Eerder dit jaar verscheen er een essay in de Huffington Post, waarin Christina Vasiliou vertelde over een van haar eerste sekservaringen als tiener. Ze lag in bed met een jongen die er nog weinig van bakte, en ze probeerde hem wat aanwijzingen te geven over hoe hij haar het beste kon aanraken. Daarop vroeg hij vol afschuw of ze soms masturbeerde.
“Een jongen van achttien vroeg mij letterlijk hoe ik kon weten wat goed voelde, en hij kon niet geloven dat ik het met mezelf deed,” vertelde Vasiliou me. “Dit opende absoluut mijn ogen over hoe onze maatschappij niet klaar is voor vrouwen die open zijn over hun eigen seksualiteit en seksueel plezier. Toen ik het hierover had met een paar vrienden, bleek iedereen wel iets soortgelijks te hebben meegemaakt. In het beste geval werden ze niet begrepen, in het ergste geval werden ze veroordeeld.
Videos by VICE
Momenteel werkt Vasiliou bij OMGYes, een website die als doel heeft om alle kennis over vrouwelijke seksualiteit en seksplezier te verzamelen. Het is niet zozeer een site met een how-to-gids of een gebruiksaanwijzing, maar meer een mulitmediale verzameling van videogesprekken, statistieken, lijstjes, en vaginale stimulatie-simulatietechnieken die mensen iets leert over seksualiteit. Makers Lydia Daniller en Rob Perkins wilden een website creëren waar mannen en vrouwen kennis konden vergaren over de verschillende technieken voor betere orgasmes.
“Het onderwerp [vrouwelijk genot] is zo taboe dat wetenschappers niet eens onderzoek doen naar de specifieke en uiteenlopende manieren waarop verschillende vrouwen graag worden aangeraakt. Dat is toch ongelooflijk?” zegt Daniller. Met Perkins werkte ze samen met de Universiteit van Indiana en het Kinsey Institute aan een onderzoek. Daarin ondervroegen ze meer dan tweeduizend vrouwen tussen de 18 en 95 jaar, om meer te weten te komen over verschillende masturbatietechnieken en wat vrouwen lekker vinden. De bevindingen van dit onderzoek werden vervolgens gepresenteerd aan het International Society for the Study of Women’s Sexual Health.
Als je een beetje door de site van OMGYes browst, raak je overdonderd door wat er allemaal opstaat. Het lijkt een beetje op een interactief pamflet van de GGD, alleen gaat het niet over herpes of borstkanker, maar over hoe je beter klaar kunt komen, alleen of samen. Er zijn 12 categorieën van verschillende technieken, zoals ‘uitstellen’ (“heftiger klaarkomen door bijna te komen en dan toch niet”) en ‘veelvuldig klaarkomen’ (” Hoe ga je met die gevoeligheid om, zodat je vaker achter elkaar kan klaarkomen”). Deze technieken worden uitgelegd in video’s van vrouwen die verhalen vertellen of hun eigen techniek laten zien. Maar OMGYes onderscheidt zich van andere seksinformatiewebsites door een virtuele vagina aan te bieden waar de gebruiker zijn of haar technieken op kan loslaten.
Oefenen op een virtuele vagina mag niet, maar hoe kan het dan dat de Kamasutra-apps wel oké zijn?
“We hebben jarenlang gediscussieerd of we deze simulatie wel of niet aan zouden bieden,” vertelt Daniller. “Het moest echt overkomen, maar niet alsof het je geliefde was – meer als een soort vriend die je vertelt wat lekker is en je helpt met oefenen.”
OMGYes is niet de enige die aan digitale vaginasimulatie doet. Tina Gong begon de website HappyPlayTime op, waar een wat mollig getekende vagina door het beeld heen stuitert die communiceert met de bezoekers. Via een serie spelletjes leer je te mastuberen, en hoe meer levels je haalt, hoe fijner ze het vindt. Deze gezellige vagina is niet zo levensecht als die van OMGYes – HappyPlayTime lijkt meer op een videospelletje voor seksuele voorlichting, iets wat meisjes op zomerkamp zouden kunnen spelen. Het vulvaatje lijkt een beetje op een baby, wat volgens Gong zelf inderdaad een beetje vreemd is.
