Deze fotoserie verscheen ook in het nieuwste nummer van VICE Magazine. Bekijk hier meer van het Photo Issue.
Een brandend basketbalshirt, een basket als prullenbakje en een fan die zijn volledige hoofd als basketbal heeft laten verven – de foto’s van Todd Midler hebben een duidelijk thema. De Amerikaanse fotograaf houdt van basketbal, en van de New York Knicks in het bijzonder. Al heeft hij ook wel een beetje een haat-liefdeverhouding met dit team.
Videos by VICE
Zijn werk verscheen al in bladen als The New York Times en The New Yorker, wat best knap is als je bedenkt dat hij pas net zijn fotografie-opleiding heeft afgerond. Onze Amerikaanse collega’s kozen niet voor niets een van zijn beelden uit als omslagfoto van het Photo Issue van VICE Magazine.
We spraken hem over deze basketbalfoto’s, zijn fascinatie voor fancultuur en zijn liefde voor de Knicks.
VICE: Wat is het verhaal achter die foto van een man die geschminkt is als basketbal?
Todd Midler: Ik was geïnteresseerd geraakt in fancultuur, en de vele manieren waarop basketbalsupporters hun loyaliteit laten zien. Sommigen zijn toegewijd en geobsedeerd, terwijl anderen juist pessimisme en hopeloosheid uitstralen. Ik wilde een beeld creëren waarin dit alles samenkwam: een fan die zo toegewijd is dat hij zijn gezicht als basketbal laat verven, maar heel gespannen uit zijn ogen kijkt. Het model is mijn vriend Nick, maar dat neemt niet weg dat ik me volledig in het personage kan verplaatsen. Eigenlijk is het ook een zelfportret: hij zit er helemaal klaar voor, om vervolgens lijdzaam toe te zien hoe de Knicks in de pan worden gehakt door de Cleveland Cavaliers.
Wist je wat voor gezichtsuitdrukking je op de foto wilde hebben?
Ja, en het resultaat is precies wat ik me ervan had voorgesteld. Al heb ik hier en daar nog wel wat kleine aanpassingen gedaan.
Je werk is geïnspireerd op je haat-liefdeverhouding met de New York Knicks. Hoe is die ontstaan?
Dat komt door mijn vader. Hij had een seizoenskaart voor de Knicks, en als kind droeg ik altijd zijn shirts als ik thuis was, om te doen alsof ik in het team zat. De laatste keer dat ze de titel wonnen is alweer 46 jaar geleden. In 1994 stonden ze weer in de NBA-finale, een jaar voordat ik was geboren. Ik weet zeker dat als ik net iets eerder op aarde was gekomen, en mijn vader me als baby had meegenomen naar die wedstrijd, de wereld er een stuk beter uit had gezien. Maar ach, ik hou nog steeds van ze. Het blijft mijn team.
Je serie Madison Square Garbage bestaat uit eigen archiefmateriaal, zoals brieven en kindertekeningen, maar ook uit conceptuele foto’s. Wat was je idee erachter?
Het is het eerste project waarvan ik van tevoren heb uitgedacht wat voor foto’s ik wilde maken. Ik had een uitgebreide lijst samengesteld van alle shots, terwijl ik normaal gesproken juist spontaan te werk ga. Voor deze serie heb ik beelden gemaakt die ik als achtjarige zou hebben getekend, oude fotolijstjes gebruikt die lijken op de oude lijstjes van mijn moeder en ook losse beelden van het internet geplukt. Allemaal met het doel om weer nieuwe beelden te creëren, die samen het fotoarchief vormen van een bezeten basketbalfan.
