Daten op internet kan echt kut zijn. Wacht! Nu niet gelijk afhaken. Dit is niet de zoveelste preek over de ethische valkuilen van Tinder (of welke app je dan ook gebruikt) en de casual sekscultuur die volgens de media is ontstaan als gevolg van de mobiele revolutie.
Maar goed, online daten is dus kut. Je maakt een profiel aan en doet verschrikkelijk je best om slim maar ook toegankelijk over te komen, gepassioneerd maar ook op zoek naar iets plezierigs en luchtigs, grappig maar toch ook sexy. Voordat het je lukt om twee alinea’s over jezelf te schrijven moet je eerst een fles rode wijn achterover klokken, en daarna kost het je nog een uur om keurig alle vakjes over hobby’s, muziek en politiek in te vullen. En voor al dat gepeins en gemijmer levert het je uiteindelijk vaak niet veel meer op dan een wazige foto van het harige zaakje van een of andere gast.
Videos by VICE
Ik kende deze horrorverhalen en wist waar ik aan begon toen ik voor het eerst een datingprofiel voor mezelf aanmaakte. Ik was oprecht op zoek naar een relatie, dus schreef ik op mijn profiel ook in een paar zinnetjes dat ik in een rolstoel zit. Ik dacht dat dit me wellicht ook zou beschermen tegen alle viezeriken en me zou behoeden voor een eindeloze stroom van naaktfoto’s van vreemden.
Ik had grotendeels gelijk: ik kreeg geen foto’s van pikken toegestuurd. In plaats daarvan kreeg ik een paar maanden later een bericht in m’n inbox: “Heb je altijd al in een rolstoel gezeten? Ik vind ze erg sexy.”
Even voor de duidelijkheid: ik hou echt van mijn rolstoel. Hij brengt me overal naartoe. Maar sexy? Dat gaat me iets te ver.
Ik vertelde een paar vrienden met een lichamelijke handicap over het bericht, en zij (veteranen in de online datingwereld als ze zijn) zeiden dat de jongen die me een bericht had gestuurd waarschijnlijk een “devotee” was.
Devotees zijn mensen die opgewonden raken van mensen met een handicap. Bepaalde aspecten van een handicap, zoals amputatie, verlamming, spierzwakte, en atrofie blijken seksueel aantrekkelijk te zijn voor de mensen die van deze fetisj houden.
Volgens mijn vrienden zijn devotees vrij gewoon. Als je een handicap hebt en probeert te daten, dan is de kans groot dat je er eentje tegenkomt. Toch vond ik het idee dat iemand opgewonden raakt van mijn handicap moeilijk te bevatten en ook een beetje smakeloos. Daarom besloot ik om er meer over te weten te komen.
Ik vond een forum voor devotees, maakte een profiel aan, en plaatste een paar oproepjes waarin ik zowel devotees als gehandicapte mensen die weleens met ze te maken hadden gehad vroeg of ze met me wilden praten over hun ervaringen. Een verrassend aantal mensen reageerde, voornamelijk devotees. Hoewel hun voorkeuren en ervaringen sterk van elkaar verschilden, vonden ze allemaal wel dat devotees vaak verkeerd begrepen worden, en wilden ze hun fetisj aan me uitleggen.
Voor sommigen heeft de aantrekkingskracht te maken met lichamelijke kenmerken: ze genieten ervan om te kijken naar geamputeerde ledematen. Megan* die zelf een onzichtbare handicap heeft en een relatie heeft met een vrouw met multipele sclerose, vertelde dat ze altijd al heeft gehouden van dingen die er ongewoon uitzien en aanvoelen. Als voorbeeld gaf ze de “kreefthanden“ van Jimmy Darling uit American Horror Story. Ze vond ze er interessant en sexy uitzien, en haar fascinatie breidde zich ook uit naar geamputeerde ledematen.
Andere devotees praatten over persoonlijkheidstrekjes die hen waren opgevallen bij gehandicapte mensen waarmee ze hadden gedatet. Mitch*, die al vaker relaties heeft gehad met vrouwen met ruggenmergletsel, vertelde: “Een van de belangrijkste redenen dat ik me aangetrokken voel tot deze vrouwen, is de persoonlijkheid van een vrouw met ruggenmergletsel. Ik kan het niet uitleggen, maar ruggenmergletsel verandert een mens op persoonlijk vlak. Ze proberen een zo normaal mogelijk leven te leiden, en er is iets onverklaarbaars aan hun visie op de wereld dat ze zo aantrekkelijk maakt.”
Mark*, een man uit Engeland, vertelde dat hij zich aangetrokken voelt tot mensen die moeite hebben met lopen of rolstoelen gebruiken. “Ik denk dat ik het fijn vind om naar hun worsteling te kijken, de manier waarop hun moed overwint, en hoe anderen daarop reageren.”
Ik vroeg aan de devotees of ze dat niet beledigend vonden klinken. Ik voelde me zelf een beetje beledigd. Zij zien toch ook wel in dat mensen met een handicap regelmatig en op een existentieel niveau worstelen met hun situatie? Zijn ze een handicap niet aan het romantiseren?
