Deze jongens verkochten als tieners hun vuile kleren aan een pedofiel

illustratie van een skater die een shirt verkoopt aan een man

In mijn tienertijd in Arnhem kwam er regelmatig een man naar ons groepje toe omdat hij van de jongere jongens kledingstukken wilde kopen. Hij zei de kleding nodig te hebben voor wetenschappelijk onderzoek, of voor een kunstwerk. Hoe dichter op het lijf en hoe meer bezweet de kleding, hoe meer Kees* – zo heette hij – ervoor betaalde. Niet zelden gingen mijn vrienden hierop in.

Voor de paar tientjes die Kees gaf voor een vies en oud shirt, konden we weer een paar biertjes halen. Kees had ook vaak een camera bij zich. Daarmee maakte hij stiekem opnames van de jongens terwijl ze aan het skaten waren. Dit weet ik, omdat we hem regelmatig betrapten. Toen Kees op een dag wat jongens bij hem thuis uitnodigde, bleek zijn huis vol te hangen met snapshots van mijn vrienden.

Videos by VICE

“Ik moet een uur in de wind hebben gestonken. Kees volgde mij de trein en de coupé in.”

Omdat ik nu, vele jaren later, nog steeds weleens aan Kees, zijn camera en zijn verzameling bezwete kleding denk, besloot ik mijn toenmalige vrienden op te zoeken om ze te vragen waarom ze hem kleding verkochten, wat ze er toen van vonden en hoe ze er nu tegenover staan.

Paul, 28 (toen 14)

Hoi Paul, wat herinner jij je van Kees?
Kees was een zielige man. Hij was een jaar of veertig en kwam altijd kijken als we aan het skaten waren. Vaak wilde hij kleding van ons kopen. Hoe bezweter, hoe beter. Ik weet niet wat hij met onze kleren deed. Maar dat wilden we ook niet weten. In het begin gaf hij ons 5 euro voor een shirt, maar we vroegen steeds meer. Ik heb ook weleens wat verkocht. De meeste van mijn vrienden verkochten hem weleens wat. Iedereen vond dat extra zakcentje wel fijn.

Hoelang duurde de periode dat hij langskwam?
Hij is wel een paar jaar langsgekomen en vroeg mij van ongeveer mijn veertiende tot zeventiende om kleding. Daarna kwam hij opeens niet meer. Misschien waren we te oud voor hem geworden. Hij had geloof ik wel een voorkeur voor onze groep. We zagen hem nooit bij andere groepen staan.

Wat vond je ervan dat hij kleding wilde kopen?
Ik vond het heel raar, maar omdat ik zo jong was geloofde ik hem wel. Ik dacht: misschien doet hij wel echt onderzoek. Toen ik op een gegeven moment van een vriend hoorde dat zijn huis volhing met foto’s van ons, realiseerde ik me wel dat er iets echt niet pluis was. Ik had geen zin meer in hem en heb hem ook niks meer verkocht. Jammer eigenlijk, want er viel best goed aan te verdienen.

Hoe kreeg je zoveel mogelijk voor een kledingstuk?
Hij wist de meest bezwete kids altijd wel te vinden. Die kleren waren meer waard. We hadden één vriend die altijd mega erg naar zweet stonk, dus voor zijn shirts vroegen we meer. Dat gaf Kees dan ook.

Robbin, 30 (toen 16)

Hoi Robbin, wat is het gekste dat je met Kees hebt meegemaakt?
Op een dag was ik in Eindhoven voor de kampioenschappen skaten. Op de terugweg kwam ik Kees tegen op het perron. Ik was gevallen en zat helemaal onder het zweet en bloed. Dat was goed zichtbaar op mijn witte shirt. Ik moet een uur in de wind hebben gestonken. Kees volgde mij de trein en de coupé in. Hij zat de hele tijd naar me te kijken en gedroeg zich echt vreemd. Op een gegeven moment liep hij naar me toe en zei: “Mag ik jou iets raars vragen? Kan ik misschien jouw shirt kopen?” Ik kon wel wat geld gebruiken dus vroeg hem 30 euro. Dat kreeg ik.