“Elk product wordt in principe gemaakt om een bepaald probleem op te lossen dat je hebt, en in dit geval om vriendschap te sluiten met je weggestopte delen,” zegt Gong. “Ik groeide op in een conservatief gezin en ik was heel gevoelig voor wat er van me verwacht werd – dat was zelfs zo erg dat ik vervreemd raakte van mijn eigen lichaam.”
Gongs moeder was heel streng en ze verbrak het contact toen ze erachter kwam dat haar dochter seks had gehad voor het huwelijk, ook al had Gong een lange monogame relatie. “Het ontwikkelen van HappyPlayTime was eigenlijk heel egoïstisch,” zegt ze. “Het is hoe ik over mijn schaamte voor seks af kwam. Je haalt een trucje bij jezelf uit: doe iets wat je gênant vindt, ben er supergepassioneerd over, en opeens vind je er niks geks meer aan.”
Apps die vaginale stimulatie simuleren waren onlangs nog in het nieuws, toen een populair app, La Petite Mort, uit de Appstore werd verwijderd omdat het “verwerpelijk en te grof” zou zijn. De app werd ontwikkeld door de Deense studio Lovable Hat Cult, en gebruikers kunnen via de app spelen met een gepixeleerde vulva die reageert op de aanrakingen.
“Apple is erg streng wat betreft hun regels over pornografie,” zegt Lovable Hat Cult-ontwikkelaar Andrea Hasselager. “Zelfs creatieve spelletjes waar geen aanstotende content in zit worden verwijderd uit de Appstore. La Petite Mort focust zich op een heel menselijk en positief gevoel, maar toch vindt de maatschappij het verwerpelijk. Hoe kan het dan dat de Kamasutra-apps wel oké zijn?”
Hasselager legt uit dat Apple het ongepast vond omdat de gebruikers in het spel een seksueel orgaan aanraken, ondanks het feit dat deze zo gepixeld is dat het meer op een soort regenboog lijkt.
Hasselager en mede-ontwikkelaar Patrick Jarnfelt maakte La Petite Mort om dezelfde redenen als andere bedrijven: om ervoor te zorgen dat vrouwelijke seksualiteit geen taboe meer is. Het verschil is dat La Petite Mort verder niet leerzaam is – het is gewoon een leuk en erotisch spel dat wordt gepromoot als “een unieke en erotische digitale ervaring”. Het spel bevat verschillende vulva’s die allemaal anders reageren op aanrakingen. Als iets goed voelt voor de digitale vagina, zie je plezier op de gestimuleerde plek, en op een gegeven moment bereikt het hele scherm een climax; als iets minder fijn is zegt de zogenaamde vrouw dingen als “doe wat rustiger” of “pas op, ik ben gevoelig”.
Ook al voelt oefenen op een virtuele vagina’s afstandelijk, het wordt op een gegeven moment leuk en verslavend.
“Veel vrouwen zijn nog steeds te verlegen om hun seksuele verlangens en wensen uit te spreken en dit leidt tot ontevredenheid over iemands seksleven,” zegt Hasselager. “Zelfs nog in landen als Denemarken, waar we heel open over seksualiteit kunnen praten. Met La Petite Morte wilden we een gevoel overbrengen waarbij het ook om het aanraken en luisteren gaat, en niet alleen om het visuele.”
Ook al voelt het spelen met virtuele vagina’s afstandelijk, in het begin raar en misschien zelfs totaal gestoord, het wordt op een gegeven moment leuk en verslavend. HappyPlayTime’s nep-vulva voelt als een kleine stap richting de hyperrealistische wereld van OMGYes.
Rob Perkins van OMGYes zegt: “Toen online dating net begon, vroegen mensen zich af: willen we technologie wel vermengen met onze liefdeslevens? Is dat wel goed voor mensen? Zal het onze ontmoetingen in het echt gaan vervangen? Maar na een tijdje begonnen mensen zich te realiseren dat technologie best handig kan zijn en zelfs iets toe kan voegen. Op dezelfde manier heeft OMGYes technologie ontwikkeld die onze offline ervaringen juist beter kan maken. De simulatietechnieken staan in dienst van ons inlevingsvermogen.”
–
Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.