat ik plots wegliep. Ik was uitgeput van het intens poepen en antwoordde met mijn laatste krachten dat al die friet en dat eten aan het lozen was. Hun antwoord: ‘kankerlijer’.

Ik praat met iedereen op het festival, dus het was niet zo gek dat ik gisteren een gesprekje had met een jongen die me aansprak. Hij wilde die avond nog gaan dansen en zonder erbij na te denken, gaf ik mijn telefoonnummer. Ik dacht niet dat hij me nog ging sturen. Een half uur later stuurde hij me echter dat hij me wilde zien en ik dacht alleen maar: kut, hier zit ik totaal niet op te wachten. Ik vond het een afknapper dat hij me meteen een bijnaam gaf, ondanks het feit dat hij me niet kent en ook dat hij in enkele minuten tijd vier keer stuurde en begon te smeken om af te spreken. Ik weet dat ik gewoon zou moeten antwoorden, maar ik kan echt niet goed nee zeggen en besloot dan maar om mijn profielfoto te veranderen naar een foto van een jongen die ik nog maar een keer gezien heb. Ik heb ook meteen leesbevestiging uitgeschakeld en ervoor gezorgd dat hij niet kan zien wanneer ik voor het laatst online was. Nu durf ik amper mijn tent uit te gaan, omdat ik zo bang ben hem tegen te komen.

Een vriend van ons werd daarnet geïnterviewd door Willie Wartaal met een cameraploeg. Die vroeg hem wat het meest schaamteloze is wat hij ooit heeft gedaan. “Een scheetje laten in de tent,” antwoordt hij. Het is allemaal vrij onschuldig wat hij zei, maar door de stress en spanning van de camera die op zijn gezicht staat, laat hij zelf op dat moment een dikke scheet en er komt er een beetje poep mee. Dat exacte moment dat hij poept in zijn witte broek is gefotografeerd door een vriend van ons en gedeeld in onze whatsappgroep, ‘Lowlands 2018’.

Ik was gisteren in de Adonis en het was fantastisch. Iedereen ging topless en iedereen tongde met iedereen. Dat heeft me wel geïnspireerd. Vannacht heb ik met twee vriendinnen een naaktshoot gedaan in onze tent en die foto’s heeft ze vervolgens in een groepsapp gegooid. Sommige mensen zouden het misschien ongemakkelijk vinden dat hun naaktfoto in een groepsapp staat, maar ik vind het wel gezellig dat mijn vrienden kunnen nagenieten van de naaktshoot. Daarbij vertrouw ik die mensen in de groepsapp wel en weet ik dat ze het niet zullen doorsturen. En als iemand wel die foto’s doorstuurt, zijn zij de boeman en niet ik. Eigenlijk zou ik het iedereen aanraden om lekker naaktfoto’s in de groepsapp te zwieren, want ik voel me er ongelooflijk sexy door.