Ik zal altijd een mislukking blijven in vergelijking met die guy van Scooter

Goed beschouwd ben ik maar een miezerig ventje. Een slapjanus met een bierbuik. Ik ben niet slim, niet rijk, niet knap en al helemaal niet succesvol. En dat terwijl ik wel ruimte inneem en dingen eet. Wat een zonde! Wat een verspilling!

Nee, neem dan Hans Peter Geerdes. Die is meer machine dan mens. En dan bedoel ik niet zomaar een machine. Een neukmachine.

Ik zal je vertellen wie Hans Peter Geerdes is, want van naam zul je hem niet kennen. Van gezicht wel. En van stem trouwens ook. Hij is die guy van Scooter. Zijn artiestennaam is H.P. Baxxter, misschien zegt dat je iets. Je kent hem van dat ene lied dat zo gaat van 'tu tu tu tududududu, tudu tu-du tudududu'. Het heet Maria (I Like It Loud) en het is het officiële anthem van grote groepen bezopen mensen. Ik zing het vaak als ik dronken over straat loop, en ik ga ervan uit dat dit voor jou ook geldt.

Hij heeft net een nieuwe track gemaakt samen met Jebroer, die zeer toepasselijk My Gabber heet. Het is namelijk een Engelstalige versie van Jebroers nummer Me Gabber uit 2016 . Het is een prachtig lied, maar dat hoef ik je niet te vertellen. Je hebt het vast al gehoord.

Hans Peter Geerdes is de man die ik zou willen zijn: een iconische muzikant, een woest aantrekkelijk sekssymbool en de auteur van zulke onvergetelijke liederen als J'adore Hardcore en How Much Is The Fish (oja, zijn sterrenbeeld is Vissen). Bovendien is het een feit dat Geerdes altijd omringd wordt door knappe vrouwen.

Na een korte relatie van vijf maanden met de 19-jarige Russin Liza Leven, is hij nu getrouwd met de 26-jarige Lysann Geller. Hij is 52. Ik ben zelf 32, maar ik hoop vurig dat als ik in de vijftig ben, ik nog interessant ben voor frisse, jonge meiden die ik niet echt meer begrijp omdat de tijden veranderd zijn.

Je denkt misschien: die Hans Peter Geerdes is een rare kwast, een wandelende etalagepop, maar luister goed: hij is vijf miljoen waard en hij rijdt rond in een Jaguar E-Type. Hij is een meter achtentachtig en weegt 75 kilo. Dat betekent dat zijn BMI 21,2 is, en dat is hartstikke prima. Hij rookt niet en hij heeft geen tatoeages. Kortom: een gezonde, Duitse man. Viriel. Knap. Succesvol. Jaloers word ik ervan. Volgens de BMI-rekenmachine van het Voedingscentrum lijd ik aan ondergewicht. Ik heb bovendien nog nooit een hit gescoord. Ken je Posse (I Need You On The Floor)? Dát is een hit.

Wist je trouwens dat er nog twee mensen in Scooter zitten? Nee, natuurlijk niet. Zij staan in de enorme schaduw van Hans Peter Geerdes. Ze mogen blij zijn dat ze het podium met hem mogen delen, en ze moeten genoegen nemen met de kruimeltjes die op de grond vallen als Hans Peter Geerdes koek eet. Ik kwam er pas achter dat er meerdere bandleden waren, toen ik deze live-video keek. Het is werkelijk bewonderenswaardig hoe hij puur met mimiek een hele zaal vol mensen kletsnat van opwinding krijgt. Vooral rond de negende minuut is dat goed zichtbaar. Kijk maar:

Ik durf te stellen dat Hans Peter Geerdes de meest iconische persoon in de hele dance-scene is. De enige mensen die in de buurt komen, zijn die gast van de Prodigy (veel minder knap), Armin van Buuren (heeft minder edge) en Basshunter (draagt minder make-up). Serieus, ik daag je uit om iemand te bedenken die sicker is dan Hans Peter Geerdes. Lukt niet? Dat klopt. Het is een wonderbaarlijk figuur. De volmaakte man. Zelfs als hij reclame maakt voor MediaMarkt is hij nog cool.

Wat ik ook erg bewonderenswaardig vindt aan Hans Peter Geerdes, is dat hij niet te beroerd is om zichzelf opnieuw uit te vinden. Wist je bijvoorbeeld dat hij voor Scooter in een andere band zat? Celebrate The Nun heette die groep. Hoe goed ik de muziek ook vind ­– ik vind alles wat Hans Peter Geerdes maakt geweldig – ben ik toch blij dat hij hier de stekker uit trok en Scooter begon.

Het enige dat hij in al die jaren niet opnieuw uit hoefde te vinden, is zijn look. Gek genoeg zag hij er in de jaren tachtig precies hetzelfde uit als nu. Zelfs de tijd heeft geen grip op hem.

Jij kent hem misschien als Hans Peter Geerdes, de wandelende etalagepop. Ik ken hem als God.