Sinds 2016 kunnen jullie genieten en leren van onze superieure muzieksmaak in de playlist van Noisey op 22tracks. Omdat we bijna afscheid nemen van dit jaar, hebben we de lijst gevuld met de Nederlandse tracks die er volgens ons uit sprongen. Die vind je onderaan. Om het allemaal nog een beetje te verduidelijken, en waar nodig de geheugens op te frissen, hebben we voor elke track aangegeven waar de enorme relevantie precies vandaan komt.
Killer Kamal – Ik vergeet dit niet
Het bewijs dat muzikaal inspringen op memes niet alleen is weggelegd voor kalende hardstyle-dj’s. Taalkundig ook wonderbaarlijk, met als hoogtepunt: ‘plankgas is de middel tegen hoofdpijn, voel me als een vis in de water – wahed tonijn.’
Videos by VICE
Amber Arcades – Fading Lines
De wereld stond op zijn kop toen dit jaar een wetenschapper, uit Nederland nota bene, durfde te beweren dat zwaartekracht een illusie is. In een parallel universum genaamd muziekland was dit allang geen nieuws meer. Amber Arcades, ook een Nederlander, bracht eerder dit jaar met Fading Lines het meest vederlichte, gewichtloze liedje van 2016 uit.
Ronnie Flex – Plek als Dit
Ronnie bewijst maar weer eens dat hij de meest invloedrijke poëet van de lage landen is, en leert ons om altijd relevante vragen te blijven stellen. Want wat ga je doen als je bruine bonen niet op de juiste manier worden gekookt? Helemaal niks.
Sevdaliza – Human
Sinds haar bestaan zou je Sevdaliza elk jaar opnieuw uit kunnen roepen tot belangrijkste Nederlandse artiest, zoals we dat vorig jaar op Noisey al deden. De Rotterdamse verandert met elke release steeds meer in een onaantastbaar, kostbaar kunstwerk.
Stippenlift – Huilen
Zelfmedelijden brengt niemand verder, maar Stippenlift zou er weleens beroemd in eigen land mee kunnen worden.
Kettel – Poblesec
Als Aphex Twin een goedgehumeurde rasoptimist was geweest, zou zijn muziek waarschijnlijk klinken als de betoverende liedjes van de Groningse Reimer Eising.
Torus – Start
Vorige maand hield De School zijn eerste trance-feestje. Dat was misschien lollig, en ook wel ironisch bedoeld, maar voor in elk geval een van de dj’s die er draaiden was het honderd procent ernst: Torus uit Den Haag. Vaker komt trance terug in zijn sets, en met Start heeft hij misschien wel een belangrijke stap gezet richting een revolutie in de toch wat puristische scene: iedereen in trance laten geloven.
Naaz – SADBOY
Grote kans dat je nog nooit van Naaz hebt gehoord, laat staan dat je iets over haar hebt gelezen. We kunnen je niet veel verder helpen. Behalve dat ze uit Rotterdam komt en het liedje SADBOY heeft uitgebracht, weten we niets. Het is ons zelfs compleet onduidelijk hoe het nummer bij ons terecht is gekomen. Een ding is gelukkig al snel duidelijk: SADBOY is een schitterend liedje.
Bombay – Gold Rush
Bombay Show Pig kwam dit jaar terug in een verkorte versie. De bandnaam werd afgekort tot Bombay, er gingen leden weg waarvoor twee nieuwe mensen in de plaats kwamen. Veranderingen die de band heel veel goeds heeft gedaan. Op het album Show Your Teeth staan gruizige, op zijn tijd vieze, vadsige indieliedjes met Gold Rush als onze favoriet.
Mozes And The Firstborn – Great Pile of Nothing
We gaan niet beweren dat je iets nieuws gaat horen – het is alternatieve rock met liefdevolle verwijzingen naar Weezer – maar zo schaamteloos meeslepend als bijvoorbeeld de titeltrack hebben we ze dit jaar bijna niet gehoord.
Yung Nnelg – Tempo
Nnelg zette 2015 op slot met zijn banger Chamos, maar Tempo is daar meer dan een waardige opvolger voor. En als we luisteren naar zijn nieuwste single, Op Dreef, kunnen we alleen maar concluderen dat ook 2017 van hem gaat zijn.
Rollàn – Mbongo
Een van de grootste beloftes van 2017, en deze track is daar het bewijs van. Het zegt genoeg dat hij als nieuwkomer zowel Hef als Josylvio in zijn schaduw zet met zijn verse.
Kevin – Wazig
Kevin z’n carrière is in een enorme versnelling (ha) geraakt dit jaar, en Wazig is daar het mooiste voorbeeld van. Belangrijk levensadvies: je kan niet op je dertigste nog trapper zijn, want dat is raar, neef.
Frenna – Check
Check is de ultieme bevestiging dat Frenna een van de koningen van 2016 is, en de bijbehorende clip is qua choreografie allesbepalend in Nederland. Tevens feestelijke viering van de vrijlating van vijfde SFB-lid Rabby Racks.
Eefje de Visser – Scheef
Een tokkelende gitaar, zalvende stem, organische, zwoele beats – een poging om Scheef van Eefje de Visser te omschrijven strandt al snel in vreselijk lelijke clichés. We doen het zelf ook. Vergeef ons. De weemoedige schoonheid van het liedje valt nu eenmaal lastig te vatten.
Betonkust + Palmbomen II – 24/33
Nederland eren door samen muziek te gaan maken in misschien wel twee van de minder fraaie plekken die onze samenleving heeft voortgebracht: Center Parcs en Hotel Breukelen. Omgeven door troosteloosheid stijgen Betonkust en Palmbomen boven zichzelf uit. Hopelijk snappen ze dat Bataviastad de enige juiste opvolger in deze reeks is.
Mula B, Louis, 3Robi – Domme Jongens
Officiële overname van een compleet eigen genre in Nederland, en meest toonaangevende track uit het Wilde Westen. Mocht je nog steeds niet weten wat Mula precies doet, vraag het je papa.
Idaly – Eindelijk
Een mooi begin van het inlossen van de grote belofte die Idaly is. Zijn EP draagt dezelfde naam en is misschien wel een van de leukste projecten van 2016.
Sevn Alias – Summer ’16
Lang niet het meest succesvolle nummer van Sevn dit jaar, maar waarschijnlijk wel de hardste. Hij waarschuwde iedereen dat hij de festivals kapot zou spelen, en daar was geen woord van gelogen.
Lucky Fonz – Was ik maar een robot
Begin deze maand won Lucky Fonz de Okapi Liedprijs van dit jaar voor zijn liedje Later word ik zeeman, dat op zijn nieuwste album In Je Nakie staat. Zeer terecht en tegelijkertijd ook grappig, want op het nummer daarna zingt-ie dat ie het liefst een robot wil zijn.
Baby Galaxy – Mighty Night
Soms wil je gewoon zo’n liedje horen dat je aan vroeger doet denken en waarbij je stilletjes uit het raam kunt staren en nadenken over hoe het toch allemaal zover heeft kunnen komen (vooral met die enorme afwas op het aanrecht).
The Avonden – Ik kan niet toveren
Wij van Noisey zijn uiteraard allemaal volwassen en volwassenen hoeven niet te huilen, zelfs niet als ze naar hemeltergend mooie liedjes luisteren, zoals deze van *snif* Marc van der *huil*, eh, Holst.