Mitch haalde zijn schouders op. “Ik heb relaties gehad met zowel vrouwen met een dwarslaesie als vrouwen met quadriplegie en daar werd de handicap niet geromantiseerd. Het is ook niet alleen maar de handicap. Ik moest me eerst aangetrokken voelen tot de vrouw zelf, de handicap komt daarna.”
John* zit in een rolstoel en heeft vroeger met devotees gedatet. Hij vertelde dat hij het ook niet beledigend vond. “Dat is gebaseerd op de veronderstelling dat mijn handicap een probleem is – het is wat het is, en daar deal je gewoon mee. Ik kijk er niet anders naar dan je aangetrokken voelen tot verschillende lichaamsvormen.”
Sam* geeft toe dat hij zich er soms voor schaamt, maar hij voelt zich ontzettend aangetrokken tot vrouwen met handicaps. “Ik weet zeker dat ik de persoon achter de handicap zie, en het is niet zo dat ik een gehandicapt persoon als een lustobject beschouw. Het is veel meer dan dat.” Sam kan veel redenen bedenken waarom hij zich aangetrokken voelt tot vrouwen met een handicap, maar bovenaan zijn lijstje staat: “Ik hou ervan als ik iemand kan helpen, en wie kan je beter helpen dan een persoon met een handicap? Iemand te kunnen helpen en belangrijk zijn voor iemand is opwindend.”
Ivan, een Zwitserse man met een voorkeur voor vrouwen die bijziend of slechtziend zijn, zegt: “Ik weet dat deze vrouwen perfect in staat zijn om voor zichzelf te zorgen, maar toch is er een bepaalde drang [om nodig te zijn] die ik op de een of andere manier voel.”
Ik moet toegeven dat ik het moeilijk vond om deze reacties te lezen. Ik heb veel moeite gedaan om onafhankelijk zijn, en de gedachte dat iemand zich aangetrokken voelt tot mijn kwetsbaarheid was beledigend. Ik zocht naar meer gehandicapte mensen die geen probleem leken te hebben met devotees om te proberen te begrijpen waarom zij het geen afknapper vinden als iemand geilt op hun handicap.
De eerste persoon met wie ik chatte, zorgde ervoor dat ik bijna van gedachten veranderde. Chris*, een negentienjarige met het Holt-Oramsyndroom – wat leidt tot botafwijkingen van de bovenste ledematen en hartproblemen – was ongelooflijk enthousiast over zijn ervaringen met devotees. Met hun hulp en aandacht had hij geleerd dat hij zich niet hoefde te schamen voor zijn lichaam. Het boeide hem niet dat ze zich aangetrokken voelden tot zijn handicap. Hij zei zelfs: “Ik hou ervan dat ze dat zijn en het geeft me veel meer zelfvertrouwen.”
Nate* was het daarmee eens, en gaf een wat meer gedetailleerde uitleg. “Dat devotees zich ertoe aangetrokken voelen verergert een aandoening niet, en kan het zelfs beter maken. Dat iemand zich aangetrokken voelt tot mijn handicap is een van de goede dingen die eruit kan voortkomen. We krijgen vaak genoeg negatieve reacties; het is fijn om ook eens een positieve reactie te krijgen.”
Objectief gezien begrijp ik dit. Een van de moeilijkste dingen aan daten in een rolstoel is dat iemand met een handicap wordt gezien als aseksueel – of volledig wordt afgewezen omdat de handicap wordt gezien als een onoverkomelijk obstakel. Wil ik niet liever met iemand samen zijn die mijn handicap accepteert en omarmt, dan te worden genegeerd?
Ik heb hier weken over nagedacht. Uiteindelijk blijf ik maar terugkomen op een bericht van Lucy, wiens been vanaf haar knie is geamputeerd: “Ik word een beetje misselijk van het idee dat iemand zich tot me aangetrokken voelt omdat ik mank loop, of erger nog, zich aangetrokken voelt tot mijn stomp. Ik vind dat het me tekort doet als vrouw en alle moeite die ik heb gedaan om weer “normaal” te leven tenietdoet.”
Ik ben veel meer dan mijn handicap, en ik denk dat ik liever op iemand wacht die complimentjes geeft over mijn lach of mijn gevoel voor humor, dan mijn “worsteling” of mijn hulpmiddelen.
Maar herinner je je nog dat eerste bericht over mijn “sexy” rolstoel? Mitch heeft dat ook voor me opgehelderd. “Er gaat ook een zeker aantrekkingskracht uit van hulpmiddelen als rolstoelen en krukken. Net zoals een vrouw die uit een sportauto klimt ook sexy kan zijn, kan een vrouw die in een blinkende rolstoel zit ook sexy zijn.”
* De namen van de geïnterviewden zijn gefingeerd
Dit artikel verscheen eerder op Broadly, de nieuwste site van VICE. Broadly komt binnenkort ook naar Nederland.