Seksverslaafde groupies stalken Australische chefs

In Restaurant Ontboezemingen lees je over dingen die achter de deuren van restaurantkeukens en bars afspelen. Smakelijke verhalen die je als bezoeker van je favoriete eet- en drinkplekken normaal gesproken niet krijgt voorgeschoteld, worden op deze plek door koks en horecapersoneel gedeeld. Anoniem (dus lekker vrijuit).

Ik ben nu vijftien jaar kok en sinds de laatste vijf jaar zijn chefs ineens rocksterren geworden. De horeca werd altijd geassocieerd met drugs, drank en lange nachten, tot het ineens cool was om in een keuken te staan. Ineens waren koks aantrekkelijker dan muzikanten.

Het was me nooit eerder zo opgevallen tot ik in een populair steakhouse ging werken. Onze bistro is zeven dagen per week open voor lunch en diner. Klanten geven hier gemiddeld 80 dollar per avond uit. We zitten in een gebied met veel kantoren dus onze vaste klanten zijn nette pakken die eindeloos lunchen met flessen wijn en de bon bij de baas declareren.

Ik denk het rond 2010 was, toen ik voor het eerst merkte dat het groupie gebeuren aan de hand was. Het moet iets te maken hebben gehad met de opkomst van foodblogs maar ineens had ik de 'chef-kok van een bekend restaurant' status. Mensen wisten wie ik was, vrouwen die ik nooit eerder had gezien stonden buiten te wachten als ik naar huis ging en ook de meisjes van de bediening wilden in mijn broek. Het klinkt arrogant maar het is zo.

Natuurlijk is het niet ongebruikelijk dat het bedienend personeel flirt met de keuken en andersom, maar er werkte hier een tijdje een bedrijfsleider die zich gedroeg als een roofdier. Ze was eind veertig en werkte al mijn chefs af. Ze nam zo'n beetje elke avond na het werk een andere kok mee uit en voerde hem heel erg dronken. In die tijd ontwaakten al mijn koks 's ochtends wel een keer naakt in haar bed, zonder zich iets van de gebeurtenissen ervoor te herinneren.

Maar goed, romances op de werkvloer zijn van alle tijden. Het zijn vooral de klanten, de nachtvlinders aan de bar en de chef-groupies die opvallen. Eén vrouw in het bijzonder is behoorlijk berucht. Ze bezoekt alle food events en volgt bepaalde chefs als ze een overstap maken van het ene naar het andere restaurant. Ze maakte zelfs folders voor haar favoriete chef-koks.

De folder is een soort cv van zichzelf als eetgroupie met daarin een foto-overzicht van de betreffende kok. Foto's van hem tijdens eetfestivals en foto's van haarzelf op diezelfde festivals. Ze drukt lijstjes af met ex-vriendjes, favoriete standjes en een lijst met dingen die ze het liefst eet. Ze doet haar research grondig en heeft een aantal chefs hiermee lastiggevallen. Zij is een echte stalker.

Wat ook gebeurt zijn voorstellen bij de pass (de plek waar het eten uitgeserveerd wordt, red.). Als een vrouw dicht bij de keuken aan de bar zit en de drank begint goed in te werken, zeggen ze dingen als: "Drink straks een drankje met me in het cafe hiernaast." Soms gaan we dan met de hele keuken naar die bar en bestellen een rondje. Het blijft altijd onschuldig, maar dat zou natuurlijk een ander verhaal zijn als ik single was.

Van vrienden die achter de bar werken, heb ik verhalen gehoord over klanten die aanbieden de barman te pijpen. Dan gaan ze even naar de opslagruimte beneden voor een vluggertje. Ongelofelijk, ze kennen zo'n meisje niet eens. Ik bedoel, ik dacht dat dit soort dingen gebeurden bij Gene Simmons, maar niet bij een kok of barman.

Er was een tijd dat werken in een keuken tijdelijk was, iets dat je deed om je kunstacademie of iets dergelijks te kunnen betalen. Maar nu is het een gouden greep. Eten is sexy - net als ergens heel goed in zijn. Seks en lekker eten hebben veel gemeen: de lust, de passie, de gretigheid, het tempo, het ritme, de spanning, het onbekende. Maar is dat te vertalen naar verlangen naar elke kok die eten voor je kan klaarmaken? Zijn kitchen eyes de nieuwe bedroom eyes?

Ik zal het waarschijnlijk nooit weten. Ik ben net getrouwd.

Zoals verteld aan Caroline Clements.