·Deze crème brûlée kwam tot stand door Kitchensurfing. Alle foto's door Shantanu Starick
Shantanu Starick leeft van niets. De 26-jarige Australische fotograaf reist op andermans kosten de wereld over, en in ruil voor zijn fotografie ontvangt hij ook nog eens eten, onderdak en vervoer. Deze vreemde levensstijl wordt bijgehouden op zijn blog, The Pixel Trade. Hij wil geen geld voor zijn diensten, maar geeft toe dat hij eet als een god in Frankrijk. We vroegen Starick of hij wilde vertellen over zijn meest memorabele en overheerlijke dealtjes, en hoe het voelt om de geestelijke vader te zijn van het smakelijkste ruilsysteem ter wereld.
Advertentie
Een promo voor Carviar Nacarii in Barcelona.
MUNCHIES:Hoe onstond het idee voor The Pixel Trade-project? Shantanu Starick: Eigenlijk heel persoonlijk. Het is eigenlijk een fotografie-experiment, waarbij ik uitzoek of het mogelijk is om alle zeven continenten af te gaan zonder dat je ook maar een cent uitgeeft. In plaats van te betalen ruil ik dingen. Ik neem foto's voor mensen, en in ruil daarvoor ontvang ik eten en drinken, onderdak en vervoer.
The Fumbally in Dublin, Ierland.
Je zegt dat je twee jaar lang geen geld hebt uitgegeven. Heb je eigenlijk wel een bankrekening nodig? Dat klopt, ik heb geen cent uitgegeven. Ik heb wel een bankrekening. Ik geef geen geld uit, maar dat wil niet zeggen dat ik geen geld héb.
Een gerecht van Street Food Thursday in Berlijn.
Welk dealtje schiet je meteen te binnen? Bijna ieder dealtje in ruil voor eten is memorabel geweest. Dat komt waarschijnlijk doordat voedsel in elke cultuur zo'n belangrijke rol speelt. Ik heb er heel mooie herinneringen aan – van het fotograferen van een heel kookboek voor een wijnrestaurant in Nieuw-Zeeland, tot de allerkleinste en meest knusse diners op speciale locaties in Ierland.
Een fruithandelaar (en zijn klant) in Marrakech.
Had je nog wat in te brengen over welke gerechten er onder je neus geschoven werden? Ja! Ik had ontiegelijk veel keus. Ik heb echt gegeten als een god in Frankrijk. Er werd me bijna altijd gevraagd naar mijn voorkeuren. Als ik bij mensen thuis at, zorgde de gastheer of gastvrouw er telkens voor dat het een heel speciale maaltijd was, en als je mee uit eten genomen werd, was het altijd wel bij een heel speciale tent. Ik heb de afgelopen jaren een heleboel over eten geleerd, zowel over de esthetische kant als over de hele bedrijfscultuur achter eten. Chefs en mensen uit de voedselindustrie hebben me ontzettend veel bijgebracht.
Advertentie
De voorbereidingen van een shoot voor Nude Food in Melbourne.
Zijn er ook gerechten die je absoluut niet aanstaan? Ik ben geen fan van grote ketens als McDonalds. Als iemand me dat zou aanbieden zou ik toch vriendelijk bedanken. Bijna ieder persoon waarmee ik gedeald heb weet dat ik de Italiaanse keuken bovenaan mijn verlanglijst heb staan.
De Teià Food Market in Catalonië, Spanje.
Hoe zit het met snacks? Ruil je die met de verkopers, of zorgt je host dat 'ie af en toe een snackje voor je haalt als onderdeel van de hele deal? Dat laatste, het is onderdeel van de deal. Ik maak de foto's, zij zorgen ervoor dat ik niets tekortkom. Op een gegeven moment leer je ook je schaamte opzij te zetten en zeg je gewoon dat je honger hebt. De persoon waarmee ik zakendeed in Istanbul stopte ongeveer bij elke marktkoopman.
Een marktkoopman in Istanbul.
Wat ga je nu doen? Ik ben zojuist aangekomen in Ierland, waar ik een ongelooflijke groep foodies ga ontmoeten. Waarschijnlijk komt me niets tekort. Als ik eenmaal alle zeven continenten heb aangedaan ga ik nadenken over de beste manier om dit verhaal over te brengen. Ik wil de boodschap doorgeven. Je kunt ontzettend veel voor elkaar krijgen op deze manier, en je ontmoet de meest uiteenlopende figuren. In februari ga ik alweer het zesde continent aandoen, en ik hoop vanuit daar naar Antarctica te gaan. Ik moet alleen nog iemand in Antarctica vinden die ervoor openstaat…Thanks en veel succes ermee!