‘Het is gewoon een ramp’: mensen vertelden ons waarom trio’s saai en verschrikkelijk zijn

Je verwacht het niet direct van de wetenschap, maar een recent onderzoek heeft het fenomeen 'triootjes' eens onder de loep genomen. Uiteraard was ik direct enthousiast over een academische analyse van deze klassieke doch exotische seksuele ervaring. Toch bleek het onderzoek zelf een stuk saaier dan de praktijk meestal is. "Er is maar weinig onderzoek gedaan naar triootjes," begint de auteur van het onderzoek – waarna hij/zij ironisch genoeg begint uit te leggen hoe dat komt.

Na een uiteenzetting van de slaapverwekkende resultaten, stellen de onderzoekers vast dat "jonge mensen niet veroordelend denken over andere mensen die aan trio's doen, maar dat ze zelf niet per se onderdeel willen zijn van een trio."

In plaats van hierover te blijven klagen, besloot ik zelf op onderzoek uit te gaan: loopt er nog iemand warm voor een triootje tegenwoordig? Een van mijn collega's vertelde me dat haar psycholoog haar had verboden ooit nog een trio te doen – waarmee de toon voor dit stuk gelijk was gezet.

"Ik vind de emotionele en fysieke aspecten van seks met één iemand al ingewikkeld genoeg," zegt Kyle*, een man van 53 die ik ontmoette via internet. Hij heeft nooit een trio gehad, maar hij vertelt me dat "twee mensen het twee keer zo ingewikkeld" zouden maken in een seksuele context. "Ik kan niet zo goed meerdere dingen tegelijk." Maar bovendien trekt het hele idee van een trio hem niet. "Het lijkt me gewoon veel te ingewikkeld, en emotioneel ook zeer verwarrend," zegt hij. "Als ik met iemand ben, wil ik gewoon helemaal met diegene zijn."

Ik spreek ook andere mensen, die daadwerkelijk trio's hebben gehad, en wat denk je? Ze vinden het helemaal niks. Een persoon van bovenstaande categorie vertelt me dat alle trio's, op twee uitzonderingen na, verschrikkelijk waren. "Als er een niet-seksuele connectie aan vooraf ging, dan kon het wel werken," zegt Ashley, een transgendervrouw van 29. Als ik denk aan een trio, denk ik aan een stelletje dat een bereidwillige derde persoon vindt onder zijn vrienden, of via een datingapp. Maar dit is het slechtst denkbare scenario, zegt Ashley.

"Als er een echte band was tussen twee van de drie en de derde persoon alleen werd 'ingevlogen' voor de seks, dan was het meestal niet zo goed," legt ze uit. Triootjes werkten alleen voor haar "als de focus lag op de liefde die er al was tussen hen alledrie."

Samantha, een transvrouw van 25, heeft nog slechtere ervaringen dan Ashley: "Ik vond ze saai en goor!" zegt ze. "Maar ik vind seks sowieso best vies," gaat Samantha verder. "Triootjes zijn saai omdat je lijf gewoon maar zoveel te verduren kan hebben voordat je wordt verslonden door de daad zelf."

Ik vind seks sowieso best vies.

"Een van de drie heeft sowieso een bijrol, terwijl de andere twee het met elkaar aanleggen", legt Samantha uit. Die derde persoon is tijdens de daad van de andere twee – neuken of zoenen – bezig om een dij te likken of in een rondslingerende arm te bijten, op zoek naar een beetje aandacht. "Ik ben zeker geen fan," herhaalt Samantha nog maar eens.

"Behalve het risico dat je uit bed geknikkerd wordt, het vijfde wiel aan de wagen bent of het bed kapotneukt, is het dynamisch gezien moeilijk voor elkaar te krijgen om twee mensen tegelijkertijd te bedienen," zegt Bastion, een man van 37. "Ik haat trio's," vertelt hij me met afgrijzen. "Allemaal liepen ze uit op een fiasco."

Bastion heeft een uitstekend punt: Als je de derde bent in een slaapkamer van een stelletje "word je de katalysator van hun problemen op het gebied van seks, maar ook gewoon van de algemene slop die ze ervaren in hun relatie." Dit is niet echt leuk, zegt hij, en ook niet echt bevorderlijk voor een plezierige seksuele ervaring. "Je wordt deelgenoot van hun beiden of alleen bondgenoot van de een en een bedreiging voor de ander." Dit klinkt allebei eng, maar Bastion is iets overkomen dat nog veel angstaanjagender is. "Vaak werd ik een bedreiging voor beide partners, en werd ik de dupe van hun woede en werd ik ervan beschuldigd een relatiesloper, een slet, of gewoon een stuk stront te zijn.

Het enige goeie aan triootjes, vertelt Bastion me, is de vrijheid die je hebt om verschillende onaantrekkelijke lichamelijke activiteiten te produceren zonder dat je daar de schuld van krijgt. "Je kunt openlijk een scheet laten en niemand zal weten dat jij dat was," zegt hij, "niemand komt erachter van wie die natte plek is."

"Ze zijn verschrikkelijk," zegt Ann, een transvrouw van 46 die ervan walgt om seks te hebben met twee mensen tegelijk. "Allereerst vergen trio's heel veel concentratie en dat neemt iemands vermogen weg om te genieten van wat er gebeurt. Je kunt zo gefocust zijn op het zeker weten dat iedereen evenveel aandacht krijgt, dat het eerder een opgave wordt dan een leuke bezigheid."

Ann geeft toe dat er iets aantrekkelijk is aan het idee van een trio – maar dat is alleen het idee. "Het is zo'n fantasie die een fantasie moet blijven," zegt ze. Ook in logistiek opzicht slaat het nergens op. "Het is een uitgemaakte zaak dat één iemand eerst een orgasme krijgt," zegt Ann, eraan toevoegend dat het triootje daarna "gewoon een tweetal wordt, terwijl de derde een boek leest of tv kijkt."

Veel mensen vertelden hoe saai en verschrikkelijk trio's zijn. Ik had nooit kunnen voorzien hoe rampzalig ze kunnen zijn, of dat meerdere mensen, onafhankelijk van elkaar, trio's vergelijken met zombies. Een vrouw, Elizabeth, zegt dat ze één keer in haar leven een triootje heeft gehad, en dat ze het waarschijnlijk niet nog een keer zal proberen. "Ze gedroegen zich als hongerige vampiers en ik was hun maaltijd," zegt ze. "Het was overweldigend op een vreemde manier."

"Ik weiger ze nu," zegt Ann tegen mij, misselijk van de zogenaamde aantrekkingskracht van sexy triootjes. "Het is gewoon een broodjeaapverhaal." Ann is het zat dat de media nog altijd de mythe in leven houden dat seks met drie mensen fantastisch is, terwijl we "triootjes eigenlijk een doodsteek zouden moeten geven", om ze zo voor eens en altijd ten ruste te leggen.

*Alle namen zijn aangepast.