My First Time is een column en podcastserie waarin seksualiteit, gender en kinkiness onderzocht worden, vanuit een nieuwsgierig en maagdelijk perspectief. Een “eerste keer” kan over zoveel meer gaan dan je ontmaagding. Van experimenteren met kinky dingen tot het uitproberen van iets nieuws en wilds: iedereen ervaart duizenden eerste keren tussen de lakens – dat is hoe seks leuk blijft, toch?
Deze week praten we met Non-Monogamy Help podcaster en advies-columnist Lola Phoenix over hun ervaring met polyamorie. Je kunt de podcast beluisteren op Apple Podcasts, Google Play en Spotify.
Videos by VICE
Ik ontdekte polyamorie denk ik zo’n twaalf jaar geleden. Omdat ik niet zo’n goede relatie had met seks – ik vond het nogal eng – besloot ik mezelf bloot te stellen aan meer sekspositiviteit. Ik begon naar een boel sekspositieve podcasts te luisteren, en hoorde zo voor het eerst over polyamorie.
Ik ben demi-seksueel, wat betekent dat ik eerst een emotionele connectie met iemand moet hebben voordat ik me seksueel aangetrokken kan voelen tot die persoon. Ik koos voor polyamorie omdat ik die connectie en aantrekkingskracht niet vaak voel. Dus als het dan gebeurt, dan wil ik de kans hebben om dat verder te ontdekken.
Ik ontmoette Kyle online, toen ik bezig was bezig mijn verhuizing van Amerika naar Engeland te plannen. Ik ging daar namelijk studeren, en wilde graag in contact komen met andere polyamoristen die in Engeland woonden. Met Kyle praatte ik uiteindelijk bijna een jaar lang, iedere dag, online. Na een tijdje hadden we een lange-afstandsrelatie. Toen hij op een dag vroeg of ik zijn Facebook onlangs nog had bekeken, zocht ik zijn profiel op. En toen zag ik dat er stond: “Kyle heeft nu een relatie met Felicity.”
Wanneer je je wil inlezen over polyamorie, kom je vaak boeken tegen waarin staat hoe belangrijk het is om niet jaloers of controlerend te zijn. Ik had dus het gevoel dat ik rustig moest blijven over dit voorval. Toch vond ik het eigenlijk wel raar dat hij nooit over haar had verteld, en dat hij ook niet wilde dat ik contact met haar opnam om me voor te stellen. In deze periode ontdekte ik ook dat Kyle de neiging had tot psychologisch misbruik. Soms was hij ineens heel grof tegen me, zonder reden.
Uiteindelijk verhuisde ik naar Londen om te studeren. Dus ik stuurde Kyle een berichtje waarin ik voorstelde om bij hem te komen slapen. Hij antwoordde dat dat prima was, maar dat hij het eerst aan Felicity moest vragen. Ik dacht: je bespreekt het niet eens met mij als je een nieuwe relatie begint, maar ik kan niet eens een paar nachten bij je slapen zonder dat je het met haar overlegt? Het maakte me boos, maar omdat polyamorie nieuw voor me was dacht ik dat het oké moest vinden. Hij vertelde later dat hij met haar had gesproken, en dat ze zin had om me te ontmoeten en geïnteresseerd was in een trio. Dat vond ik nogal vreemd. Hoe dichterbij mijn vertrek kwam, hoe vreemder die verwachting van een trio voelde. Uiteindelijk besloot ik daarom ergens anders te slapen.
Ik stuurde hem een berichtje waarin ik zei dat we moesten afspreken. Hij vroeg waarom, en ik antwoordde: “Omdat je je een beetje als een zak hebt gedragen.” Vlak daarna blokkeerde hij me en verwijderde hij me op alle online kanalen. Hij ghostte me volledig – behalve op zijn FetLife-account. Ik overwoog het om Felicity een bericht te sturen zodat ik haar kon waarschuwen voor wat voor eikel hij was, maar ik wilde niet als een gekke jaloerse ex-vriendin worden neergezet. Een paar maanden later liep ik haar ineens tegen het lijf op een feestje.
