Vluchtelingen zorgen voor culinaire rijkdom in Caïro

Zodra de zon ondergaat, raakt het plein langzaamaan vol. Mensen strijken neer aan de tafels. Van de verschillende Arabische dialecten die klinken, is het Syrische dialect het meest prominent aanwezig. Dat is niet verwonderlijk. Men noemt dit gebied, dat ten westen van Caïro ligt en deel uitmaakt van de universiteitsstad met de bijzondere naam Zes Oktober, ook wel "Little Damascus". Het heeft deze bijnaam te danken aan het grote aantal vluchtelingen dat na 2011 vanuit Syrië hierheen is gekomen.

Midan al-Sham is één van de vele Syrische restaurants die hier in de afgelopen vier jaar zijn geopend. De tafels op het plein zitten vol en het restaurant draait overuren. Bijna iedereen die er werkt, lijkt van Syrische afkomst, maar de klandizie bestaat uit Palestijnen, Irakezen en Egyptenaren.

"Egyptenaren hebben de Syrische keuken altijd al lekkerder gevonden dan de Egyptische keuken," zegt Samih, eigenaar van Midan al-Sham. "En omdat na de revolutie zoveel mensen uit Syrië hierheen zijn gekomen, worden er steeds meer Syrische restaurants in Caïro geopend." Het personeel van Samih bestaat bijna volledig uit voormalig inwoners van Damascus. Nieuwe Syrische restaurants zoals deze zijn in Caïro uitgegroeid tot een fenomeen.

"Vanaf het begin van de revolutie is bijna iedereen hier van Syrische afkomst," zegt Ahmed Aziz terwijl hij aan de bar zit van Abo Hussein al-Iraqi, een Iraaks restaurant naast Midan al-Sham. Dat was vroeger wel anders. Na de Amerikaanse invasie van Irak in 2003 kwamen hier veel Irakezen naartoe, die net als de Syriërs nu, hun eigen restaurants en bedrijven opzetten. "Toen waren de meeste klanten Irakees, maar tegenwoordig wonen er niet veel meer," zegt Ahmed. Veel Irakezen zijn uiteindelijk naar andere landen vertrokken of teruggekeerd naar Irak. De meeste klanten van Ahmed zijn dan ook niet meer van Irakese afkomst. De Egyptenaren kunnen de Irakese cuisine wel waarderen, vooral de manier waarop het vlees wordt klaargemaakt.

Lang niet elke buitenlandse cuisine wordt net zo gewaardeerd door de Egyptenaren. In het centrum van Caïro ligt het Atabaplein, het toonbeeld van vergane glorie. Ooit waren hier luxe boetiekjes en hotels gevestigd, maar nu is het niet meer dan een vervallen pleintje. Inmiddels wonen er vooral gevluchte Soedanezen en Eritreeërs. Eén van de restaurants aan het Atabaplein is Restaurant Sudan, dat negen jaar geleden is geopend door de Egyptische Ali Hussein en zijn Soedanese vriend Suleyman. "De klandizie bestaat voor 98% uit Soedanezen, de overige 2% zijn Egyptenaars en andere buitenlanders," vertelt Ali. Hoewel de Egyptische bevolking dol is op de Irakese en Syrische keuken, laten de Egyptenaren de Soedanese keuken links liggen.

Afgezien van Ali werkt er slechts één andere Egyptenaar in het Soedanese restaurant. Egyptische klanten zijn er niet, terwijl je vanaf de Egyptische kraampjes om de hoek dichtbij genoeg bent om de geuren uit de keuken van Restaurant Sudan ruiken. "Ik heb er nog nooit gegeten," zegt de Egyptische Ahmed. "Ik heb hier jaren met mijn kraam gestaan en ik heb nooit aan gedacht om het Soedanese restaurant binnen te stappen. Ik heb geen idee waarom eigenlijk."

"Dat komt omdat Egyptenaren nogal gesloten zijn," zegt Ali. "Ze houden ervan om alles bij het oude te houden. Het is geen vorm van racisme, het is gewoon wat het is." Ali legt uit hoe hij heeft geprobeerd om de Soedanese keuken te introduceren bij de Egyptische bevolking. Het bleek tevergeefs: "Ze denken dat het eten te pikant voor ze is, maar daar klopt niets van! Het ligt eigenlijk aan de locatie. De mensen in dit gebied van Caïro lopen niet warm voor culinaire vernieuwing." Ali is bezig een nieuw Soedanees restaurant te openen in een rijker deel van Caïro. "Ik wil de Egyptenaren kennis laten maken met de Soedanese keuken," zegt hij. "Ik weet dat het veel moeilijker voor mij is dan voor de Syrische of Libanese mensen, die brengen een cultuur met zich mee waar de Egyptenaren zich meer mee verbonden voelen, maar ik blijf het proberen."