Afbeelding. HitchBOT klaar om zijn odyssee te beginnen. Instagram.
Een klein robotje met een bierkoeler als torso, gewikkeld in zonnepanelen, met spaghettiarmen en grote laarzen aan zijn voetjes begint op 27 juli met solo-liften van Halifax naar Victoria. En mocht je van plan zijn de kleine man ook een stukje mee te nemen, saai is ‘ie niet: hitchBOT kan Wikipedia raadplegen om ervoor te zorgen dat hij genoeg dingen heeft om onderweg over te praten met zijn nieuwe vrienden.
HitchBOT is bedacht door David Smith, assistent-hoogleraar Communications Studies aan de McMaster University, samen met Frauke Zeller, assistent-hoogleraar aan Ryerson University in Toronto. Beide hoogleraren zijn zeer geïnteresseerd in mens-computer en mens-robot interactie, en onderzoeken de manieren waarop deze vormen van interactie maatschappelijk voor komen en wat de gevolgen zijn voor de toekomst. Niet geheel verassend zijn ze behoorlijk gehecht geraakt aan dit kleine autonome wezentje.
Videos by VICE
Ontworpen door Smith en Zeller met wat hulp van iedereen variërend van logopedisten tot computeringenieurs, is de bot uitgerust met kunstmatige intelligentie-software die geprogrammeerd is om spraak te herkennen en om te praten met de mensen die vriendelijk genoeg zijn om hem mee te nemen. Met een ingebouwde camera zal de hitchBOT zijn reis visueel vastleggen, terwijl een mix van 3G en Wi-Fi connecties wordt gebruikt om zijn precieze locatie vast te stellen en zijn reis vanaf daar te plannen.
Voor het opladen van zijn batterij vertrouwt hij op de goede burgers van Canada, dat zij hem in hun sigaret outlet pluggen om op te laden.
De bot zal fysiek op zichzelf zijn, maar van een afstandje wordt de hitchBOT ondersteund door een team van 10 onderzoekers – variërend van mechatronica-ingenieurs tot filosofen tot social media watchers – zij zullen het proces volgen en de technische problemen die zich kunnen voordoen oplossen. Voor het opladen van de batterij vertrouwt hij op de goede burgers van Canada, dat zij hem in hun sigaret outlet pluggen om op te laden.
Ik heb het idee dat het voor Smith en Zeller een beetje zal zijn alsof ze naar hun tiener kijken die onhandig de zonsondergang tegemoet wandelt, nadat ze hem hebben opgevoed tot een staat dat hij het nest kan verlaten.
“We hebben de hitchBOT alles geleerd. We bedachten de identiteit van de hitchBOT – dus wat voor soort hobby’s hij zou moeten hebben, en zijn naam en alles,” vertelde Zeller me in een conference call. “En dus hebben we hitchBOT met alles geholpen wat nu in is, Twitteren, een Facebook-pagina bouwen. Alles wat we doen gaat over de hitchBOT, dus natuurlijk zijn we er emotioneel aan gehecht, hij is ons zeer dierbaar.”
In een online post op zijn officiele website zegt hitchBOT dat hij “er jong uit kan zien, maar een oude ziel heeft” en hij bedankt zijn ondersteunende “familie”, bovendien is hij een coole “vrije geest” die een actieve “instagrammer en tweeter” is. Die ondertussen wel luistert naar Blueman Group :\
HitchBOT’s “over mij” op zijn officiele website.
“We sturen bots vaak naar gevaarlijke situaties,” zegt Smith. “Waar je geen mensen heen wilt sturen. En het is conceptueel interessant dat we een robot laten liften. Veel van de zorgen die mensen zouden hebben als hun zoon of dochter of beste vrienden zouden gaan liften zijn dezelfde zorgen die mensen uiten over de bot.”
Mijn vriend Mischa O’Hoski is een doorgewinterde lifter, en daarmee de ideale persoon om wat vragen te stellen over de Canadese liftervaring en wat de hitchBOT kan verwachten. Gedurende zijn latere tienerjaren en vroege 20’s heeft Mischa veel gelift: overal in Canada, van Toronto tot Inuvik, in Mexico, overal in de VS en de oceaan over om door Zuid Europa te liften.
Één verhaal dat hij vertelde dat mij altijd is bijgebleven is hoe hij een ritje kreeg in de buurt van de Vancouver veerboten:
“Dus ik zit bij die guy in de auto en hij zegt ‘ik betaal mensen om gekke dingen te doen’,” vertelde hij me. “En het bleek dat al die gekke dingen iets te maken hadden met mannen die hun broek uittrokken. Hij bood me 50 dollar om hem te pijpen en beloofde me ook nog een reis naar Australië.”
Voor sommigen zou die keuze duidelijk zijn geweest, maar Mischa wees het af en voelde zich, vrij logisch, een beetje huiverig.
Gezien het feit dat hitchBOT niet de mogelijkheid heeft om mensen genot te bezorgen onderweg, vroeg ik Mischa of het vermogen van de robot om te kletsen over Wikipedia hem gaat helpen om het land door te komen. Mischa’s techniek om hem van A naar B te krijgen is duidelijk niet om de hele weg in gesprek te blijven.
“Ik hou gewoon mn bek dicht en staar uit het raam. Hij zal uit elke auto worden gezet als hij maar blijft praten. Praat alleen als er tegen je gepraat wordt. Zo niet, bek dicht. Maar nogmaals, als hij een ritjes krijgt van truckers dan zullen ze over allemaal gekke shit gaan praten,” zei Mischa. “Ik kreeg ooit een ritje van een trucker in Northern BC vlakbij Fort Nelson, en het enige fucking ding waar hij over wilde praten was natuurkunde… Dus hopelijk krijgt de robot die guy. Dan kan ie gewoon even natuurkunde Wikipedia’en en dan is ie een baas.”
Met zoveel onzekerheid rondom het succes van missie van de hitchBOT, vroeg ik Mischa of hij dacht dat de reis zou gaan werken. Hij gaf me twee voor de hand liggende scenario’s. De eerste was dat gewone Canadezen de hitchBOT door Canada zouden brengen als een weergave van de eenheid van de mensheid, waar ze hem overal afzetten alsof het ‘the cool thing to do’ was.
Het andere scenario was een beetje naarder. “Ik kan me ook heel goed voorstellen dat iemand zegt ‘hey kijk, dat is die verdomde robot!’ en dat ze hem gewoon stukslaan met een honkbalknuppel ofzo.
Veel success, hitchBOT.