Ik wilde haar begroeten, maar al gauw werd duidelijk dat ze geen idee had wie ik was. Hij had haar nooit verteld over mij. Ze stuurde hem een berichtje met: “Ik heb Lola net ontmoet!”. En niet gelogen: hierop blokkeerde hij haar direct – terwijl hij gewoon een relatie met haar had. Haar spullen lagen in zijn huis, en het duurde een eeuwigheid voordat hij uiteindelijk wilde afspreken om alles terug te geven. Ik heb nooit meer iets van hem gehoord, behalve een vreemd berichtje met “Jullie denken dat ik de vijand ben.” Ik dacht: prima gast, het zal wel.
Wanneer je polyamoreuze relatie op de klippen loopt kun je rekenen op een hoop oordelen van anderen. Mensen gaan er vaak vanuit dat het faalde omdat het een open relatie was. Dat vond ik moeilijk. Tijdens het gebeuren met Kyle, was ik gelukkig ook met iemand anders bezig, die ik ontmoette op mijn eerste dag in Londen. Hij was wel lief en steunde mij.
Een hoop literatuur over polyamorie is geschreven vanuit een behoorlijk beperkt perspectief – meestal door cisgender, heteroseksuele witte mensen. Ze schrijven dingen als: “Wees vooral niet bang dat je partner bij je weggaat! Jij bent speciaal en uniek op jouw manier.” Dat advies klinkt misschien leuk op papier, maar als je angstig bent over je relatie, en in een maatschappij leeft die je constant vertelt dat je niet goed genoeg bent, of aantrekkelijk, of niet de juiste dingen wil, dan werkt die boodschap niet echt. In mijn eerste periode als polyamorist deed ik teveel mijn best om cool te zijn, in plaats van te luisteren naar mijn gevoel.
Jaloezie wordt vaak verkeerd begrepen in relaties. Voor mij is jaloezie niet altijd een vervelende karaktereigenschap, maar vaak genoeg ook een natuurlijke menselijke emotie die je om legitieme redenen kunt voelen.
Mijn partner bijvoorbeeld datete met iemand bij wie hij vaak tv ging kijken. Dat klinkt niet als een big deal, maar hij wilde dat dus nooit met mij doen. Dat maakte me zo boos!
Er is een concept in polyamorie dat “keukentafel-polyamorie” heet. Het idee daarachter is dat je vrienden zou moeten zijn met alle partners van degene met wie jij een romantische relatie hebt. Dat je samen gezellig aan tafel zou moeten kunnen zitten – als een grote gelukkige familie. Sommige mensen willen dat, maar ik niet. Mijn beleid is: als we het goed kunnen vinden, prima, maar ik hoef ze niet per se te ontmoeten.
Iedereen definieert vreemdgaan anders, of je nou polyamoreus bent of monogaam. In mijn ogen ga je vreemd als je liegt en iets probeert te verbergen. Dat is iets wat ik ook met mijn partners bespreek: wanneer vertel ik dat ik een nieuwe relatie heb? Hoe ik het zie, is dat je niet alles direct hoeft te vertellen, maar dat je wel verantwoordelijk moet zijn op seksueel gebied, uit gezondheidsoverwegingen. En als ik er iets over vraag, mag je niet liegen. Het moment dat je iets probeert te verbergen, ga je wat mij betreft vreemd.
Nieuwe relaties, polyamorous of monogaam, zijn altijd eng. Mensen hebben vaak te veel verwachtingen van polyamorie. Ze zien het als een soort relatie-nirvana. Wanneer het vervolgens niet zo uitpakt als ze wilden, rennen ze terug naar monogamie. Maar monogamie is niet per se veiliger. Dat je met iemand exclusief bent, betekent niet dat ze je geen pijn kunnen doen, of bij je weg kunnen gaan.
Als je het overweegt op polyamoreus te worden, is het verstandig om eerst goed na te denken over de redenen waarom. Welke voordelen heeft het voor jou? Waar zie je jezelf over tien jaar? Voor mij gaat het om de mogelijkheid om meerdere romantische relaties te hebben met meerdere personen. Om die reden werkt polyamorie voor mij.