Wat vond je daarvan?
Ik ging wel naar de wc om mijn shirt uit te doen. Ik wilde me niet vóór hem uitkleden. Dat zegt wel iets. Toen ik hem mijn shirt gaf vroeg hij ook om mijn boxershort. Maar dat vond ik iets te intiem. Toen ik dat aangaf vroeg hij of hij dan mijn sokken mocht kopen. Voor die stinkende sokken heb ik 50 euro gekregen. We zijn samen op het perron naar een pinautomaat gelopen. Ik wilde vooral graag geld verdienen.

Wat deed hij denk je met jullie kleren?
Ik denk dat hij eraan rook en zich aftrok op onze spullen. Hij viel duidelijk op jonge jongens en gedroeg zich erg vreemd. Hij keek de hele tijd naar ons en maakte opnames.

Hoe kijk je hier nu op terug?
Nu ik erop terugkijk vind ik het wel vies. Maar hij heeft me nooit aangeraakt. Hij vroeg gewoon om je shirt of onderbroek. Ik stemde in feite ook in met zijn gedrag. Voor 80 euro mag je je best aftrekken op mijn shirt hoor. Ik blij met het geld, hij met zijn pleziertje. Ik denk wel dat hij meer hulp had moeten krijgen. Maar ik denk niet dat hij deze hulp vergoed had gekregen. Eigenlijk zou er standaard hulp in het zorgpakket moeten zitten voor mensen met pedofiele gevoelens. Zodat ze kunnen leren hoe ze hiermee om moeten gaan.

Zou je hem nu nog steeds je kleding verkopen?
Ik ben nu een volwassen man, dus heb ik het idee dat ik het minder makkelijk kan doen. Ik moet mezelf toch een soort van verantwoorden tegenover bijvoorbeeld mijn vriendin. Maar ik denk dat ik alsnog wel mijn vuile kleding aan hem zou verkopen. Het is wel een eerlijke ruil, vind ik. Hij heeft echt een fortuin uitgegeven aan onze vieze spullen.

Davey, 28 (toen 14)

Hoi Davey, wat vond jij ervan dat Kees kleding van jullie wilde kopen?
Alhoewel Kees een beetje een sneue man was, is het wel raar dat dit zomaar kan. Hij was duidelijk een pedofiel. Ik geloof niet dat hij seks had met kinderen, maar hij had wel die behoefte. Hij wou altijd specifiek bezwete kleding van ons. Dat is natuurlijk niet een heel normale vraag.

Hoe weet je zo zeker dat Kees pedofiel was?
Hij wilde alleen kleding van de jongste jongens. Toch namen wij het nooit serieus, ook al waren we zelf kinderen. Misschien was het anders geweest als hij op meisjes was gevallen.

Hoe gingen jullie met hem om?
We maakten misbruik van de situatie. We vroegen zoveel mogelijk geld voor de spullen die hij wilde hebben. We vonden het wel grappig op een bepaalde manier.

Vind je dat Kees hulp had moeten krijgen?
Ja. Hij kreeg volgens mij ook wel een beetje hulp. Ik weet dat hij in een sociale werkplaats werkte. Het is eigenlijk gek dat dit gewoon kan. Het is niet strafbaar, want hij heeft ons niks gedaan. Je kan er niet zoveel tegen doen.

Bedankt, Davey.

Mag dit eigenlijk wel allemaal? Als ik strafrechtadvocaat Tom Gijsberts bel om hem te vragen of het legaal is om bezwete kleding van kinderen te kopen, slaat hij het wetboek er op na. “Ik denk niet dat de wetgever ooit aan deze situatie heeft gedacht,” zegt hij. “Het kopen van kleding valt niet onder de misdrijven tegen de zeden. Het is dus niet strafbaar.” Stiekem filmen in dit geval ook niet. “Volgens artikel 441b is het stiekem filmen van mensen op openbare plekken strafbaar, mits er sprake is geweest van een daartoe aangebracht technisch hulpmiddel.” Bijvoorbeeld als je stiekem een camera in of aan een auto of een huis bevestigt. De camera van Kees viel hier dus niet onder.

De naam van Kees is om privacyredenen gefingeerd.

Illustratie door Sander Abbema.

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen: